Er zijn hier dus werken bezig, waardoor het geen zin had om verder schoon te maken. Ik ga immers niet elke dag werk verrichten dat 's anderendaags moet herhaald worden.
Omdat het ook nog heel geregeld regende, werd het een heel rustige dag met heel veel lectuur en enkele wasbeurten.
Op een zeker moment krijgt Roger een telefoontje van zijn oudste zus. Ze koopt een nieuwe canapé en of wij de vorige terug willen hebben. Die vorige sofa, die ik geërfd had van mijn grootmoeder van vaderskant, had ik haar meer dan 43 jaar geleden, samen met twee bijpassende clubzetels, gegeven omdat ik er geen plaats voor had.
Terwijl Roger telefoneerde, ging ik even naar de badkamer. En raad eens wat Roger me zegt als ik terugkom?
Hij heeft een tweede telefoonoproep gekregen, van iemand die geïnteresseerd is in de twee fauteuils die we weggeven. Ze worden binnen het halfuur opgehaald.
En... deze keer gebeurde het ook. De fauteuils zijn weg en we kunnen de bibliotheek weer fatsoenlijk inrichten. Ik ben blij, want die "zetels" waren nog in heel goede staat en het zou echt jammer zijn geweest ze naar het containerpark te moeten brengen.
En nee hoor, die sofa van mijn grootmoeder nemen we niet terug. Om te beginnen had schoonzus hem destijds opnieuw laten overtrekken in vaal groen (en ik hou niet echt van die kleur - de oorspronkelijke kleur was oudroze), ten tweede is die sofa echt versleten, ten derde heb ik als herinnering aan mijn grootmoeder nog die twee clubzetels (een poosje geleden al teruggekregen van schoonzus, weliswaar ook van oudroze omgetoverd naar vaal groen) en vooral: we hebben er de plaats niet voor!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten