"Metalhead"

Prachtig weer vandaag. Roger was vooral bezig in zijn atelier en op zolder, en ons terras staat nog steeds vol afbraakmateriaal. Ik bleef dus binnen, een beetje lezen, onder andere over Edgar Cayce, een beetje opruimen en een beetje over en weer mailen met Eva (die onder andere van het mooie weer aan het genieten was en van rabarbertaart ging smullen).

Deze avond, na het avondeten, nog een aflevering van Black Mirror: "Metalhead". Het begin begreep ik niet goed (jawel, wat er gebeurde was me duidelijk, niet wat de aanleiding was) maar daarna werd het weer zo akelig! 

Dus is het nu tijd voor een lekkere Chimay om die dystopie door te spoelen! 

Het is heet!

Tot 38°C in de schaduw hier vandaag! Te warm, zelfs in huis waar we in de keuken net geen 29°C bereikten. Ik weet het, ik mag eigenlijk niet klagen. Het blijft immers nog draaglijk vergeleken met het afzien van mensen in rusthuizen en sommige appartementen!

Toch werd het voor ons opnieuw een heel luie dag. Erfgoed Haspengouw organiseerde deze avond een ontmoeting in Borgloon. We konden ons niet op tijd inschrijven omdat we pas te laat wisten dat de kindjes niet hier zouden logeren deze week... Maar nu ben ik blij dat we daar niet naartoe hoeven!

Dagelijkse bezigheden, bezoekjes en een interessant interview

Een paar huishoudtaakjes vandaag, maar minder dan oorspronkelijk gepland, want de kindjes komen volgende week niet logeren zoals ik eerst dacht. Dat gezin heeft het immers ontzettend druk... En daarbij, de kamer van Zeger, waar Matthias nu slaapt als hij hier is, is veel te warm bij de voor volgende week verwachte buitentemperaturen. 

Ondertussen weet ik wel dat we heel binnenkort even Hendrik op bezoek krijgen. Als hij hier is, zitten we tegenwoordig vaak in onze bibliotheek en voor die kamer wilde Roger al een poosje nieuwe lampen kopen. We reden dus even naar de Action, waar we verleid werden door allerlei zaken maar niet vonden wat we eigenlijk zochten.

Deze avond, na een beetje over en weer gemaild te hebben met Eva, en met Bernadette en Ivo over onze bijeenkomst (wat is het moeilijk een datum te vinden die voor iedereen past!), viel ik toevallig op een heel interessant interview met Jean-Marc Sabatier. Over soorten vaccins (voor mensen en dieren), immuniteit, vitamines en mineralen. Een beetje ingewikkeld onderwerp maar, vond ik, heel begrijpelijk uitgelegd. Er zijn jammer genoeg geen ondertitels beschikbaar.

Het Gouden Lowieke

Toen we onze oorspronkelijke telefonische afspraak met Karel moesten uitstellen, was dat omwille van de prijsuitreiking van de literaire wedstrijd "het Gouden Lowieke" deze morgen in het Cultuurhuis BASS. 

Het werd een geslaagde uitreiking, met toespraken van Michel M., de bibliothecaresse en de burgemeester, cadeautjes voor de schoolkinderen, en een receptie. Heel gezellig, al was het vrij warm in dat toch heel moderne BASS.

En ook wij kregen een cadeautje:

Toen we na de middag thuiskwamen, stelden we vast dat ons oude huis veel frisser is dan het BASS!

28°C in de schaduw

Vandaag hadden we een bezoek aan schoonzus L. gepland en het was prachtig lenteweer! Terwijl we naar het Leuvense reden (weinig verkeer onderweg) zag ik ons al gezellig iets gebruiken op het terras van de cafetaria.

In het rusthuis bleek de lift al twee weken defect. We bereikten de kamer van L. via een lange omweg, en liepen terug naar een tweede lift aan de andere kant van het gebouw om vervolgens op het gelijkvloers dezelfde weg in omgekeerde richting af te leggen. Maar ach, dat gaf ons een beetje beweging en L. zat voor de zekerheid toch in haar rolstoel.

Ik was vergeten dat L. eigenlijk niet zo graag buiten zit en er was trouwens geen schaduw op dat zonovergoten terras. We installeerden ons dus aan een tafel aan het raam... waar het algauw onaangenaam warm werd. De temperatuur was ondertussen immers opgelopen tot 28°C in de schaduw en achter die grote vensterdeur schat ik dat we van een temperatuur boven de 30°C "genoten". Roger was eigenaardig genoeg de enige die (ondanks het vest dat hij aanhield) het niet te warm had.

We dronken wat, praatten wat bij maar eigenlijk was ik blij toen het tijd was om L. naar de eetkamer te brengen en we daarom terug moesten langs die lange frissere gangen van het rusthuis!

Mijn neef Yves zei het me al lang geleden: in België vergeten we vaak dat de grote ramen die we in onze woningen voorzien tijdens warmtegolven helemaal niet zo aangenaam zijn!

Een beetje vakantie

Deze dagen voelen een beetje als vakantie: ik heb niet veel anders gedaan dan lezen, koken en video's kijken. Video's in verband met de Goede Week (ik merkte vorige zondag terloops op dat het Palmzondag was en dat leek heel gedemodeerd over te komen, zelfs voor mensen die nog praktiseren) én naar video's van een Frans immobiliënkantoor. 

Natuurlijk gaan we niet naar Frankrijk verhuizen, maar vlak na ons huwelijk dachten we er soms wel vaag aan naar Spanje of Frankrijk te emigreren. Het is er nooit van gekomen en toen we op pensioen gingen, hadden we geen zin om zo ver van de kinderen te gaan wonen. 

Maar huizen bekijken (en inrichten) heb ik altijd graag gedaan, dus ik geniet volop van die video's!  

Een verjaardag en een dansvoorstelling

Eva zou vandaag dansen in de Leuvense schouwburg en we wilden haar graag gaan applaudisseren. We reden dus weer naar het Leuvense. Toevallig verjaart schoonzoon ook vandaag en uiteraard werd dat gevierd (daarvoor kochten we onlangs dat cadeautje).

Samen met zijn ouders, zus en schoonbroer, dochterlief, Zeger, Matthias en Elena genoten we van een aperitiefje (en we keurden ondertussen de prachtige schoolrapporten van de kindjes), een heerlijke kaasschotel en een assortiment taarten (Hendrik en Debby konden weer niet aanwezig zijn en Eva was in Leuven voor een middagvoorstelling). 

Tegen 18:30 uur reden we allemaal (per auto of op de fiets) naar de (heel mooie) schouwburg waar het dansspektakel stipt om 19:30 uur begon. Met ons allen palmden we net niet de volledige eerste rij in en het werd een prachtige voorstelling: jammer dat we geen foto's mochten maken!

Na de voorstelling stelde Zeger voor nog iets te drinken in de "Foyer" (ook al zo prachtig!) waar we eindelijk een fiere, stralende Eva konden feliciteren. 

Het was daar echter zo ontzettend druk en het werd laat: we zijn er niet lang meer gebleven (we waren dan ook pas om 1 minuut voor middernacht thuis).

Heimwee en foto's

Het was weer boodschappendag (en heel zonnig weer)! Nadat ik daarna al onze aankopen had weggezet en was beginnen te koken, kregen we een telefoonoproep van Hendrik. 

Gisterenavond wilde ik nog even naar gedigitaliseerde (oude) foto's kijken, en die staan op de pc van Roger. Normaal gezien kan ik eraan vanaf mijn eigen pc, maar dat lukte niet en ik wilde Roger, die met wat anders bezig was, niet verplichten naar die foto's te kijken. Ik belde toen even naar Hendrik die beloofde vandaag even onze computers vanop afstand over te nemen om dat probleem te regelen. Daarvoor belde hij dus en deze avond kon ik dan eindelijk weer toegeven aan mijn nostalgisch karakter! 😀

Vorig weekend hadden we het af en toe gehad over wanneer Roger en ik samen van Leuven naar Antwerpen zijn verhuisd en ik kreeg natuurlijk weer heimwee naar die tijd, waarvan hieronder een foto die ik deze avond terugvond! Dat was op het appartement van Roger (een "kwartier" zoals men toen een verdieping van een herenhuis noemde). Ik heb een probleempje met een vulpen en we zitten op autostoelen die Roger heeft omgevormd tot sofa!

Gekeuvel of geroddel?

Het was een rustige zondag. Enkele telefoontjes, waaronder eentje van straatgenote V.

Zij wist me te vertellen dat ze via via had gehoord dat dochter A. van de vorig jaar overleden L. uit onze straat het huis van haar moeder zou hebben gekocht.

Toen we van Antwerpen naar hier verhuisden (nu al bijna 26 jaar geleden!), had ik meteen een goed contact met buurmeisje A. en haar moeder L. 

A. verhuisde kort nadien naar Luik, en ik zag haar nooit meer. L. werd ouder, we ontmoetten haar steeds minder, ze verhuisde naar het rusthuis en overleed vorig jaar op 94-jarige leeftijd.

V. en ik keuvelden nog een poosje verder. We praatten over de studies van haar kleinzoon L., over de lente die je begint te voelen maar die niet lijkt door te breken, over de verkiezingen in Duitsland, enzovoort.

Ik vond het een aangenaam idee dat A. weer in het huis van haar moeder – en dus in onze buurt – zou komen wonen. Maar toen ging ik eens kijken op Google: dat huis blijkt nog steeds te koop!

Was het dan geroddel in plaats van gezellig gekeuvel aan de telefoon?

Storm Floriane

Ik hoorde de hele dag de wind achter mij huilen, ik voelde geregeld een koude tocht door de kieren van ons oude huis komen maar tegelijkertijd genoot ik van het feit dat we met dit weer in een degelijk verwarmd huis zaten. En dat we niet door weer en wind naar ons werk of naar school moesten of, erger nog, een onderdak moesten ontberen!

Ik heb vandaag vooral verder gewerkt aan die opzoekingen voor Heemkunde Groot Heers (in verband met het archiveren van die huwelijksaankondigingen). Vrij veel gegevens gevonden en... tussendoor even gebotst op Jim le Veilleur die waarschuwt voor een nieuwe epidemie vanaf deze maand (dat doet hij al een hele tijd maar nu de voorspelde datum nadert, vraag ik me af of hij gelijk zal krijgen).

Rustige eindejaarsdagen

Het is koud en we blijven dus zoveel mogelijk binnen (waar ik soms toch een beetje de kou voel door de kieren achter mij in onze werkkamer). Ik werk voort aan die archivering, we beantwoorden enkele mails (onder andere van Ivo Hermans die zich afvraagt of het ons volgend jaar eindelijk zal lukken elkaar te ontmoeten), ik typ mijn vroegere dagboeken verder over (nostalgie!) en we telefoneerden met vriendin Seany. Normaal gezien zouden we morgen naar haar gaan maar dat feestje gaat niet door, want morgen pas verlaat ze het ziekenhuis en begint ze aan haar revalidatie nadat ze haar arm had gebroken. 

Het zijn dus rustige dagen en daar hou ik wel van. Vorige dinsdag spraken we met Hendrik onder andere over wetenschap, geloof, religie en spiritualiteit en ik vertelde hem over "broeder" Paul Adrien (die ook priester is), van wie ik de video's volg en aan wie ik veel zin had de vragen voor te leggen die we ons stelden.  Het toeval (?) wil dat ik vandaag viel op zijn boeiende "afscheid van 2024"-video. Luister en kijk er eens naar, Hendrik (jawel, het is weer in het Frans, maar dat is voor jou toch geen probleem?)!

Herkenbaar

Ik volg nog steeds deze blogger. En, wat hij hier schrijft, vind ik toch zo herkenbaar! 😁 Of dat vond ik toch terwijl ik deze avond vroegere dagboeken overtikte (en nu nog is hier niet alles in orde, integendeel!).

Op bezoek in Medina

Het werd inderdaad een luie zondag met veel lectuur. Maar ik ging ook even (toch 48 uur) virtueel op bezoek bij een familie uit Medina. Je hoort vooral de vrouw des huizes (en wat een huis, waar blijkbaar ook de heerlijkste gerechten worden geserveerd!) uitleg geven over de positie van de vrouw tegenwoordig. Heel interessant! 

De "decors" van Ikea

Onlangs kreeg Roger eindelijk vriend Karel aan de lijn en we maakten een afspraak voor volgende week. Of we binnenkort nog eens naar Ikea gingen, wilde Karel weten. Want dan konden we misschien nog een schapenvacht voor hem kopen.

Vandaag stelde ik dus voor "even in Ikea te gaan wandelen". Het zijn twee uren geworden: naar Hognoul (bij Luik) rijden en terug, bijna drie kwartier rondlopen in de winkel (en de gegeerde schapenvacht bemachtigen), een hele tijd genieten van (gratis dankzij de Ikea-familykaart) koffie of thee en uiteraard even aanschuiven aan de kassa's.  

Maar ik heb, zoals steeds bij Ikea, enorm genoten van wat ik "decors" noem! 

Wonen vroeger

Na een lang telefoongesprek met Hendrik en voordat de regen weer uit de lucht begon te vallen, reden we vandaag nog eens rond in de streek.

In Kerniel zagen we dat het huis, waar Roger zijn kinderjaren doorbracht, te koop staat. En Roger begon herinneringen op te halen aan die tijd. Ik googlede ondertussen naar het immobiliënkantoor dat het huis verkoopt en vond er foto's van de kamers en de tuin waarover Roger me vertelde (maar niet meer van de "binnekoer" waar zich destijds het toilet bevond en die Roger als kind 's nachts zo akelig vond). Nu is er een heuse badkamer in dat huis terwijl Roger zich herinnerde dat toen iedereen zich in de keuken waste (net zoals bij mijn marraine trouwens).

En weer bedacht ik dat we vandaag eigenlijk veel luxe gewend zijn!

Leven in een paardenwagen?

Als afsluiting van deze dag keek ik naar een reportage over een vrouw van mijn leeftijd die (met de hulp van vrienden) een paardenwagen heeft omgevormd tot een kleine maar vrij comfortabele camper. En daarin leeft. En op tijd en stond, enkel als ze er zin in heeft, helemaal op haar eigen ritme, rondreist. 

En dan begin ik weer te dromen!  

Het is warm!

Het is heet! Toen we, na voor mij nog enkele opzoekingen (het vordert, maar zo traag!), onze boodschappen deden met een temperatuur van rond de 30°C, bedacht ik dat het goed is dat we niet naar nog warmere oorden op reis zijn vertrokken. We hadden wel even gedacht nog één keer op reis te gaan maar nadat ik mijn heup brak en Roger merkte dat lange tochten niet meer aan hem zijn besteed, besloten we toch maar thuis te blijven. Gelukkig, dacht ik dus vandaag, want ik vermoed dat we die extreme temperaturen ook niet meer zouden appreciëren.

Tijdens onze boodschappen kreeg ik een telefoontje van Debby en Hendrik... die onder andere kloegen over de hitte in hun huis. En weer besefte ik hoeveel geluk wij hebben met ons oude huis (amper 24°C in de keuken die op het zuiden uitgeeft, en nog frisser in de salon en de werkkamer).

Ik zit nu weer in die werkkamer die ik eigenlijk zou moeten schoonmaken (maar dat is voor volgende week) en waar een zoemende wesp mij al een hele poos hinderde. Het beestje bleef maar rond de lamp hangen, Roger kon het niet vangen, en, gezien mijn wespenfobie, voelde ik me alles behalve op mijn gemak. Tot het gezoem ineens ophield en ik boven mij een prachtige spinnenweb ontwaarde waarin de wesp zich heeft laten vangen! 

Ik heb het altijd gezegd, dat spinnen nuttig zijn!😀

Frisse en regenachtige dag

Het was vandaag koud en het regende. Voor de middag bleven we dus thuis, waar we speelden, lazen, praatten, breiden (Eva wilde leren breien), fruit aten en tekenden. Tegen de middag vertrokken we naar Den Teluur in Sint-Truiden. Daar aten de kindjes en Roger een steak-frieten (met wat rauwkost) en ik een koude schotel. Omdat de kindjes een tweepersoonsbed voor drie wat krap beginnen te vinden, stelden we nog eens voor dat een van hen naar de kamer van Zeger zou verhuizen. Deze keer hapte Matthias toe.

Na nog een Brusselse wafel voor de kinderen en een korte wandeling in het kasteelpark van Heers terwijl het even niet regende, reden we terug naar huis. Waar Roger de kamer van Zeger ging stofzuigen en zijn bed opmaken. Wij (de kinderen en ik) speelden verder, bekeken oude foto's en filmpjes, praatten over vroeger en nu en maakten veel grappen.

Na ons avondmaal (broodjes met versgemaakte soep, kaas en/of choco), de afwas en nog een spelletje, eindigde de dag met een uurtje lectuur voor het slapengaan (toch iets vroeger dan gisteren). Ik hoop dat Matthias goed zal slapen in zijn "nieuwe" kamer! 

Een uitstapje

Als ontspanning maakte ik vandaag nog eens een uitstapje. Het was "slechts" virtueel maar heel aangenaam: ik heb een dik uur rondgelopen in Antwerpen. Wat een mooie stad en wat een prachtige gebouwen! 

Ik herinner me wel dat we vroeger, toen we er woonden, niet altijd de kans kregen om ze te bewonderen: we moesten onze ogen te vaak op de grond gericht houden om de hondendrollen te vermijden! Maar die leken er volgens het filmpje niet meer te zijn.

Ondertussen regent het weer (en Roger heeft de kachel weer aangestoken deze avond): het houdt maar niet op!

Die rommel!

Ik vind het erg maar ik kan het blijkbaar niet laten: Roger zijn rommel verwijten. Nu ik wat meer rondloop in huis, bots ik overal op spullen die niet op hun plaats liggen. Uiteraard wil ik ze dan meteen opruimen maar ik doe (of kan) het nog niet (of toch meestal niet: toen ik het eens wel deed, klaagde Roger daarna dat hij iets niet meer terugvond dat hij op tafel had laten liggen - en dat ik dus op zijn gebruikelijke plaats had teruggelegd).

Ik weet dat Roger rommel genereert (het is trouwens over iets dat niet "opgeruimd" was dat ik struikelde begin april) maar ik weet ook dat wat ik "rommel" noem voor hem geen rommel is. En dat ik hem kwets telkens als ik klaag over die "rommel" terwijl hij al weken alles doet om mij het leven aangenaam te maken ondanks alle beperkingen waar ik mee te maken had. 

Ik ga voorlopig dus niet meer klagen (of toch proberen niet meer te klagen), verder genieten van Rogers lieve hulpvaardigheid en, naargelang mijn mogelijkheden, stilletjes aan zelf wat beginnen op te ruimen. 

Wat ik wel nooit meer zal proberen op te ruimen, zijn de plekken die Roger zichzelf heeft toegeëigend, zoals bijvoorbeeld dat deel van het poortgebouw! 😒