Te veel afspraken?

Terwijl Roger nog eens gras afreed, heb ik, op het zonovergoten binnenplein, handenvrij gebeld met straatgenote V. Ze had veel te vertellen en vroeg me op het laatste: 'Als alles voorbij is, kom je toch eens af?'
Ze is immers weer aan het schilderen. Uiteraard ga ik dan even kijken naar haar werk, en ook met overbuurvrouw Marie-Claire wil ik dan heel graag even gaan praten.

Daarna naar Nany gebeld die net terug was vanuit de binnentuin. Zij had ook heel veel te vertellen, zoals altijd, en bij haar kun je er zelfs moeilijk een woord tussen krijgen. Ze wist nu dat ze broertje als vaste bezoeker zou hebben. 'Maar als alles voorbij is, komen jullie toch af?'
Uiteraard, we hebben zelfs afgesproken met vriendin Denise dat we dan allemaal samen gaan eten: Denise, haar achternicht, medebewoonster in het rusthuis, Nany en wij. En als we dan eindelijk Nany  kunnen bezoeken, en het is toegelaten, willen we ook onze vrienden Beeckman ontmoeten, en tante José.

Niet in de zon, want vanop mijn pc (we hebben geen bruikbaar tablet) gemaild met Hendrik, Boudewijn Knevels en onze dochter. Uiteraard spreken we af als deze miserie achter de rug is.

Normaal gezien zouden we in april onze Leuvense vrienden Seany en Jan de fotograaf ontmoet hebben. Dat kon niet doorgaan en we beloofden elkaar zo snel als mogelijk is te ontmoeten na de lockdown.

En er zijn nog veel andere afspraken die niet konden doorgaan, en er zijn nog veel mensen met wie ik nog net niet had afgesproken toen de opsluiting begon.
En uiteraard wil ik heel graag, van zodra het veilig is, onze kinderen en kleinkinderen allemaal ontmoeten.
En Roger zal, zodra het mag, wel weer afspreken met vriend Karel.

Maar wat een drukte zullen al die afspraken wel niet veroorzaken???
Ik ben niet echt asociaal maar te veel "sociale verplichtingen" vind ik nu ook weer niet zo leuk!

Echt, als ik denk aan al die toekomstige afspraken, begin ik te flippen!