Een fijn vormselweekend

Hendrik kwam vrijdagavond aan (zonder Debby die de 40ste verjaardag van haar twee broers vierde), met een geschenk voor mij: de televisieserie "Black Mirror"! Ik zag al een deel van de eerste aflevering (en ga straks verder kijken, want het leek spannend). We aten samen Boeuf Stroganoff, we bekeken foto's uit zijn geboortejaar 1977 (en becommentarieerden ze) en praatten nog tot heel laat na.

Gisteren vierde Matthias zijn vormsel, dus reden we tegen 15 uur naar het Leuvense. In een bomvolle kerk vonden we achteraan nog voldoende zitplaatsen en weldra voegde Zeger zich ook bij ons.  Het had al de hele dag geregend en Zeger, die op de fiets was gekomen, was doorweekt!

Na een mooie maar vrij lange dienst, reden we naar "huis" waar we de kindjes, hun papa, zijn familie en dochterlief troffen. Volgden een aperitief met lekkere hapjes, het openen van de geschenken (Matthias leek heel tevreden met zijn pakjes), heel lekkere gerechten (grotendeels gekozen door Matthias), en gezellige conversaties. Pas tegen 23 uur reden we terug naar Haspengouw, waar we nog een poosje napraatten met Hendrik.

 

Na onze brunch vandaag speelden Hendrik en ik even gezelschapsspelletjes, genoten we een poosje van de weergekeerde zon in de tuin, en toonde Hendrik me hoe Chat GPT van een geschreven tekst een getypte tekst kan maken. Ik paste het toe op een bladzijde uit mijn vroegere dagboeken en, op een paar foutjes na, was het resultaat ongelooflijk! Na ons avondmaal (goulash), voerden we Hendrik terug naar het station van Sint-Truiden, waar hij de trein nam naar het Antwerpse.

Tussendoor heb ik vandaag geregeld berichtjes van Eva beantwoord. Ze had vandaag een verjaardagsfeestje, het was heel fijn geweest maar ze was nog moe na de zware dag van gisteren!  

Nieuwtjes

Vandaag was weer een rustige dag maar ik heb toch een paar interessante nieuwtjes vernomen!

Een mailtje van heemkundelid Georges gekregen: het fotoalbum met documentatie staat op de site: knap gedaan!

Deze avond een telefoontje met Hendrik en Debby die net thuiskwamen van een reisje (en daarom niet aanwezig konden zijn vorige zondag). We zien elkaar heel binnenkort weer!

En ook nog gekeken naar een interview met Didier Raoult waarin ik onder andere een detail hoorde dat ik niet vermoedde: in Amerika wordt andere suiker dan in Europa gebruikt voor de fabricatie van Coca-Cola. Hij denkt dat dat onderscheid een van de oorzaken kan zijn van de obesitasepidemie in Amerika (hij legt ook uit waarom fructose nog ongezonder is dan glucose).

En het mooiste: deze avond vernomen dat de ezelin van Céleste en Charlotte een veulen ter wereld heeft gebracht!

Nog meer werk...

 ... maar dat soort werk zint me wel! 

We konden vandaag eindelijk ons cadeautje kopen (bij de zus van Maj... en ik kreeg zelf een presentje 😀) en we haalden de geschenkjes voor de kindjes af op de post. Na nog een paar uurtjes werken aan die foto's en ons avondmaal (weer heel eenvoudig; groentesoep, prinsesboontjes en spek) kreeg ik een mail van heemkundelid Michel M. De eerste teksten voor de literaire wedstrijd van Heemkunde Groot Heers zijn ingeleverd. 

Ik heb de opstellen al diagonaal gelezen en ze vallen enorm mee! Vanaf morgen begin ik aandachtiger te lezen!

Een rustige dag?

Het zou een vrij rustige dag worden: boodschappen en enkele huishoudtaken. Ik wilde echter ook een cadeautje kopen (later meer uitleg daarover) maar de bewuste winkel was gesloten. Dat betekent dus een andere dag weerkeren. Ik wilde ook nog een ander, online besteld geschenkje - deze keer voor de kindjes - afhalen op de post. Postkantoor gesloten, dus dat wordt ook uitgesteld.

Daarna een beetje gewerkt aan die foto's, voor een eenvoudig avondmaal gezorgd en een telefoontje gekregen van straatgenote V. Die zich al beter voelt maar nog niet helemaal oké. Ze vertelde me dat haar huisdokter haar had gezegd dat oude mensen sowieso moeten sterven en dat had haar blijkbaar helemaal geen deugd gedaan. Uiteraard heeft die arts gelijk maar geef toe, die woorden getuigen van weinig empathie!

Na het avondeten en de afwas nog even een taak van buurjongen L. nagelezen, een mail van Bernadette beantwoord en daarna, toen ik echt aan ontspanning toe was en zelfs geen zin meer had in lectuur, dit gesprek gevonden over de Wereldgezondheidsorganisatie. Niet echt opbeurend!

Luie zondag

Ik heb vandaag enkele uren gewerkt aan die foto's (dat mag van mij op een zondag vermits het als ontspanning voelt 😀).Verder wat gelezen en online rondgehangen waar ik onder andere dit zeer interessante gesprek tussen Bercoff en professor Joyeux volgde. 

Ik heb oude kleren (die ik soms al jaren niet meer gedragen had) gesorteerd en eigenlijk heel weinig weggedaan. Wel beseft dat ik wat meer afwisseling kan brengen in mijn kledij. Gelukkig is gaan shoppen  dus nog absoluut niet nodig (ik hou niet van "winkels doen"). 

En ik heb uiteraard naar het nieuws gekeken en inderdaad, het klopt: het is al een hele tijd opvallend droog (na maanden bijna constant regen)! Eigenaardig! 

Koken hoefde niet: er was nog pompoensoep en heel veel groenten.

Rustdag

Ik weet het, het is nog geen zondag maar ik maakte er vandaag al een rustdag van -ik was daar echt aan toe. Beetje opgeruimd, wat gelezen en gekookt (nog eens een pompoensoep gevolgd door een groentetajine) en me een beetje (eigenlijk vrij lang zelfs) geamuseerd met chat GPT en foto's. Hierbij een van de resultaten: Roger (die ik iets meer haar heb laten geven) en Eva in "studio Ghibli"-stijl:

Roger en ik in "Studio Ghibli-stijl"

Hendrik stuurde me zonet een tekening in "studio Ghibi-stijl" die hij door chat GPT heeft laten maken op basis van een foto van Roger en mij aan de keukentafel. Knap en heel grappig (al vind ik chat GPT opvallend mild voor mij)!

Toch nog een vrij drukke dag

Vandaag wordt een rustige dag, dacht ik. En ik begon, buiten de gewone dagelijkse verplichte huishoudelijke taakjes, rustig verder opzoekingen te doen in verband met die foto's.

Maar... ik viel tussendoor toevallig op dit interview met twee auteurs die beweren dat de Wereldgezondheidsorganisatie openlijk toegeeft het aantal aardebewoners te willen beperken, ook op manieren die ikzelf afkeur (maar dat is natuurlijk mijn heel persoonlijke mening). Ik sprak daarover met Roger die meteen zei: 'Dat ruikt naar complot', reactie die ik begrijp, maar ikzelf dacht meteen terug aan wat ik onlangs las. Als mensen niet meer nodig zijn, is het dan geen logisch gevolg te willen zorgen dat er nog zo weinig mogelijk mensen rondlopen op deze planeet?

Uiteraard hoorde ik op het nieuws ook over de veroordeling van Marine Le Pen. Na ons avondmaal (selder met balletjes volgens het recept van mijn "marraine") zocht ik daar wat meer over op dan wat ik las of zag in onze media en ik vond dit interview met Marine Le Pen.  (Het zijn weer meestal video's in het Frans waar ik naar verwijs, maar ik herhaal: met de instellingen onderaan kun je tegenwoordig de tekst automatisch laten vertalen)

En toen ik eindelijk dacht aan een rustige avond te beginnen, kreeg ik een mail van buurjongen L. waarin hij me vroeg te oordelen over een schooltaak die hij had gemaakt. Ik had daarover enkele opmerkingen waarvoor wat online zoekwerk nodig was.

Tussendoor heb ik nog enkele andere mails beantwoord, even gechat met Elena die morgen haar laatste examen aflegt en uiteraard verder documentatie gezocht over die negentiende-eeuwse foto's (en weer vrij veel gevonden).

Een vrij productieve dag

We hebben verder schoongemaakt (opvallend hoeveel trager dat tegenwoordig gaat). Ik heb bij 15 foto's documentatie gevonden en een beetje over en weer gemaild met neven en nichten over onze familiereünie in De Horne in mei (die ik had voorgesteld na het overlijden van mijn laatste oom van vaderskant). 

Uiteraard zorgde ik voor het avondeten (heel eenvoudig: groentesoep, "filet américain", boontjes, tomaten en sla) en deed ik de afwas. Deze avond keek ik nog eens naar een interessant gesprek met Rik Torfs. En tussendoor chatte ik af en toe even met Elena van wie de examens heel goed lijken te gaan en beantwoordde ik mailtjes van buurjongen L. over zijn schooltaken. En ik heb 5 bladzijden uit mijn vroegere dagboeken overgetypt.

Het was dus al bij al een vrij productieve dag! 

Weer werk voor de boeg

Roger lijkt weer volledig in orde, ikzelf kan nog een dagje rust gebruiken, vrees ik! 

Ik kreeg vandaag een mail van heemkundelid Georges V. Hij heeft een fotoalbum (afkomstig van de vroegere bewoner van het kasteel van Heers) met foto's van edellieden gescand. Bij sommigen staat een naam geschreven: of ik die wil proberen te ontcijferen en gegevens over die personen wil opzoeken.

Dat zal ik graag doen (maar ik begin daar pas volgende week aan). Al zal het veel werk zijn: ik heb telkens enkel een foto en een naam - geen datum of andere gegevens!

Vervolg GR20 (en heimwee)

Vandaag ontdekte ik de volgende video van Céleste Grant en ging ik dus opnieuw virtueel op stap met hem en zijn vriendin Charlotte. Ze bewandelen nog steeds de GR20 en op een zeker ogenblik vraagt Céleste aan zijn "kijkers" hoe ze zijn video's vinden, of ze hen de indruk geven samen met hem op trektocht te zijn. Dat doen die video's inderdaad volgens mij, maar ze maken me ook heel goed duidelijk dat ik nooit in staat zou zijn geweest om zulke trektocht te ondernemen! En nu zeker niet meer! 😀

Ik kreeg weer heimwee en herlas in mijn dagboeken verslagen over onze vroegere reizen. Daarna bekeek ik nog eens de digitaliseerde foto's op de pc van Roger en bleef ik hangen bij deze foto van mijn grootmoeder "marraine": 

Ik weet niet wie de foto (die ik vond onderin een oude klerenkoffer) destijds heeft gemaakt maar ik herken duidelijk helemaal links mijn "marraine" en helemaal rechts haar zus Elvire zoals marraine ze mij beschreef. Elvire, geboren in 1899, stierf in 1918 (ik denk aan het einde van het jaar), dus marraine (geboren op 3 november 1900) is daar 17 of hoogstens 18 jaar! 

Ik heb me wel steeds afgevraagd welk uniform die meisjes droegen. Ik vond die foto pas na het overlijden van marraine en kon het haar dus niet vragen. En ik weet dat ze tot amper 14 jaar naar school ging: een schooluniform is het zeker niet!

Heimwee en foto's

Het was weer boodschappendag (en heel zonnig weer)! Nadat ik daarna al onze aankopen had weggezet en was beginnen te koken, kregen we een telefoonoproep van Hendrik. 

Gisterenavond wilde ik nog even naar gedigitaliseerde (oude) foto's kijken, en die staan op de pc van Roger. Normaal gezien kan ik eraan vanaf mijn eigen pc, maar dat lukte niet en ik wilde Roger, die met wat anders bezig was, niet verplichten naar die foto's te kijken. Ik belde toen even naar Hendrik die beloofde vandaag even onze computers vanop afstand over te nemen om dat probleem te regelen. Daarvoor belde hij dus en deze avond kon ik dan eindelijk weer toegeven aan mijn nostalgisch karakter! 😀

Vorig weekend hadden we het af en toe gehad over wanneer Roger en ik samen van Leuven naar Antwerpen zijn verhuisd en ik kreeg natuurlijk weer heimwee naar die tijd, waarvan hieronder een foto die ik deze avond terugvond! Dat was op het appartement van Roger (een "kwartier" zoals men toen een verdieping van een herenhuis noemde). Ik heb een probleempje met een vulpen en we zitten op autostoelen die Roger heeft omgevormd tot sofa!

Nostalgie

Na ons avondmaal heb ik nog enkele huwelijksaankondigingen geïnventariseerd. In totaal heb ik er nu 700 gedaan. Daarna keek ik naar oude, gedigitaliseerde foto's. Dat bracht me op de vraag wanneer we eindelijk tijd zouden kunnen maken om de foto's van Nany te digitaliseren. Ze liggen nu, per jaar gesorteerd in enveloppen, in een doos in onze werkkamer. Maar dat voelt niet als een veilige opbergplaats: ik zou heel graag hebben dat onze kinderen die ook ooit kunnen bekijken!

Want... wat een gevoelens kwamen er bijvoorbeeld weer naar boven toen ik deze avond keek naar foto's van onze terugkeer uit Congo op 18 juni 1960!

Frisse en regenachtige dag

Het was vandaag koud en het regende. Voor de middag bleven we dus thuis, waar we speelden, lazen, praatten, breiden (Eva wilde leren breien), fruit aten en tekenden. Tegen de middag vertrokken we naar Den Teluur in Sint-Truiden. Daar aten de kindjes en Roger een steak-frieten (met wat rauwkost) en ik een koude schotel. Omdat de kindjes een tweepersoonsbed voor drie wat krap beginnen te vinden, stelden we nog eens voor dat een van hen naar de kamer van Zeger zou verhuizen. Deze keer hapte Matthias toe.

Na nog een Brusselse wafel voor de kinderen en een korte wandeling in het kasteelpark van Heers terwijl het even niet regende, reden we terug naar huis. Waar Roger de kamer van Zeger ging stofzuigen en zijn bed opmaken. Wij (de kinderen en ik) speelden verder, bekeken oude foto's en filmpjes, praatten over vroeger en nu en maakten veel grappen.

Na ons avondmaal (broodjes met versgemaakte soep, kaas en/of choco), de afwas en nog een spelletje, eindigde de dag met een uurtje lectuur voor het slapengaan (toch iets vroeger dan gisteren). Ik hoop dat Matthias goed zal slapen in zijn "nieuwe" kamer! 

Dochterlief verjaart vandaag

Na een telefoontje naar dochterlief die vandaag 44 jaar wordt (proficiat, meisje!), terwijl ik de wasmachine aan het werk zette, laadde Roger zijn foto's van gisteren op:

Over een foto

Tijdens de boodschappen, het huishoudwerk, het koken en het afwassen heb ik heel veel nagedacht en gemijmerd vandaag. 

Uiteraard over wat er gebeurt in Israël. Wat mijn egocentrisch probleem betreft, ben ik voorlopig gerustgesteld: Hendrik en ik vermoeden dat er wat meer politie in burger wordt gepost bij de school.

Ik herinnerde me ook dat Elena me gisteren zei dat ze nog geen foto's van mij als kind had gezien en, terwijl ik deze avond nog enkele bladzijden uit mijn vroegere dagboeken overtikte, besloot ik ineens te gaan zoeken naar gedigitaliseerde foto's uit mijn kindertijd op de computer van Roger (ik heb immers vanop mijn pc toegang tot zijn map met foto's).

Een van de eerste foto's waar ik op viel in die map was volgende foto van 18 juni 1960. Genomen (door wie?) de avond van onze terugkeer uit Congo. Terwijl ik er naar keek, voelde ik weer heel fel de ongelooflijke vreugde die me die avond overspoelde, omdat ik terug bij "mijn" marraine was. Ondanks de droefheid omdat ik tegelijkertijd besefte dat ik Matadi waarschijnlijk nooit meer terug zou zien!

  

Op de foto zie je, van links naar rechts, de kinderen Beeckman, Lily Beeckman, mijn "Nononc", ikzelf met marraine, mijn moeder Nany en onze toen heel jonge Leuvense vriendin Paulette, de dochter van "tante" Germaine.

Over foto's van Nany en een overleden vriendin

Terwijl Roger vandaag druk in de wei bezig was, zorgde ik voor enkele huishoudtaken, las ik, tikte ik verder vroegere dagboeken over en klasseerde ik verder de foto's van Nany.

Ik viel op de foto, in feite het doodsprentje, van een Matadi-vriendin, Michèle B. Michèle is 1985 op 34 jaar overleden. 

En ik herinnerde me het eigenaardige verhaal dat haar moeder, Irene zaliger, me vertelde.

Irene had die dag een eigenaardig gevoel, alsof Michèle haar riep. Ze probeerde haar dochter tevergeefs telefonisch te bereiken, reed uiteindelijk naar haar (Michèle woonde in een andere stad) en stond voor een gesloten deur. Michèle kwam niet opendoen nadat ze verschillende keren gebeld had en, toen Irene merkte dat er op de verdieping een raam openstond, vroeg ze een ladder aan een buur.

Ze klom het huis binnen, kwam in de lege slaapkamer van Michèle terecht, liep verder naar de overloop en daar lag haar dochter dood op de vloer.

Wij hebben nooit geweten aan wat onze vriendin is overleden.

P.S.  (vlak voor het slapengaan) Ik herinner me wel dat in die periode praktisch alle "huisvrouwen" die ik kende elke dag een pilletje slikten om "rustig te worden" (Nany deed het ook). Als ik me niet vergis was dat "Temesta", maar ik ben er niet 100 % zeker van. Michèle had een job (in de sociale sector, meen ik me te herinneren) maar tegelijk probeerde ze ook haar huishoudentje elke dag helemaal op orde te hebben. En zij had dat medicijn ook heel lang geslikt, had haar moeder me verteld, maar was daar kort voor haar overlijden mee gestopt. Ik herinner me ook dat ik me toen heel even heb afgevraagd of (dat stoppen met) die medicatie iets met haar overlijden te maken had... maar in die tijd kon je zulke zaken niet zo gemakkelijk opzoeken als nu.  

Vier met mij, dans met mij

Vandaag werd de bundel "Vier met mij, dans met mij" (met gedichten van Maj Vandergeten en foto's van Charlie Claesen) gepresenteerd in "Domein Marsnil" in Batsheers.

Het werd een geslaagde middag met mooie muziek (van, volgens de uitnodiging, de band  "Cherchez la femme"), mooie voordrachten en heel veel volk. Ondanks het tegenlicht maakte Roger enkele foto's: 

De gedichten van Maj zijn stuk voor stuk toegankelijk maar heel aangrijpend en gevoelig mooi. En de natuurfoto's van Charlie gewoon prachtig.

Na de presentatie volgde een receptie met frisdrank, wijn, koffie of thee en taart (waar ik niet van at omdat ik al enkele keren van mijn "dieet" afweek de laatste tijd 😉 maar die heel lekker leek - wat Roger bevestigde). 

Het was prachtig weer en de meeste genodigden vertoefden dus op het mooie binnenplein waar we nog enkele bekenden tegenkwamen. 

Nog enkele eigen foto's:

We kwamen pas thuis van deze prachtige middag toen vriend Karel belde. Of we deze maand nog eens afspreken (Karel gaat binnenkort voor een poosje naar zijn zoon in Frankrijk).