Ik las niet lang op het binnenplein. We deden onze boodschappen en terwijl Roger de winkels binnenging, las ik "Het verhaal van ons huis" in een auto die veel te warm werd (we haalden 25°C in de schaduw). Het is interessant: het gaat niet alleen over dat huis maar het is ook het verhaal van de auteur zelf. Goed geschreven maar Nederlands evolueert blijkbaar ontzettend snel: het boek is geschreven in de jaren 50 van vorige eeuw en klinkt al heel oubollig!
Deze avond raadde Roger me aan naar dit te kijken en te luisteren: "We worden onnodig bang gemaakt". Boeiend en ik hoop dat die man gelijk heeft... maar toch blijven Roger en ik zo volgzaam als maar zijn kan (wat niet echt onze gewoonte is). Waarschijnlijk omdat Roger tot een risicogroep behoort en ik het me nooit zou vergeven als ik, door de richtlijnen niet te volgen, zou zorgen dat hij door het virus wordt besmet?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten