Nany klonk vandaag ontevreden aan telefoon: er was deze middag een (kerst)feestje in het rusthuis, ze had lekker gegeten, cava en uitstekende wijn gedronken, gelachen, gebabbeld en gezongen maar... het eindigde veel te vroeg: ze had gehoopt dat het tot deze avond zou duren, dat er nog zou gedanst worden! 'Maar dat mocht dan weer niet, wegens je weet wel, dat virus...'
Ze zal niet meer veranderen, mijn moeder! Ze was wel al vergeten wat het was dat ze zo lekker had gegeten en ook dat ze gisteren, net zoals ik, had gebeld met haar nicht G. Haar geheugenverlies (ze is er zelf van bewust) verontrust haar... en mij ook, want het wordt steeds flagranter! Uiteraard denken we dan aan dementie!😒
Ikzelf ben voor één keer (hoewel: is dit echt de eerste keer?) ook niet tevreden over mijn dag: ik heb helemaal niet gedaan wat ik wilde doen in het huishouden (te veel hooi op mijn vork willen nemen of het gewoon niet meer aankunnen?), heel veel tijd aan telefoon verloren met onder andere voorstellen van energieleveranciers en daardoor geen tijd gevonden om de paar mensen die ik wilde spreken te bellen, het verhaal dat Elena me opstuurde niet kunnen openen (ik heb haar en onze dochter in een mail gevraagd of ze me de tekst in een ander formaat kunnen mailen - heb nog geen antwoord gekregen) en ik heb deze avond een vreselijke rugpijn (en toch heb ik te weinig gedaan vandaag).
Ach, ik ga de avond rustig eindigen met nog een filmpje of zo, van op mijn comfortabele bureaustoel!
O ja, en tussendoor ook nog vernomen dat het door een vriendin geplande etentje in het Leuvense niet zal doorgaan wegens te veel schrik voor de nieuwe virusvariant.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten