Op reis?

'Zullen we nog ooit naar Spanje gaan?' vroeg Roger me gisteren bij het slapengaan. 

Normaal gezien waren we rond deze tijd al op reis vertrokken, maar dit jaar dus niet. Niet alleen omwille van Corona. Volgende week zaterdag trouwt immers onze neef, de zoon van Bie, met zijn Sarah en uiteraard wilden we erbij zijn!
Helaas, het feest mag niet doorgaan (en dat is wel de fout van Corona) en wordt een jaar uitgesteld (het huwelijk gaat wel door). We dachten een paar dagen na de bruiloft te vertrekken maar daar heeft het virus dus wel een stokje voor gestoken!

Ik kon Roger geen antwoord geven: volgend jaar zijn we immers weer een jaartje ouder! Maar vandaag, terwijl ik keek naar de regen die geregeld uit de lucht viel, tussendoor even genoot van de bloeiende boerenjasmijn (die we missen als we in juni op reis zijn), bedacht ik dat het goed is dat we thuis zitten. Het is fris tot koud (tot zelfs in Extremadura, zagen we) en ik denk dat we zouden zitten te rillen onder onze tent! 

'We hebben koudere dagen meegemaakt op reis', antwoordt Roger me dan. Ja, maar toen waren we veel jonger!

Nee, we hebben niet gedaan wat op ons programma stond. We hebben wel wat schoongemaakt (om eerlijk te zijn: vooral Roger heeft gestofzuigd) maar de "schatten" van dochterlief zijn niet opgeruimd en de belastingaangifte is niet ingediend.

Ik heb wel een dik halfuur naar Nany geluisterd die klaagde dat ze niets hoorde over rusthuizen als men het op de radio of tv had over de versoepeling van de maatregelen vanaf volgende week. Ik heb er ook naar gezocht maar vind nergens of die oudjes vanaf dan meer bezoek mogen krijgen!