Ondertussen was het tijd geworden voor onze boodschappen. Eerst passeerden we via de apotheker: onze gratis mondkapjes afhalen... en chirurgische maskers kopen. In het rusthuis waar Nany woont, geraak je immers niet binnen zonder zo'n masker voor je mond en neus.
'Die hebben we niet, en die kunnen we ook niet bestellen', kreeg Roger als antwoord (ik was niet mee de apotheek binnen gegaan).
'Die hebben we niet, en die kunnen we ook niet bestellen', kreeg Roger als antwoord (ik was niet mee de apotheek binnen gegaan).
Hoe kan dat nu?
In de verschillende winkels ging ik wel mee binnen. Ik moet dan ook een karretje nemen. Omdat we ooit ervaren hebben dat, als we apart rondlopen in de winkel, we allebei ongeveer hetzelfde in ons karretje laden (en dus veel dubbel kopen), blijf ik nu bij Roger, laat ik hem alleen zijn karretje vullen en kom ik met een lege kar aan de kassa aan. Het is wel een heel gedoe, die karren telkens opnieuw ontsmetten. En een eigenaardig gezicht, al die mensen met mondkapjes aan.
En... ik dacht na over het antwoord van de apothekeres. Heeft ze Roger verkeerd begrepen? Hij had nochtans uitgelegd waarvoor die maskers moeten dienen! Of noemen ze dat hier anders?
Nadat thuis onze boodschappen waren opgeborgen, googelde ik naar "chirurgische maskers". Je vindt ze zelfs te koop bij Farmaline, stelde ik vast. Helaas, toen ik ze daar wilde kopen, bleken ze niet meer in voorraad.
Vlak voor het avondeten even gebeld met Nany aan wie ik vertelde dat we ons aan het voorbereiden zijn om haar te bezoeken. Ik legde het probleem van die maskers uit (en zus mailde het nog deze avond: zonder zo'n masker geraak je het rusthuis niet binnen) en Nany vroeg zich spontaan af of onze dochter niet zulke maskers kon maken. Ik denk van niet!
Na ons avondmaal (heel eenvoudig: gazpacho gevolgd door gerookte zalm en witloof), nog even verder gezocht naar die chirurgische maskers en of er een andere benaming voor bestaat... maar die vond ik niet. Even over en weer gemaild met zus. Als we echt geen chirurgische maskers vinden, mogen we altijd bij haar langsrijden en er een van haar overnemen.
'Maar we vinden ze wel', herhaalt Roger.
Ik moet trouwens ook nog eerst zien een "bezoekmoment" vast te krijgen!
Het is echt niet vanzelfsprekend. Het rusthuis bepaalt de dag en het uur (ik hoop dat ze een beetje rekening zullen houden met onze voorkeuren - die vreselijke 313-autosnelweg hé!). Zij zeggen hoe lang je mag blijven (of "wandelen met de bewoner" zoals wij van plan zijn). Er mag slechts één bezoeker per dag komen. In ons geval zullen we even moeten "vals spelen": Roger - of ik - zal in z'n eentje Nany uit haar kamer halen en pas daarna kunnen we, gedurende 2 uur, iets ondernemen met z'n drieën.
Met mondmaskers aan als je in de auto zit of tijdens een wandeling niet voldoende afstand kunt houden, contact met andere mensen vermijden, enzoverder.
Uiteraard was ik van plan, na een korte wandeling, een terrasje te doen met Nany... maar het zal een groot terras moeten worden, zodat iedereen ver genoeg van elkaar zit, en zeker geen terras in de buurt van haar vroegere flat, zodat Nany niet in de verleiding komt om haar vriendinnen uit te nodigen!
Maar kom, eerst moeten we die maskers vinden... en een afspraak bemachtigen!
Wat een gedoe!
Weer over die labels: voor de vorige post heb ik er zoveel mogelijk handmatig aan toegevoegd en verschenen er inderdaad vrij veel (niet allemaal). Bij deze post heb ik het gedaan zoals ik het vroeger steeds deed... en geen enkel label verschijnt! Wordt die functie misschien afgeschaft?
BeantwoordenVerwijderenWij kopen chirurgische maskers bij Delhaize (vragen aan de kassa): ongeveer 30 euro voor een doos met 50 maskers geloof ik.
BeantwoordenVerwijderenWe hebben er gevonden! Enfin, dat beweerde men toch, want er staat niet op dat het "chirurgisch" is.
Verwijderen