Ik tikte deze avond nog enkele bladzijden uit mijn vorige dagboeken over en ik las dat in 1978 onze huisarts al reuma en artrose bij mij had gediagnosticeerd! Zo vroeg dus al! Dat was ik helemaal vergeten!
Enkele jaren later ontdekte ik, dankzij onze nu uit het oog verloren Duitse vriend en arts J. Faust, klassieke homeopathie. En, echt heel toevallig, kreeg ik (niet van onze vriend maar van een andere dokter, die onze vriend me had aangeraden) enkele korreltjes die meteen bleken mijn "constitutioneel middel" te zijn.
Het enige dat me toen meteen opviel, was dat ik helemaal geen last meer kreeg van sinusitis terwijl ik daar heel geregeld door geplaagd werd de jaren daarvoor (ik had tegen die dokter zelfs niet gerept over die sinusitis).
Wat minder opvallend was, waarschijnlijk omdat het meer geleidelijk gebeurde: ik kreeg steeds minder pijn in mijn gewrichten (maar helemaal is de pijn nooit verdwenen).
Waarom is die dan in april 2020 ineens in alle hevigheid teruggekomen (weliswaar na griepachtige klachten kort daarvoor)?
En waarom kon homeopathie deze keer niet meer helpen? Omdat de klachten veel heviger waren? Of omdat mijn "constitutioneel middel" niet meer mocht toegediend worden? Dat specifieke middel werd inderdaad enkele jaren daarvoor (en eigenaardig genoeg, want homeopathie "heeft toch geen enkel effect"?) verboden in België.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten