Deze middag klonk Nany heel blij aan telefoon hoewel ze dacht dat ze vandaag nog geen bezoek zou krijgen. Haar blijdschap leek wel getemperd toen ze terugkwam op die drie pas overleden tafelgenoten. Overleden "aan de ziekte" hoewel drie keer geprikt, had ze vernomen tijdens de gesprekken aan tafel. Maar één van hen leed al lang aan "suiker" (diabetes dus). En die persoon vooral leek ze te zullen missen!
Deze avond belde ik haar nog eens op (ik had ondertussen enkele berichten uitgewisseld met zus en vriendin Denise) en Nany klonk euforisch over haar fantastische zondag. De verrassingsbezoekjes van onder andere broertje én mijn vriendin Denise hadden van haar eerste na-quarantaine dag een echte hoogdag gemaakt! Ik beloofde haar dat wij zouden komen zodra we iets minder snotteren en niezen en dat we dan samen naar de begraafplaats waar mijn vader rust zullen rijden.
Voor ons was het weer een rustige zondag. We reden een beetje rond in de streek (Roger moest een brief bussen in een naburig dorp) maar de dag was zo grijs en koud dat we zelfs geen zin hadden in een miniwandeling. Wel kreeg ik heimwee naar onze vroegere zo mooie wandelingen! Hopelijk ben ik daar ooit weer toe in staat!
Deze avond stuurde Roger me naar een interessante maar zeer eigenaardige video. Waarin wordt beweerd dat elk jaar miljoenen moslims zich bekeren tot het christendom ten gevolge van een visioen of een droom waarin Jezus verschijnt! Heel intrigerend, kijk zelf maar!
naar mijn weten niet overleden aan de ziekte
BeantwoordenVerwijderenIk weet het dus niet, herhaal enkel!
Verwijderen