Heel gewone zondag... maar blijf van onze kinderen af!

Zeger wordt dus 40 jaar vandaag maar ik denk niet dat onze jongste die overgang naar een nieuw decennium heeft kunnen vieren: hij moest werken! En hier hebben we niet, zoals elk jaar, al onze verjaardagen samen kunnen (durven?) vieren. Nu vraag ik me soms wel af of we gelijk hadden: je krijgt zoveel tegenstrijdige informatie!

Voor ons was het een heel gewone zondag. Gelezen, mails gelezen en beantwoord, samen (met kliekjes) iets in elkaar geflanst voor het avondeten (dat opvallend lekker bleek: een gratin van prei en zalm!) en gebeld met Nany die klaagde over het feit dat ze vandaag niemand op bezoek zou krijgen! 

Ik probeerde haar voorzichtig uit te leggen dat mensen ook andere verplichtingen en bezigheden hebben maar ik voelde goed dat ze niet tevreden was met die uitleg. Ze lijkt niet te begrijpen dat ze niet voor iedereen constant op de eerste plaats kan komen. Uiteraard beweert ze van wel: 'Vroeger wist ik wel van mijn kinderen alles wat ze deden,' zei ze (wat natuurlijk vanaf een bepaald tijdstip niet meer zo was), 'maar nu niet meer en ze doen wat ze willen en als ze me niet bezoeken is het maar zo.' En haar toon was zo opvallend bitter dat ik me er niet goed bij voelde! Ik weet dat ze altijd mensen in haar buurt nodig heeft gehad en dat ze daarom onder andere elke dag heel veel tijd aan telefoon doorbrengt "voor een babbel". Dat is één van de redenen waarom ik, ondanks mijn "telefoonfobie", haar elke dag bel. Broertje en zus bezoeken haar zo goed als elke week en ze heeft heel veel kennissen en vrienden die haar ook geregeld bezoeken! Eerlijk: ik vraag me dikwijls af of ikzelf de tijd (plus moed en zin) zou hebben om Nany elke week te bezoeken als we nog in Antwerpen woonden! 

Om de avond te eindigen nog onder andere gekeken naar de vele reportages over de wekelijkse protestmarsen in Frankrijk en even blijven hangen bij dit heel korte stukje! 'Ze gaan aan onze kinderen raken: daar komt revolutie van!' hoorde ik er onder andere zeggen door die twee vrouwen aan "Remy" (iemand die ik "volg" en bewonder!).