Eigenlijk haat ik chatberichten, tenzij ze echt een dringende oproep vervangen. En dan nog, want ik merk ze niet steeds op! Als ik aan het (na)lezen, schrijven of met iets anders bezig ben dat mij boeit (en zelfs tijdens huishoudtaken die me echt niet boeien), kijk ik niet meteen naar een bericht dat binnenkomt. Je zult zeggen: op de smartwatch zie je toch onmiddellijk van wie en waarover, maar... eigenlijk ga ik via daar alleen in op een bericht dat me heel dringend lijkt. Zoals een aanvraag voor een vertaling bijvoorbeeld.
Maar... dat wordt me dan verweten in de volgende chatberichten, samen met het feit dat ik niet snel zal telefoneren (wat die mensen blijkbaar "veel socialer" vinden) als ik ook via een schrijfsel kan reageren/communiceren.
Blijkbaar begrijpt bijna niemand dat ik liever schrijf dan praat. En dat ik vind dat je aan telefoon vaak heel veel tijd verliest aan overbodige "small talk".
'Trek je dat toch niet aan,' zegt Roger die denkt zoals ik en er ook naar handelt. Hij heeft gelijk maar... ik maak me dan weer zorgen, want blijkbaar heb ik door mijn manier van doen weer iemand, die graag chat en praat, gekwetst deze avond!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten