Ik vermoedde het al: ik had onlangs "welteverstaan" moeten schrijven en niet elk woord apart ("wel te verstaan")! Dat vind ik zo moeilijk in het Nederlands met zijn "agglutinerend" karakter zoals we dat in het Frans noemen. Soms mag je woorden aan elkaar "plakken", soms niet (zegt Google me, want ik heb het nooit geleerd en voel het ook niet aan). Ik zoek vaak naar een uitleg, vind er soms een die me meestal helemaal niet logisch lijkt en dus, eerlijk, ik weet het gewoon niet meer. En dat is ook mijn grootste probleem als ik teksten moet nalezen. Zolang het gaat over overzichtelijke en logische zaken, zoals grammatica, weet ik waar ik moet op letten (hoewel ik ook nooit bevredigende grammaticalessen heb gekregen voor Nederlands). Maar wanneer woorden "aan elkaar vast" of niet schrijven, ik weet het nog steeds niet en voel het ook helemaal niet aan!
Wat een moeilijke taal is Nederlands toch! Waarom worden de woorden niet altijd apart geschreven? Wat is de meerwaarde van woorden aan elkaar te plakken (agglutineren)?
Uiteraard geen echte regel, maar in geval van twijfel heb je in het Nederlands de meeste kans juist te zijn wanneer je woorden aan elkaar plakt eerder dan niet.
BeantwoordenVerwijderenIk heb die uitleg inderdaad nog gekregen (en gaf die door aan de cursisten toen ik initiatie Nederlands gaf) maar het eigenaardige is dat ik ook al vaak verkeerd bleek te zijn als ik die regel toepaste en dat aan elkaar plakken volgens mijn gevoel ook terecht was! :-)
Verwijderen