De "zware" dag viel mee

Enkele maanden geleden kregen we een bericht dat Subaru auto's zoals de onze terugroept om iets aan de airbag te wijzigen.
Vandaag moesten we de auto naar Tervuren brengen. Om 7:45 uur zijn we vertrokken om stipt om 8:30 uur in de garage aan te komen. Maar wat een drukte onderweg!

Zodra de auto was afgeleverd, liepen we naar de dichtstbijzijnde bushalte. Na bijna een halfuur wachten in de bijtende kou, namen we de bus naar het Afrikamuseum.
Van de halte naar het museum zelf was het nog een heel eind lopen... en toen we merkten dat we 8 euro per persoon (prijs voor oudjes, gewone prijs 12 euro) moesten betalen voor een ticket, vonden we dat veel... te meer omdat ik geen zin had om nog uren rond te lopen en recht te staan.

Dus gingen we een kop koffie/thee drinken in de cafetaria en iets later aten we er ook eieren met spek.
Ik moest wel een vertaling weigeren, die om 12 uur had moeten klaar zijn (dat is al de tweede keer deze week).

Eigen foto's

Rond 11 uur liepen we terug naar de bushalte waar we vrij meteen een bus naar de garage hadden. In de garage kregen we nog een kopje koffie of thee (wat zijn ze daar opvallend vriendelijk!) en rond 13:30 uur was de auto klaar. Ik kreeg ondertussen een tweede job aan, die ik wel kon aanvaarden.

We reden naar Rogers broer en samen met hem bezochten we "onze zieke". Die leek heel blij ons te zien... maar de communicatie blijft moeilijk.

Tegen 16:30 uur reden Roger en ik terug naar huis waar ik meteen na het avondeten aan de vertaling begon. Het was niet zo veel maar wel uitdagend. Het betreft een handgeschreven brief (pdf-formaat) van eind 19de eeuw (en meer mag ik er niet over vertellen). Ik heb daar een dik uur aan besteed (boeiend werk trouwens!). Morgen nog even nalezen voor ik lever.

Daarna kreeg ik een telefoontje van Nany. Net geen uur aan een stuk vertelde ze over haar vrienden en haar verwachtingen betreffende het rusthuis.

Nu nog enkele bladzijden uit mijn vroegere dagboeken overtypen voor ik enkele mails beantwoord.