maandag 29 juni 2020

Luier dan lui!

Ik wilde eerst vandaag de keuken onder handen nemen (en dat is echt nodig!) maar ik heb het niet gedaan. 

In feite heb ik praktisch niets gedaan. Alleen de keuken een beetje opgeruimd na onze brunch, deze avond gekookt (selder met vleesballetjes volgens het recept van mijn oma "marraine" zaliger) en na het eten afgewassen.

Roger heeft me zelfs geholpen de selder klaar te maken. Zodra alles gaar is, moet je immers heel snel een witte saus maken met het kookvocht, een beetje bloem en vetstof. En heel regelmatig (af en toe vrij fel) roeren! Daar heeft Roger voor gezorgd, want mijn armen voelden er zich niet toe in staat!

Blijkbaar heeft de wandeling van gisteren ze heel fel vermoeid (nee, ik wandel nog steeds niet op mijn armen!). 

Het komt volgens mij doordat Roger wel probeerde mijn voorlopig heel trage ritme te volgen maar onbewust heel regelmatig (en heel pijnlijk) aan mijn arm trok. Ik ben vorige nacht trouwens enkele keren wakker geworden van pijn in mijn schouder en voor de eerste keer maakte ik me zorgen. Ik voelde het daarvoor immers al een hele tijd (weliswaar traag maar gestaag) de goede kant opgaan met mijn armen en nu ineens weer zo fel pijn?

Na deze luier dan luie dag weet ik dat het gewoon ligt aan overbelasting! Ik ga de keuken nog een paar dagen vuil laten zijn zodat het genezingsproces opnieuw op gang kan komen. 

Wat ik wel heb gedaan: naar Nany gebeld, handenvrij. Ze was heel enthousiast over haar ontmoeting met broertje gisteren. Ze hadden een wijntje gedronken in zijn tuin terwijl ze bijpraatten en herinneringen ophaalden aan onder andere schoonzusjes moeder die onlangs is overleden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten