Deze avond onverwacht bezoek van neef A., de zoon van zus Bie. Degene die ons onlangs niet thuis vond. Weer was ik blij verrast, al bleven kusjes uit bij de begroeting en hielden we meer dan voldoende afstand van elkaar. Hij bracht nog enkele spullen van Nany die bij mijn zus lagen maar voor mij waren bedoeld. Onder andere een heel dik (houten!) fotoalbum dat mijn vader nog zelf in Matadi had gemaakt. Met foto's van onder andere nog voor ons vertrek naar Congo.
Helaas, het album is zo dik, het bladert zo moeilijk, de kiekjes kleven zo fel: die foto's kunnen onmogelijk gescand worden! Tenzij, besloten Roger en ik, we de bladen uit het album halen (knippen, want je kunt ze er niet gewoon uithalen en terugzetten). Het album, waar ik mijn papa nog zie aan werken, "verminken" dus. En toch... ik denk dat het de enige oplossing is (wel heel veel werk) om de foto's voor iedereen toegankelijk te maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten