Rustige dagen

Eigenlijk valt er niets speciaals te melden over deze dagen. Het is koud (of toch te fris voor de zomer), het regent vaak en soms heel fel en gisteren kregen we ook een flink onweer te verwerken. René Marc laat niets meer van zich horen (maar ik veronderstel dat hij er nog is en dat we anders op de een of andere manier op de hoogte zouden gebracht zijn van zijn heengaan). 

We wilden binnenkort afspreken met vriend Karel, maar toen Roger hem belde, bleek hij in het ziekenhuis te liggen (nee, het is niet heel ernstig en ik vermoed dat we binnenkort wel weer kunnen afspreken). Ik krijg al een paar dagen geen berichtjes meer van Eva (maar de reis is nu voorbij en ofwel heeft ze niet veel meer te vertellen, ofwel heeft ze geen tijd meer om te mailen). 

Onze dagen worden gevuld met alledaagse klusjes waar niet veel over te zeggen valt, we lezen veel, ik beantwoord mails en andere berichtjes van vrienden, waarvan er enkelen geregeld klagen over ouderdomskwaaltjes of, en dat vind ik pijnlijker, voor goed afscheid hebben moeten nemen van een nog oudere vriend.  

Heel rustige dagen dus, maar daar hou ik wel van! En deze avond toch nog een toets muziek: "Tous les mêmes" van Stromae! Ik hou heel erg van zijn liedjes maar ik weet dat Roger die smaak niet deelt: ik luisterde dus met een koptelefoon op. 😇 

P.S. ik verneem zopas dat René Marc er nog is!

Eva had het me al verteld!

We gingen bier kopen, en daarna stelde Roger voor "een beetje rond te rijden". Ik doe niets liever. Of nee, dat is eigenlijk liegen: het liefst van al zou ik opnieuw van die lange wandelingen maken langs veld, wei en bos, maar Roger zijn hart en mijn gewrichten laten dat niet meer toe. Dus maar wat rondrijden en hier en daar enkele stappen doen.

We waren pas thuis of ik kreeg een telefoontje van dochterlief die net terug is van een reis naar Spanje. Ze vertelde me uitgebreid over hun reis, en ik bedacht dat ze blijkbaar niet wist dat Eva me de afgelopen weken via e-mails al op de hoogte had gehouden van alles wat ze deden! 😁

Over onder andere geboorte en dood

De keuken heeft gisteren een beurt gekregen, de bibliotheek nog steeds niet. En die zal nog even moeten wachten, want morgen ben ik van plan eindelijk nog eens te strijken. 

Vandaag heb ik niet veel gedaan buiten enkele berichtjes uitwisselen met Eva en buurjongen L., lezen en koken. Het is tenslotte zondag en dan doe ik geen "slavenwerk"!

Ook geluisterd naar deze uitleg van Céleste Grant en zijn Charlotte over hun laatste trektocht op de GR 20 (Charlotte was toen 4,5 maanden zwanger!) en naar dit gesprek met Meester Di Vizio over de gevaren van de euthanasiewet in Frankrijk. Hij haalt dezelfde details aan waar ik zelf al een poosje over struikel! 

Beide video's zijn in het Frans, maar de automatische vertaling (instellingen onderaan de video) valt best mee!

Tijdverlies of droomreis?

Uiteindelijk heb ik vanavond geen enkele vroegere dagboekbladzijde meer overgetypt! Ik werd namelijk volledig in beslag genomen door een presentatie van caravans en campers, gemaakt door een vloggersfamilie die ik al heel lang volg en die onlangs naar Canada emigreerde.  

Uiteraard weet ik dat het eigenlijk verloren tijd is, want we zullen waarschijnlijk niet meer op reis gaan, en zeker niet in zo'n "meeneem-huisje"! Maar... mijn droom was lang dat we ooit zouden reizen in een omgebouwd busje waarin we konden slapen. Meer heb je echt niet nodig, zeker niet als je voor het sanitair terechtkunt op campings. 

Dromen van een volledig "huisje op wielen" doe ik echter al sinds mijn jeugd. Vandaar dus dat ik bij het zien van zulke "paleisjes op wielen" helemaal aan het dromen ga! 

Laatste dag op de GR20

Het was een vrij rustige dag met vooral huishoudelijke taakjes. Ik had gisterenavond al een tweedehandsexemplaar van "De schuiftrompet" online gevonden en besteld. Het boek wordt morgen of maandag geleverd. Ik ben echt benieuwd!

Met zuster A. en schoonzus L. praatten we gisteren even over televisieprogramma's. Zij hadden het over het Eurovisiesongfestival waar ik nooit naar kijk. Zuster A. en ik hadden het ook over debatten op televisie en het verschil tussen de zeer geanimeerde discussies in Frankrijk en de brave debatjes bij ons. We gingen akkoord dat het er hier allemaal te zacht aan toe gaat, alsof iedereen het altijd min of meer eens is met elkaar. En dat het in Frankrijk soms zo boeiend is dat je op den duur als toeschouwer niet meer kunt volgen! 😀

Daar moest ik aan terugdenken toen ik deze avond eindelijk nog eens keek naar "De afspraak" en deze keer duidelijk zag dat niet alle deelnemers het met elkaar eens waren! Eerlijk gezegd, dat deed even deugd, al bleek een echte discussie op z'n Frans toch nog niet mogelijk!

Ik keek naar "De afspraak" vlak na ons avondeten (heel eenvoudig vandaag maar zo lekker: pompoensoep gevolgd door spinaziepuree en gebakken ei) en de afwas. 

Ik had echter al opgemerkt dat Céleste Grant en zijn Charlotte de laatste dag van hun avonturen op de GR 20 hadden gepubliceerd en dat wilde ik echt nog zien deze avond: ik ga nu dus nog even virtueel op tocht voor het slapengaan!

Te laat voor de "camino"

Toen we er nog toe in staat waren, hadden we geen tijd of te kleine kinderen. Nu de kinderen hun eigen leven leiden en we wel tijd hebben, kunnen we het niet meer, de "camino doen". Ik vond het soms jammer, maar nu denk ik dat het toch te laat is: de "camino de Santiago" is blijkbaar een toeristisch gedoe geworden!

Virtuele reizen

Ik herinnerde me vandaag onze enkele uren in Valencia 12 jaar geleden. Toen hoopte ik er ooit nog eens  naartoe te gaan maar dat is er nooit van gekomen. Even later stelde YouTube me "toevallig" een virtueel bezoek aan Valencia voor: een vlogger die ik volg ging er naartoe met zijn vrouw en zoontje. Ik heb niet zo heel veel "meer" gezien dan in 2013 maar wel veel andere zaken.

Daarna ben ik naar de Mont Saint-Michel in Normandië gegaan, ook virtueel uiteraard. We zijn daar heel lang geleden eens heel kort geweest met de kinderen maar deze keer heb ik echt heel veel meer gezien en bovendien een heel boeiende uitleg, onder andere over de aartsengel Michaël, gekregen!

Nieuwtjes

Vandaag was weer een rustige dag maar ik heb toch een paar interessante nieuwtjes vernomen!

Een mailtje van heemkundelid Georges gekregen: het fotoalbum met documentatie staat op de site: knap gedaan!

Deze avond een telefoontje met Hendrik en Debby die net thuiskwamen van een reisje (en daarom niet aanwezig konden zijn vorige zondag). We zien elkaar heel binnenkort weer!

En ook nog gekeken naar een interview met Didier Raoult waarin ik onder andere een detail hoorde dat ik niet vermoedde: in Amerika wordt andere suiker dan in Europa gebruikt voor de fabricatie van Coca-Cola. Hij denkt dat dat onderscheid een van de oorzaken kan zijn van de obesitasepidemie in Amerika (hij legt ook uit waarom fructose nog ongezonder is dan glucose).

En het mooiste: deze avond vernomen dat de ezelin van Céleste en Charlotte een veulen ter wereld heeft gebracht!

Voorlaatste dag GR20

Vrij rustige dag met weer veel uurtjes foto's documenteren. Even over en weer gemaild met een neef over onze reünie in mei (waardoor langere antwoorden op een paar "correspondenten" werden uitgesteld) en deze avond een voorlaatste trektocht op de GR20 met Céleste en Charlotte. Ik had nooit verwacht dat ik met het ouder worden zo zou genieten van virtuele reizen! 😉

Vervolg GR20 (en heimwee)

Vandaag ontdekte ik de volgende video van Céleste Grant en ging ik dus opnieuw virtueel op stap met hem en zijn vriendin Charlotte. Ze bewandelen nog steeds de GR20 en op een zeker ogenblik vraagt Céleste aan zijn "kijkers" hoe ze zijn video's vinden, of ze hen de indruk geven samen met hem op trektocht te zijn. Dat doen die video's inderdaad volgens mij, maar ze maken me ook heel goed duidelijk dat ik nooit in staat zou zijn geweest om zulke trektocht te ondernemen! En nu zeker niet meer! 😀

Ik kreeg weer heimwee en herlas in mijn dagboeken verslagen over onze vroegere reizen. Daarna bekeek ik nog eens de digitaliseerde foto's op de pc van Roger en bleef ik hangen bij deze foto van mijn grootmoeder "marraine": 

Ik weet niet wie de foto (die ik vond onderin een oude klerenkoffer) destijds heeft gemaakt maar ik herken duidelijk helemaal links mijn "marraine" en helemaal rechts haar zus Elvire zoals marraine ze mij beschreef. Elvire, geboren in 1899, stierf in 1918 (ik denk aan het einde van het jaar), dus marraine (geboren op 3 november 1900) is daar 17 of hoogstens 18 jaar! 

Ik heb me wel steeds afgevraagd welk uniform die meisjes droegen. Ik vond die foto pas na het overlijden van marraine en kon het haar dus niet vragen. En ik weet dat ze tot amper 14 jaar naar school ging: een schooluniform is het zeker niet!

GR20

Ziezo, ik ben klaar met de huwelijksaankondigingen, het bestand is opgestuurd, ik heb nog enkele dagboekbladzijden overgetypt en nu ga ik verder de GR20 "bewandelen" samen met Céleste en Charlotte. 

Grapjas!

Het was weer een rustig weekend: lectuur, telefoontjes van de kinderen, beantwoorden van mails, vroegere dagboeken overtikken en kijken naar enkele video's. 

Onder andere nog eens naar Céleste en Charlotte die in Corsica aan de heel moeilijke GR 20 zijn begonnen. 

Ik toonde aan Roger beelden van die tocht en we bewonderden de prachtige berglandschappen. Ineens zegt hij me: 'Noteer die gegevens eens: misschien kunnen we die tocht ooit zelf ondernemen!' Wat een grapjas! 😕

Op bezoek in Medina

Het werd inderdaad een luie zondag met veel lectuur. Maar ik ging ook even (toch 48 uur) virtueel op bezoek bij een familie uit Medina. Je hoort vooral de vrouw des huizes (en wat een huis, waar blijkbaar ook de heerlijkste gerechten worden geserveerd!) uitleg geven over de positie van de vrouw tegenwoordig. Heel interessant! 

Nog een virtueel reisje deze avond

Na het werk (ik bedoel dat "nalezen" maar eigenlijk voel ik dat nooit echt aan als zijnde werk), was het tijd voor nog een beetje ontspanning deze avond, en Céleste Grant van "Bunker sauvage" bracht me naar Corsica! 

Waar ik "in het echt" nooit ben geweest (Roger wel), wat ik nu een beetje jammer vind, vooral omdat we gratis hadden mogen logeren bij "nonkel Fé", een broer van "tante José". 

Maar kom, we zouden dan misschien toch nooit die verborgen plekjes hebben ontdekt die Céleste wel kent. 

Blij weerzien

Tegen 13 uur werden we vandaag verwacht bij de kindjes en hun ouders. Zeger kwam daar iets na ons ook aan. Het werd een oergezellige weerzien: bijpraten, naar reisverhalen luisteren, gezellig barbecueën met heerlijk vlees en lekkere wijn en gezelschapsspelletjes spelen. Zeger vertelde over DE MEL 2024 en zorgde zoals steeds voor de humoristische toets.

Leven in een paardenwagen?

Als afsluiting van deze dag keek ik naar een reportage over een vrouw van mijn leeftijd die (met de hulp van vrienden) een paardenwagen heeft omgevormd tot een kleine maar vrij comfortabele camper. En daarin leeft. En op tijd en stond, enkel als ze er zin in heeft, helemaal op haar eigen ritme, rondreist. 

En dan begin ik weer te dromen!  

Luie zaterdag

Een beetje lectuur, enkele bladzijden eigen schrijfsels overgetikt, linzensoep klaargemaakt, een wasmachine laten draaien, heel veel over en weer gemaild met neven en nichten (over die geplande reünie), een mail van vriendin Bernadette beantwoord (waarschijnlijk moeten we ons weerzien met Koen, Jopie en Ivo, voorzien voor in september, weer uitstellen vanwege de gezondheidstoestand van Juan), en voor de rest geluierd vandaag. 

Roger heeft nog verder gewerkt aan de tuin en de stoep maar ik merk wel dat hij maar niet klaar geraakt. Ik stel hem al een hele tijd voor iemand te vragen voor dat werk maar Roger vreest dat niemand dat zal willen doen wegens te veel en ook omdat we geen al te nette en strakke tuin willen. En het poortgebouw wordt weer vreselijk rommelig (en daar begin ik niet meer zelf aan!). 

Werk genoeg dus en toch werd het een vrij luie zaterdag! 

P.S. Deze avond toch nog even (virtueel) op reis geweest, naar Sètes (waar wij ook ooit naartoe reden vanuit Pézenas), met Céleste en Charlotte. En met hen het graf van Brassens "bezocht"!

Nieuwtjes

Gisteren, vlak na een lang telefoongesprek met straatgenote V., een even uitgebreid telefoontje met de kindjes die pas thuiskwamen van een lange reis. Ze leken echt in de wolken en hadden heel veel te vertellen! Voor vandaag hadden Roger en ik een bezoekje aan schoonzus L. (in het Leuvense) gepland en dochterlief stelde even voor bij hen langs te komen. Wat ik na enige aarzeling toch maar niet aannam: ik weet immers hoe druk je het hebt bij thuiskomst na een lange reis!

We hadden van Georges V. twee boeken in leen gekregen, geschreven door de heemkundige kring van Kortessem, over de Tweede Wereld Oorlog. Gisterenavond en deze ochtend nam ik die werken even door. Een heel andere aanpak dan wat wij met onze werkgroep van plan zijn en eigenlijk, zoals Roger (die ze ook doornam) me deze avond zei: "een beetje rommelig, te veel details". Ik ga er nog een poosje verder in lezen maar nu al heb ik de indruk dat onze geplande aanpak inderdaad beter is.

We bezochten dus L. vandaag (zonder Zeger die deze keer niet vrij was). Ze zag er veel beter uit dan vorige keer en genoot volop van een wijntje in de cafetaria van het rusthuis. We kregen er even het gezelschap van haar vriendin zuster A. die ons onder andere vertelde dat ze sinds kort ook in dat rusthuis verblijft. Eigenaardig genoeg had L. ons daar niets over gezegd!?

Thuis vond ik nog een paar enthousiaste reacties op mijn reünievoorstel. Ik hoop zo dat ik een datum kan prikken die voor iedereen past!

Het is warm!

Het is heet! Toen we, na voor mij nog enkele opzoekingen (het vordert, maar zo traag!), onze boodschappen deden met een temperatuur van rond de 30°C, bedacht ik dat het goed is dat we niet naar nog warmere oorden op reis zijn vertrokken. We hadden wel even gedacht nog één keer op reis te gaan maar nadat ik mijn heup brak en Roger merkte dat lange tochten niet meer aan hem zijn besteed, besloten we toch maar thuis te blijven. Gelukkig, dacht ik dus vandaag, want ik vermoed dat we die extreme temperaturen ook niet meer zouden appreciëren.

Tijdens onze boodschappen kreeg ik een telefoontje van Debby en Hendrik... die onder andere kloegen over de hitte in hun huis. En weer besefte ik hoeveel geluk wij hebben met ons oude huis (amper 24°C in de keuken die op het zuiden uitgeeft, en nog frisser in de salon en de werkkamer).

Ik zit nu weer in die werkkamer die ik eigenlijk zou moeten schoonmaken (maar dat is voor volgende week) en waar een zoemende wesp mij al een hele poos hinderde. Het beestje bleef maar rond de lamp hangen, Roger kon het niet vangen, en, gezien mijn wespenfobie, voelde ik me alles behalve op mijn gemak. Tot het gezoem ineens ophield en ik boven mij een prachtige spinnenweb ontwaarde waarin de wesp zich heeft laten vangen! 

Ik heb het altijd gezegd, dat spinnen nuttig zijn!😀

Virtueel reizen in de regen na de dagtaak

 'Vermoei je niet te fel met al dat schoonmaken: als alles wat opgeruimd is, zal het wel oké zijn!' antwoordde vriendin Bernadette me toen ik haar had geschreven dat we ons huis verder wat netjes maken tegen de komst van de kindjes. Tja, maar net dat opruimen is hier het probleem! 😏

Georges V. bedankte me in een mail voor de gearchiveerde overlijdensberichten en vroeg me of ik misschien, op mijn gemak ("en het is geen verplichting"), op het internet wilde zoeken naar ontbrekende gegevens zoals (vooral) sommige geboortedata. Dat doe ik uiteraard graag en dus besteedde ik vandaag, bij wijze van ontspanning na enkele huishoudtaakjes, een half uur aan het opzoeken van een eerste ontbrekende geboortedatum van een negentiende eeuwse gravin. Ik vond gegevens over het graf van haar echtgenoot (en ook van haar? - dat was niet duidelijk), over het familiekasteel, il viel op allerlei interessante websites maar nergens vond ik haar geboortedatum. Omdat het toen tijd was om voor het avondeten te zorgen, gaf ik het op voor vandaag. Die opzoekingen worden een werk van lange adem!

Na het avondmaal en de afwas begon het weer te regenen en besloot ik verder te "reizen" met Céleste Grant en zijn Charlotte op hun tandem. Ze naderen Toulouse waar ze even zullen pauzeren en ook zij worden geplaagd door stortregens!