Rond 10:30 uur werden ze gebracht, Elena, Matthias en Eva. Nadat we enkele plannen hadden gemaakt voor het weekend was het tijd voor de schooltaken (of lectuur voor wie er al klaar mee was).
Daarna, nadat we elkaar nog wat nieuwtjes hadden verteld en de kindjes een beetje hadden gespeeld in de bibliotheek, reden we naar Ikea in Luik. Zoals gewoonlijk werden het Zweedse balletjes met frieten, erwtjes, appelmoes of veenbessenjam en een ijsje toe voor de kinderen. Weer heel aangename conversaties terwijl we smulden. Op de eerste foto hieronder zijn de kindjes samen met Roger hun dessert (een ijsje dus) gaan halen en zat ik even alleen aan tafel. Het bord dat het minst is "leeggegeten" is het mijne!
Iets over 14 uur waren we terug thuis waar er volop gespeeld, getekend en gelezen werd: gezelschapspelen en Lego, elfjes en paarden, "Jommeke", ...
Tegen 16 uur riep ik de kindjes bij elkaar voor het vieruurtje (een drankje, koekjes, fruit) en babbelden we nog gezellig rond de keukentafel. Matthias vertelde onder andere over zijn recente open luchtklassen waar hij leek van genoten te hebben.
Tot ongeveer 18:30 uur kregen de kindjes weer "vrij". Het is inderdaad opvallend hoe ze steeds meer op zichzelf bezig kunnen zijn en steeds minder aandacht vragen. Toch speelden we samen nog een paar gezelschapspelen nadat er even naar filmpjes online werd gekeken.
Het avondeten bestond uit broodjes, tomatensoep met balletjes, die ze (behalve Eva, die "alleen de soep van Vake en Moeke - haar andere grootouders - lust") heel fel apprecieerden, broodbeleg en een waterijsje toe. O ja, ik had nog enkele pralines ("bonbons" voor de Nederlanders) en daar hebben ze ook van mogen proeven.
Na nog een gezamenlijk kaartspel (dat ik niet zo leuk vond, en ocharmen Elena: toen ik zo eerlijk was dat te zeggen, besloot ze ermee op te houden) lectuur voor de "groten" en een sprookjesfilm voor Eva.
En dan... gebeurde er iets waarbij ik ineens besefte hoe groot ze wel worden. Een voor een kwamen ze ons zeggen dat ze gingen slapen. Eva wilde wel dat opa haar nog even hielp met haar avondtoilet en daarna ging ze alleen naar bed (waar ze nog haar dagboek zou bijwerken, want ook zij houdt nu een dagboek bij - het viel me trouwens op hoe goed ze leest op het einde van haar eerste studiejaar). De twee groten kwamen ons gewoon vertellen dat ze naar bed gingen en bleken helemaal geen "hulp" meer nodig te hebben. Eigenlijk normaal op hun leeftijd natuurlijk (11 en half en 9 en half) maar tot nog toe had ik nooit echt beseft dat ze ineens groot zijn geworden, de "kindjes".
O ja, nog over dat groot worden: we hebben vandaag ook samen hun speelgoed nagekeken en beslist welk speelgoed we mogen weggeven aan de "meeneemwinkel" van de gemeente.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten