Een vrolijke avond na een studieuze middag

Terwijl we vandaag samen van school naar "huis" reden, vertelde Eva over het weekend bij haar andere grootouders en haar bezoek aan de brandweerkazerne met de klas. Matthias, die op de fiets was, kwam samen met ons aan. Eva ging nog eens wilde aardbeien en bessen plukken, ik sneed appeltjes in parten en we genoten van een snel vieruurtje voordat de kindjes begonnen te studeren (de eindejaarexamens naderen immers). Elena kwam ook thuis, at een sinaasappel, zette koffie en thee, we praatten even bij en ook zij ging studeren.

Roger en ik hadden voldoende lectuur bij om ons bezig te houden tot Zeger aankwam. Dochterlief kwam er ook aan. Schoonzoon was op team building en zou deze avond niet thuis eten. 

We aten samen spaghetti en praatten nog vrij lang na. Matthias toonde ons recente aankopen die hij had gedaan met zijn spaarcenten, Eva breide een sjaal voor haar knuffel, en Zeger vertelde ons over De Mel 2025 (er zijn al voldoende spelers!), dochterlief en Elena vertelden over hun respectievelijke school en er kwam weer opvallend veel humor aan te pas! 

Tegen 20:30 uur namen Roger en ik afscheid van die vrolijke boel en reden terug naar Haspengouw. Voor een groot deel in de gietende regen!  

Goed gevulde zondag

Vlak voor ons vertrek naar het Leuvense vandaag kreeg ik een mail van buurjongen L. Of ik nog eens een schooltaak wilde nakijken. Ik beloofde hem dat deze avond te doen, want wij gingen schoonzus L. bezoeken.

Schoonzus zat weer eens niet op haar kamer. Deze keer echter zochten we haar niet bij haar vriendin, maar gingen we rechtstreeks naar de cafetaria. En daar zaten ze inderdaad, L. en zuster A. 'In een café zonder bier', grapte A., want er was niemand om te serveren en we zaten dus letterlijk droog.

Toch bleven we zitten. Schoonzus zag er bijzonder goed uit, en we praatten voluit. Of, beter gezegd, zuster A. vertelde ons heel veel over een boek dat ze me zoals beloofd cadeau gaf: "Kroniek van Tongeren, 2000 jaar feiten en gebeurtenissen uit het dagelijkse leven". 

Ze had het met heel veel plezier gelezen en (ik heb er al in gebladerd) ik denk dat ik er ook zal van genieten. 

Toen er eindelijk iemand aankwam om drankjes te serveren, bestelde Roger ons een wijntje, een biertje, een cola en een thee. En zuster A. haalde nog meer herinneringen op, aan Tongeren, aan schoonzus en haar moeder (mijn schoonmoeder en dus de "oma" van onze kinderen), aan haar eigen familie en aan haar leven als non. Op een zeker ogenblik zei ik dat ik vond dat ze al die herinneringen zou moeten opschrijven, wat ze beaamde, maar "ze had toch zo weinig tijd"! 

Tegen 17 uur brachten we schoonzus naar de eetkamer en reden daarna terug naar Haspengouw. Waar ik na ons avondeten en de afwas meteen begon aan de schooltaak van L. Interessant onderwerp trouwens: over het gebruik van standaard-, tussentaal en dialect.

Daarna wilde Roger onze belastingaangifte online invullen... en dat kostte ons weer heel veel tijd. Tijd die ik liever had besteed aan lectuur! 

Wekelijkse boodschappen

Roger had veel zin om eens bij Albert Heijn te winkelen, en ik gaf uiteraard toe, hoewel ik vermoedde dat het daar duurder zou zijn dan in onze gebruikelijke winkels (ik kreeg gelijk).

Een pluspunt was wel dat ze daar heerlijke kazen verkopen – en ik liet me uiteraard verleiden, onder andere door een Iberische kaas. Maar…

Roger heeft de kwalijke neiging zijn winkelkarretje altijd midden in de winkel los te laten terwijl hij verder rondkijkt naar eventuele aanbiedingen. Zelf vind ik volle, achtergelaten winkelkarretjes heel vervelend: ze staan constant in de weg. Roger heeft me dus al ettelijke keren horen morren over die gewoonte.

En ja hoor, hij deed het weer in die Albert Heijn… Maar toen hij de eieren die hij had gekozen in zijn karretje wilde leggen, vond hij het niet meer! Echt, het was verdwenen!
In feite vond ik het wel heel plezant, want ik had Roger net weer op zijn gewoonte gewezen.

We vonden het karretje maar niet, en uiteindelijk besloot Roger de winkel te verlaten (zonder onze aankopen dus) en naar een andere winkel te gaan. Maar… in de buurt van de kassa’s stond ons winkelkarretje gewoon te wachten! Blijkbaar worden "verlaten" winkelkarretjes daar verzameld, want het onze was niet het enige.
Hopelijk heeft Roger die gewoonte nu afgeleerd? 😀

Familiereünie

Tegen 13 uur kwamen ze aan in De Horne, broertje, schoonzusje, zus Bie, neven en nichten. Neef Yves bracht voor mij verrukkelijke chocolaatjes mee. Nicht Chantal kwam ons zoals beloofd even goeiendag zeggen. We aperitiefden met cava of mocktail en lekkere hapjes, alvorens ons te goed te doen aan een exquis menu:

Asperges met gerookte zalm en een bieslooksausje

Kabeljauw met gremolata, puree en kerstomaat

Of

Traag gegaarde kalfswang Bourguignon

Tulpje met aardbeien “Romanoff”

Mokka (of thee) en mignardises (ik weet het, ik zal een poosje weer beter moeten letten op mijn "dieet" al heb ik niet gegeten van de kroketten bij mijn kalfswang en amper geproefd van de snoepjes bij mijn thee).

Ik had de indruk dat iedereen even blij was als ik om elkaar eindelijk terug te zien. We haalden uiteraard herinneringen op aan onze kindertijd, wisselden familienieuwtjes uit, praatten over onze kwaaltjes en ziekten. De Braziliaanse vrouw van Vincent vergeleek het leven hier met dat in haar geboorteland, de tweede vrouw van neef Serge toonde mij foto's van hun dochtertje, en er werd opvallend veel gelachen (wat mij eraan herinnerde dat toen vroeger mijn vader en zijn broers samenkwamen, er ook altijd veel humor heerste).

Nadat de meesten weer vertrokken waren, bleven we nog een Bink drinken samen met Yves, zijn broers Renaud en Olivier, en Stéphane. We praatten over politiek, over onze maatschappij (en ook over een mogelijke oorlog), over onze overleden ouders en onze voorouders Renwa, en we besloten volgend jaar opnieuw samen te komen.

Een middag met de kindjes

Terwijl ze van school naar huis liepen, pikten we nog eens Matthias, Eva en deze keer ook haar vriendinnetje op. De kindjes vertelden nog over onze avonturen van de vorige keer, toen "opa" bijna verloren liep in het labyrint van het Heilig Hartinstituut.

Thuis zorgde Eva voor een koekje en wat fruit en ging met haar vriendinnetje aan het werk (ze moesten  samen iets maken). Matthias at een appel en een koekje en begon te lezen. Dochterlief kwam binnen, zorgde voor thee, we praatten even bij en ze ging verder werken. Elena kwam thuis, at een sinaasappel en wat nootjes en begon aan haar les Latijn. En Roger ging op zoek naar de krant.

Terwijl ik Elena haar Latijn en haar Grieks overhoorde, kwam Roger terug naar de keuken waar we zaten. Hij vond de krant niet. Elena legde uit dat er geen papieren krant meer werd gekocht. Roger liep wat doelloos rond en vond uiteindelijk een of ander boek waarin hij begon te lezen.

Elena liet me naar muziek luisteren, Eva en haar vriendinnetje gingen buiten spelen, dochterlief kwam binnen en zei ons dat ze meteen weer weg moest naar een oudercontact. Schoonzoon zou al op haar wachten op school. Eva en haar vriendin gingen mee, want de mama van het meisje zou op dat moment ook op school zijn.

Elena en ik zaten nog te keuvelen toen ik plotseling achter mij de keukendeur hoorde opengaan en een stem vragen: 'De weg naar Madrid alsjeblieft?'

Ik had hem niet meteen herkend: het was Zeger die weer een grap uithaalde! Zeger vertelde even over zijn werk, over de Reizende Reiger en over De Mel en toen kwam dochterlief er weer aan. 

'Ik moet nog even naar een vergadering,' zei ze, 'willen jullie al de oven aanzetten en de lasagne uithalen?' En weg was ze.

Elena deed de oven aan, Zeger haalde de lasagne uit de koelkast en toen kwamen schoonzoon en Eva samen thuis. Ik dekte de tafel en we wachtten op dochterlief die een dik halfuur later aankwam.

En toen gingen we aan tafel waar er werd gesmuld en nog lang gezellig gepraat, tot we terug naar Haspengouw reden.

Roger en ik in "Studio Ghibli-stijl"

Hendrik stuurde me zonet een tekening in "studio Ghibi-stijl" die hij door chat GPT heeft laten maken op basis van een foto van Roger en mij aan de keukentafel. Knap en heel grappig (al vind ik chat GPT opvallend mild voor mij)!

Zeger verjaart vandaag

 Ik wenste hem proficiat en hij antwoordde mij: 

"Dankje, ik heb er veel moeite voor gedaan om deze leeftijd te bereiken. Zo heb ik altijd eerst naar links en dan naar rechts gekeken voor het oversteken, en nooit verder dan het plakkaatje "don't go beyond this point" gegaan in Zuid-Afrika. Ook heb ik mijn drugsgebruik tot een minimum kunnen beperken om toch maar niet van een overdosis te sterven. Ook sleur ik nooit aan frisdrankautomaten, zodat die nooit te hard op mij neervallen. Haaien vermijd ik meestal door steeds van de zee weg te blijven. Ook de meeste leeuwen heb ik tot nu toe kunnen vermijden, waardoor ik nog steeds in leven ben."

Leven we in een computersimulatie?

Samen met de kinderen stelden we ons al lang de vraag maar nu hoor ik van Emmanuel en Sandrine dat ook wetenschappers zich de vraag stellen. Een beetje angstaanjagend maar tegelijkertijd boeiend en grappig!

Grapjas!

Het was weer een rustig weekend: lectuur, telefoontjes van de kinderen, beantwoorden van mails, vroegere dagboeken overtikken en kijken naar enkele video's. 

Onder andere nog eens naar Céleste en Charlotte die in Corsica aan de heel moeilijke GR 20 zijn begonnen. 

Ik toonde aan Roger beelden van die tocht en we bewonderden de prachtige berglandschappen. Ineens zegt hij me: 'Noteer die gegevens eens: misschien kunnen we die tocht ooit zelf ondernemen!' Wat een grapjas! 😕

Halloween

Vandaag had Roger een afspraak met iemand van Heemkunde Groot Heers. Tijdens zijn afwezigheid wilde ik eigenlijk ons salon onder handen nemen... maar uiteindelijk deed ik het (weer!) niet heel grondig omdat ik op een heel interessant artikel viel online en bleef lezen (het ging over bijna-doodervaringen, een wetenschappelijk artikel, in een of andere krant online maar ik weet niet meer welke en ik vind het niet terug, dus kan ik er geen link naar plaatsen). 

Het was dus heel interessant en het viel me op dat de auteur (ik weet dus echt niet meer wie, maar het was een wetenschapper) leek te geloven dat men ooit een wetenschappelijke uitleg zou vinden voor die ervaringen maar grif toegaf dat men op dit moment nog helemaal geen uitleg heeft. 

Toen Roger terugkwam, was ons salon dus niet echt schoongemaakt (maar voldoende opgeruimd en zo opdat het hem niet zou opvallen - grapje 😄: hij leest dit immers ook en uiteraard weet hij al dat ik vandaag weer eens geen "goede huisvrouw" ben geweest!). 

Terwijl ik later onze "ajuinstoemp met zoete patat en speklapjes" klaarmaakte, bedacht ik dat het gelezen artikel misschien van ver iets te maken had met wat men vandaag viert! Het is vandaag immers "Halloween" en blijkbaar (zo las ik in de media) wordt dat tegenwoordig al serieus gevierd in onze contreien! Eigenaardig, een angstaanjagend feest bouwen rondom iets dat ons op zich al angstig maakt! Maar misschien vinden veel mensen die adrenalinestoot "plezant"?

Deze avond viel ik (toeval?) op een voor mij veel rustgevender uitleg over wat met overlijden te maken heeft. 

LGBTI+

 Voor het slapengaan keek ik nog naar deze parodie over LGBTI+ . Geef toe dat het "plezant" is! 

Dokter Zizi aan het woord

Vandaag verjaart schoonzus L. Roger belde haar deze middag op en vertelde haar dat we haar vrijdag zouden bezoeken (na afspraak met zijn andere zus, H., want we proberen haar niet allemaal tegelijk te bezoeken), waarop L. antwoordde dat die dag niet past voor haar. Er werd een andere afspraak gemaakt (maar ik bedacht dat het een geluk is dat we niet ook al andere afspraken hadden gemaakt in het Leuvense voor vrijdag).

Buiten een rondritje in de streek (het was warm: weer tot 30°C) en het bestellen van taart voor morgen (daar vertel ik later meer over) besteedden we deze dag opnieuw aan wat schoonmaken en opruimen. En... Roger heeft me heel aangenaam verrast: hij heeft, ondanks de hitte, deze avond een beetje verder gewerkt aan het poortgebouw dat er nu echt presentabel uitziet! 😀

Ik had al een paar keer gehoord over dokter Martin Zizi (ik dacht eerst dat het een pseudoniem was) en wilde wel eens wat van hem horen of lezen. Hij blijkt een Vlaming te zijn maar ik vind alleen interviews met hem in het Frans. 

Dit interview bekeek ik deze avond. Over epidemieën, hun aanpak en mRNA-vaccins die volgens hem  nog serieus moeten bijgesteld worden. Echt heel interessant, gemakkelijk te verstaan (en zelfs met de nodige humor)... maar weer in het Frans. Je kunt natuurlijk het transcript met een paar klikken laten vertalen  (ik heb het geprobeerd: dat valt goed mee).

Blij weerzien

Tegen 13 uur werden we vandaag verwacht bij de kindjes en hun ouders. Zeger kwam daar iets na ons ook aan. Het werd een oergezellige weerzien: bijpraten, naar reisverhalen luisteren, gezellig barbecueën met heerlijk vlees en lekkere wijn en gezelschapsspelletjes spelen. Zeger vertelde over DE MEL 2024 en zorgde zoals steeds voor de humoristische toets.

Het wordt weer normaal!

Nog steeds tot 30°C in de schaduw vandaag. En dan, terwijl we deze avond samen kookten, wordt het plotseling veel koeler (25°C), betrekt de lucht, zien we bliksemschichten, horen we donderslagen en plotseling begint het te stortregenen. Hebben we nu een "hittegolf" gehad?

Na bijna 10 maanden regen had ik een eigenaardige spontane reactie toen het weer begon te regenen: "Ha, het wordt weer normaal!" 😀

Eindelijk een dag zonder regen?

De zon scheen de hele dag en deze avond zouden we samen alu gobi (op mijn manier: ik voeg er nog gehaktballetjes aan toe) klaarmaken. Gezellig (maar vrij pittig nog voor mij, dat uurtje rechtstaan aan het aanrecht - ik vind zittend kokkerellen echter nog lastiger).  Het was heel lekker, ik genoot volop en sloot mijn ogen voor de rommel in de keuken. We hoorden de telefoon rinkelen in de werkkamer en vlak voor Roger ging opnemen, zei ik nog tegen hem: 'Eindelijk een dag zonder regen!'

Achterbuurjongen L. was aan de lijn. We babbelden vrij lang, hij vertelde me over zijn examens, zijn studieplannen en we lachten hartelijk toen hij mij vertelde over grappen die klasgenoten tijdens de lessen hadden uitgehaald.

Roger had me pas gezegd dat ik hem zeker niet hoefde te helpen met de afwas toen mijn (pas weer eens opgeladen, want bijna  versleten) gsm een "plop" liet horen. En een kwartier later viel er weer regen uit de lucht! 

"La dernière d'Apostrophes"

Ik heb ernaar gekeken! Hoe komt het toch dat we 34 jaar geleden die aflevering hebben gemist? Maar kom, ik heb er vandaag volop kunnen van genieten! En er kwamen heel veel herinneringen aan vroegere afleveringen naar boven, met telkens Pivot als uitstekende moderator! 

Een tachtigtal aanwezige en evenveel geëvoceerde (vaak al lang overleden) schrijvers kwamen aan bod, even verschillend als talrijk maar allemaal opvallend verliefd op hun taal. En met als gemeenschappelijke kenmerken ook: veel humor en diepzinnigheid, en vaak een spirituele dimensie. 

Slavendrijver?

Telefoontje van broertje deze middag, die vraagt hoe ik het stel. 'Vrij goed maar ik doe niet veel en speel "slavendrijver" tegenover Roger', antwoord ik. 'Deed je dat al niet dan?', plaagt hij me. 

Na een telefoontje met dochterlief en haar gezinnetje (schoonzoon verjaart vandaag) even over en weer gemaild met Zeger. Ik zeg hem ook dat ik me precies een slavendrijver voel. 'Goed zo', plaagt hij op zijn beurt!

Nog later krijgen we even bezoek van de aannemer. Roger had me al verteld dat hij en Rogers jongste zus hadden gezorgd voor al die hulpmiddelen waar ik gebruik van maak (krukken, rolstoel - de rollator hebben we gehuurd). Hij geeft me een rollator cadeau, in veel betere staat dan de gehuurde - die Roger maandag zal terugbrengen. Hij vertelt ons ook dat hij onlangs in het Leuvense heel toevallig een vrouw uit ons dorp heeft ontmoet... die blijkt AM te zijn!

Nog later heb ik Roger weer aan het werk gezet nadat ik had geïnformeerd naar de inhoud van de koelkast en proviandkast. 

Ben ik echt een slavendrijver? In elk geval, dankzij mijn "slaafje" aten we deze avond heel lekkere linzensoep.

Waarheid en leugens

Buiten enkele huishoudelijke taken heb ik vandaag vooral geluisterd naar dit en dit. Over de pandemie en de aanpak ervan maar vooral over leugens en waarheden die stilaan aan het licht komen, over wetenschap en politiek, overheden en psychologie (en, vooral in de tweede video, toch de nodige humor). Jammer genoeg weer in het Frans (wanneer zal een mondeling discours ook automatisch vertaald kunnen worden?). 

Het discours doet vaak denken aan wat dokter Annys schreef!

Problemen

Toen we de auto vorige donderdag volledig lieten nakijken, bleek dat we een nieuwe batterij moesten installeren. Dat lieten we vandaag doen nog voor onze wekelijkse boodschappen. Wat kost een auto toch veel geld (en daarmee bedoel ik niet de garagist, want op de dure maar heel transparante factuur merkte ik dat hij voor zijn werk - van meer dan een half uur - nog geen 20 euro had aangerekend). Ik zal nog maar eens niet naar de kapper gaan deze maand zeker? 😁

Met mijn polsen en enkels gaat het al veel beter maar nu zijn het mijn knieën die afzien. Ik herinner me dat, heel, heel lang geleden, ik aan onze huisarts zei dat ik vaak "wandelende pijntjes" had in mijn gewrichten en dat hij daarop spontaan antwoordde dat het waarschijnlijk "reuma" was. Dus zit ik waarschijnlijk al heel lang met die ontstekingen en hebben ze zich slechts allemaal tegelijkertijd massaal gemanifesteerd in april 2020! De vraag is dus, waarom net toen? Had dat "griepje" van januari 2020 er inderdaad iets mee te maken, zoals ik vermoed?

Vorige vrijdag, nog voor we Hendrik afhaalden aan het station van Sint-Truiden, werden onze gas- en elektriciteitsmeters vervangen door digitale exemplaren. We hadden, zoals ons aangeraden werd, alle stekkers van gevoelige apparaten uitgetrokken. Na die installatie leek eerst alles in orde, maar deze avond wilde Roger voor de eerste keer sindsdien iets printen voor Heemkunde en dat lukte maar niet! Tegen 23 uur belden we dus naar Hendrik (ik weet dat hij, net zoals wij, een nachtraaf is en dus nog wakker was op dat uur, en vermits zijn beroep is "mensen met computerproblemen helpen"... 😉). Op één, twee, drie was het probleem opgelost! Heel fel bedankt, zoontje!

Deze avond laat begon ik nog op mijn scherm te kijken naar het televisieprogramma "Pano", over het toekennen van en het tekort aan sociale woningen. Ik weet niet of ik verder ga kijken... misschien wel, om te zien of ze ook spreken over vaak onterecht toegewezen sociale woningen. Zelf ken ik zeker drie mensen (zonder of met een gezin) die onterecht een sociale woning kregen omdat ze de "juiste" mensen kenden! 

Cadeautjes op "kindjesdag"

Koude maar zonnige "Kindjesdag" vandaag en hetzelfde stramien als vorige keren: Roger naar zijn zus L., vieruurtje, schoolwerk, spelen, aankomst van Zeger, Roger en schoonzoon, avondmaal, boeiende gesprekken (onder andere over het nakende optreden van "De Reizende Reiger") en veel humor.  

Al bij onze aankomst vernamen we waarom de brief van Eva was teruggestuurd naar afzender. Er zat een cadeautje voor mij in de omslag en daardoor was die te weinig gefrankeerd.  Dochterlief (die vandaag van thuis uit werkte) had voor mij immers een prachtig nieuw telefoontasje genaaid. 

Eva gaf me uiteraard de brief die mij niet had bereikt en schonk me ook een mooie tekening!