Vandaag blijkbaar een beetje overmoedig geweest bij het schoonmaken (na opnieuw lang bellen met Nany)! Op een zeker moment deed mijn rechterarm zo pijn dat ik het gewoon opgaf (ik mag immers niet riskeren opnieuw enkele maanden gehandicapt te zijn). Roger heeft dan weer in mijn plaats gestofzuigd. Eigenlijk is dat schoonmaken nog te zwaar (en heb ik veel geluk dat Roger nog zo fit is voor zijn leeftijd)!
Ik ben rechtshandig, dus hield ik vroeger de hoorn in mijn linkerhand bij het telefoneren, terwijl ik met mijn rechterhand allerlei huishoudtaakjes uitvoerde. Tot in april mijn pezen overbelast geraakten van het te lang telefoneren. Sindsdien probeerde ik mijn linkerarm te ontzien maar al gauw geraakte mijn rechterarm ook overbelast!
Dat merkte ik dus weer vandaag tijdens het schoonmaken maar ook daarna tijdens een wandeling in Borgloon. Op zich een heel aangename wandeling in dat mooie stadje. Er hing een vage herfstgeur en ook het licht deed herfstachtig aan. Wandelen in Borgloon betekent klimmen en dalen en dus gebruikte ik, zoals meestal trouwens, mijn wandelstokken. Wel, na een poosje deed het hanteren van die stokken pijn aan mijn rechterarm. Resultaat: ik hing mijn rechterarm in de arm van Roger. Dat verplichtte hem wel iets trager te lopen en mij iets sneller... maar dat was veel romantischer dan achter Roger aan te trippelen (normaal gezien kan ik zijn wandelritme niet volgen)😉.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten