Over een zekere professor Perronne en zijn boek

Ik wilde er eerst niets over schrijven (weer in het Frans, weer over die Coronacrisis, weer over wat er is misgelopen in Frankrijk en weer over die chloroquine)!

Maar... Roger is zo aandachtig en geïnteresseerd aan het kijken naar een interview met die professor (dat ik hem heb doorgestuurd) dat ik besloot er hier toch iets over te schrijven.

Ik wist dat er een boek van die professor (die ik helemaal niet kende, maar die blijkbaar ook veel weet over de ziekte van Lyme) was verschenen: "Y a-t-il une erreur qu'ils n'ont pas commise?" (is er één fout die ze niet gemaakt hebben?). 

Deze avond viel ik toevallig (er zijn veel toevalligheden sinds Google bestaat!) op een interview met hem op een radiostation in Frankrijk. 

Het is heel lang en ik veronderstel dus dat niemand van jullie het zal uitkijken (hoewel... Roger is nog steeds bezig).

Maar hier in het kort wat ik onthouden heb van het interview (veel te weinig uiteraard, gezien mijn slecht auditief geheugen):

Hij is beschaamd over zijn land.

Want: je begint geen uitgebreide, maandenlange studie in een noodgeval; dan doe je zoals Raoult deed: de zieken helpen met wat in de praktijk lijkt te helpen en zeker niet ze naar huis sturen met een pijnstiller. 
Als chloroquine niet was verboden geweest (en dus gebruikt zoals Raoult het voorschreef, helemaal aan het begin van de ziekte), zouden er volgens Perronne 25.000 minder doden zijn geweest in Frankrijk!

Hij zegt dat in alle landen waar chloroquine werd gebruikt, veel minder doden zijn gevallen. En (zelfs professor Raoult heb ik dat nooit horen beweren - hoewel ik soms de indruk had dat hij zich net op tijd inhield!) Perronne zegt dat iedereen die "mee speelde tegen dat medicijn" verbonden is met een of ander laboratorium... en alle laboratoria zijn er nu uiteraard op uit zo snel mogelijk een (duurder) anticorona-medicijn te vinden.

Auteur beweert ook (en hij kent wel wat van inentingen, heb ik gelezen) dat  het onmogelijk is op zo korte tijd een vaccin te fabriceren. En dat, sinds 20 jaar, niet enkel "The Lancet" artikels durft te publiceren die niet correct zijn maar dat alle wetenschappelijke tijdschriften min of meer te maken krijgen met corruptie. 

Ik vrees dat die man problemen gaat krijgen! 

Ondertussen heeft Roger het interview uitgekeken en hij stelt zich heel veel vragen over de voorbije crisis.

Want inderdaad, dit ging allemaal over Frankrijk. Maar hoe ging het er hier aan toe, vragen we ons af. Hoe zijn de mensen hier verzorgd? Werden ze ook naar huis gestuurd met een koortswerend middel? 

Is hier dat malariamiddel gebruikt? Op de juiste manier (niet aan mensen met hartritmeproblemen en enkel helemaal aan het begin van de ziekte)? 

Hebben ze hier dat anti-epilepsiemiddel gebruikt bij oude mensen in ademnood om ze meteen te "euthanaseren"? 

Daar heb ik weinig over gelezen... maar ik lees weinig papieren kranten, dus jullie misschien meer?