Een zware dag?

Ik voel in mijn rug dat het voor mij een zware dag was (hoewel, objectief was het dat helemaal niet!): blijkbaar kan ik toch nog veel minder dan wat ik me inbeeld. 

Roger daarentegen heeft heel hard gewerkt. We hebben, na de kleine dagelijkse taken, lege bokalen en flessen naar de glascontainer gebracht (en daarbij heb ik een beetje geholpen) en daarna heeft Roger uren  besteed aan het (eindelijk) opruimen van het poortgebouw. Ikzelf kon daar niet veel verrichten vermits de meeste rommel door Roger was veroorzaakt en ik niet wist waar die spullen dan wel naartoe moesten. Ik heb er wel de bladeren bij elkaar geveegd en daar kreeg ik felle rugpijn van. Roger is nog een hele poos in de tuin bezig geweest (onze appelen blijken nog steeds niet rijp genoeg, een gevolg van de slechte zomer?) en heeft de vaat afgedroogd na de afwas (koken moesten we niet: we hadden nog voldoende kliekjes). Voor hem een goed gevulde dag dus maar hij heeft ook veel beweging gekregen (sinds ik die gewrichtsproblemen heb, beweegt hij veel te weinig naar mijn zin).

Van Zeger kreeg ik een uitnodiging: binnen een paar weken is er, na al die maanden, eindelijk opnieuw een optreden van de Reizende Reiger. Na mijn eerste enthousiaste reactie bedacht ik dat het voor ons nog niet het moment is om in een kleine zaal met (hopelijk voor het toneelgezelschap toch) veel volk te  zitten. Plus dat ik denk dat het nog te vermoeiend zou zijn voor mij. Ik ben dus wel een beetje ontgoocheld (maar tegelijk heel blij voor die jongelui dat ze opnieuw voor een publiek kunnen optreden).