Te laat voor de "camino"

Toen we er nog toe in staat waren, hadden we geen tijd of te kleine kinderen. Nu de kinderen hun eigen leven leiden en we wel tijd hebben, kunnen we het niet meer, de "camino doen". Ik vond het soms jammer, maar nu denk ik dat het toch te laat is: de "camino de Santiago" is blijkbaar een toeristisch gedoe geworden!

Virtuele reizen

Ik herinnerde me vandaag onze enkele uren in Valencia 12 jaar geleden. Toen hoopte ik er ooit nog eens  naartoe te gaan maar dat is er nooit van gekomen. Even later stelde YouTube me "toevallig" een virtueel bezoek aan Valencia voor: een vlogger die ik volg ging er naartoe met zijn vrouw en zoontje. Ik heb niet zo heel veel "meer" gezien dan in 2013 maar wel veel andere zaken.

Daarna ben ik naar de Mont Saint-Michel in Normandië gegaan, ook virtueel uiteraard. We zijn daar heel lang geleden eens heel kort geweest met de kinderen maar deze keer heb ik echt heel veel meer gezien en bovendien een heel boeiende uitleg, onder andere over de aartsengel Michaël, gekregen!

Een beetje vakantie

Deze dagen voelen een beetje als vakantie: ik heb niet veel anders gedaan dan lezen, koken en video's kijken. Video's in verband met de Goede Week (ik merkte vorige zondag terloops op dat het Palmzondag was en dat leek heel gedemodeerd over te komen, zelfs voor mensen die nog praktiseren) én naar video's van een Frans immobiliënkantoor. 

Natuurlijk gaan we niet naar Frankrijk verhuizen, maar vlak na ons huwelijk dachten we er soms wel vaag aan naar Spanje of Frankrijk te emigreren. Het is er nooit van gekomen en toen we op pensioen gingen, hadden we geen zin om zo ver van de kinderen te gaan wonen. 

Maar huizen bekijken (en inrichten) heb ik altijd graag gedaan, dus ik geniet volop van die video's!  

De "Gota fria" ("koude druppel")

We volgen uiteraard met afschuw wat er gebeurt in Spanje ten gevolge van de "gota fria" deze dagen. Maar ik meende me heel vaag te herinneren dat het niet de eerste keer is dat noodweer dat land treft. Ik zocht en inderdaad, het is niet de eerste keer. Zie maar hier. Wat is ons geheugen soms toch kort!

Afspraak met Karel

Om 12 uur haalden we Karel af aan zijn flat in Leuven (eigenlijk woont hij aan de rand van Leuven: gelukkig, want Roger rijdt niet meer graag de stad in). De Brug in Herent was weer open en we hebben er zoals steeds heel lekker gegeten. Mijn konijn met zilveruitjes en champignons was gewoon heerlijk!

Deze keer was er wat meer volk dan gewoonlijk in het restaurant, maar gelukkig nog niet echt veel, zodat Karel niet hoefde te klagen over het lawaai. We praatten bij, Karel vertelde over zijn recent verblijf bij zijn zoon in Frankrijk, we hadden het over het noodweer in Spanje (nee, er wonen gelukkig geen familieleden in die streek), hadden het over onze lectuur en over politiek en we haalden herinneringen op aan verdwenen vrienden. 

Na nog een kopje koffie, thee of een "coupe brésilienne" voor Karel, brachten we hem terug naar zijn flat en reden wij naar Haspengouw: hier wachtte immers nog wat werk op mij (nog een paar zaken die Jan had gevraagd aan te passen in de jongste monografie). 

'Zo kan ik nog even dutten voor het avondmaal,' zei Karel toen we afscheid van hem namen. Tja, hij zal de jaren ook wel beginnen te voelen (Karel is deze maand 83 jaar geworden).

Naar de Sacromonte in Granada

Deze avond laat ging ik nog virtueel op reis, naar de zigeunergrotten in Granada. Ik had daar als kind de eerste keer over gelezen in "L'éventail de Séville". Later, in Leuven, hoorde ik er vaak over spreken door onder andere Dirk Lambrechts en in 1977 gingen Roger en ik er eindelijk samen naartoe. Een unieke belevenis die ik nu virtueel kan herbeleven!

Toeval of synchroniciteit?

Vandaag enkele telefoontjes, onder andere met buurjongen L. Geprobeerd samen met hem na te denken over zijn toekomst en we hebben afgesproken dat hij heel binnenkort nog eens langskomt en dat we dan zullen praten daarover. Hij gaf me ook zijn oma V. door en uiteraard moesten wij ook nog ettelijke minuten bijpraten!

Daarna snel een paar boodschappen gedaan, onder andere bier gaan kopen bij de zus van Maj en dus nog een hele babbel gevoerd. 

Na het koken deze avond (soep en daarna het Spaanse gerecht dat wij in Spanje nooit aten maar dat onze kinderen er wel ontdekten, namelijk "spekblokjes, ui, look en kikkererwten gebakken in olijfolie"), het avondmaal, de afwas en het opruimen, heel toevallig gevallen op een video van Céleste Grant, over toevalligheden, synchroniciteit, spiritualiteit, enzovoort. Het gaat over de ezel die hem vergezelde op zijn voettocht naar Lourdes (waar Céleste zijn Charlotte ontmoette). Heel eigenaardige toevalligheden, kijk maar!

Naar Santiago

Terwijl Roger nog steeds op de algemene vergadering is, kijk ik naar een Belgische vlogster die ik volg. Ze is op voettocht naar Santiago de Compostella. We waren daar een paar keer (maar niet te voet) en de herinnering doet deugd!

Ha, Roger komt net binnen! Even horen hoe de vergadering is verlopen en dan ga ik verder virtueel op reis! 

Roger zegt me dat er inderdaad slechts bestuursleden aanwezig waren op de "algemene" vergadering! 😞

Goed nieuws uit Madrid

Elena haar eerste examen (Latijn) in het middelbaar ging heel goed, vertelde ze me aan telefoon deze avond. Ze leek vol moed voor de volgende examens! 

En deze avond laat kregen we eindelijk ook goed nieuws over ons familielid in Madrid. Ik denk dat het uiteindelijk allemaal goed zal komen! 

Over nieuwtjes en pijntjes

Gisterenavond vertelde Roger me dat hij van zijn zus L. iets heel ergs had gehoord over ons ziek familielid in Spanje. 

Vandaag spoorde ik hem aan naar Madrid te telefoneren en blijkbaar heeft schoonzus L. het verkeerd begrepen. Het "heel erge" waar ze het over had, is slechts een (normaal gezien) heel tijdelijk gevolg van een behandeling. 

Schoonzus L. had het dus gewoon verkeerd begrepen maar stel je voor dat ik "dat heel slechte nieuws" al had rondgebazuind! 

Ik denk dat dit een van de redenen is waarom Roger en ik meestal zo weinig "vertellen" in gezelschap: we zijn bang onwaarheden te verkondigen. En Roger nog meer dan ik, vermoed ik! 

We deden vandaag onze wekelijkse boodschappen en na de drie winkels die we aandeden, had ik heel fel pijn in mijn kniegewrichten! Ik moet echt veel beter op mijn "dieet" letten, want ik heb helemaal geen zin om opnieuw medicamenten te slikken!

El laberinto del fauno

Het was een rustige zondag. Enkele opruimwerkjes maar, vermits het zondag is, geen slavenwerk. 😀

Terwijl we enkele zaken in het poortgebouw opruimden (en van de herfstzon genoten) vraagt Roger mij plotseling of ik me een Spaanse film herinner waarin het ging over een labyrint en de terreur in Spanje onder het regime van Franco. Ik moest eerlijk toegeven dat ik het mij allemaal maar heel vaag herinnerde. Eigenlijk herinnerde ik me enkel het labyrintgedeelte. De titel van de film waren we allebei vergeten.

Een paar uur later zei Roger me dat hij de naam van die film heeft teruggevonden en dat we de film hebben. Na ons avondmaal (eenvoudig maar lekker: lamssteak met prinsesboontjes), de afwas enzoverder, besteedde ik ongeveer twee uur aan het opnieuw bekijken van "El laberinto del fauno" en ik herinnerde me plotseling alles. Waarschijnlijk had mijn geheugen "met opzet" de gruwelijke politieke aspecten van de film niet opgeslagen om enkel de poëtische delen ervan te onthouden.

Het was wel een hele mooie film! 

Lectuur (2)

Ik heb de twee boeken uit. Een beetje ontgoocheld door het eerste (omwille van de opbouw en dan vooral het verzwijgen van belangrijke details om die pas aan het einde te onthullen) en nog meer gecharmeerd dan vroeger door het tweede. Ik merkte dat ik heel belangrijke details was vergeten... maar herinnerde me wel dat mijn "liefde" voor Spanje in Congo, heel lang geleden dus, door het lezen van dat boek is ontstaan.

Over de hitte, vloggers, bloggers en zo

Warm maar voor ons nog steeds niet te warm vandaag. Worden we zo oud dat we het veel liever warm dan koel hebben? Misschien is het ook gewoon de droogte die de temperatuur zo draaglijk maakt? Tijdens onze wekelijkse boodschappen vandaag waande ik me even in Huesca (Spanje), buitenkomend na onze dagelijkse boodschappen in de Mercadona waar we vanuit de camping te voet naartoe liepen (en meestal enkele flessen Oloroso kochten😉)! 

Deze avond de drukproeven voor het volgend nummer van Oostland, publicatie van de KVLS, nagelezen en even over en weer gemaild met Zeger (ik had voor de boodschappen ook even gechat met Elena die ik heel gauw zal terugzien). Een detail in de mails van Zeger maakte dat ik me afvroeg hoe het komt dat ik vroeger, in Soyo (Congo), met het venster open en zonder vliegenraam of muskietennet kon slapen zonder opgevreten door de muggen wakker te worden. Aan Nany kan ik het niet meer vragen maar ik vermoed dat de DDT die helikopters geregeld spoten het antwoord is op mijn vraag. Matadi-vrienden, als ik me vergis, zeg het me dan!

Om de dag af te sluiten waren er enkele bijdragen van vloggers (deze avond ging ik weer virtueel naar Frankrijk, in het gezelschap van Compostellabedevaarders) en bloggers. Want ik volg ook enkele bloggers, onder andere Michel Vuijlsteke. Ik hou van zijn heel persoonlijke taal en stijl! 

Herinnering

Zopas stelde YouTube me deze video voor: "Toro de la vega" in Tordesillas! In 2018. We waren toen daar en ik vond het vreselijk voor die stier! Hoewel ik voor de rest heel graag in Tordesillas verbleef (alleen die brug was een serieuze zorg voor mijn hoogtevrees). Ik vrees dat we nooit meer daar zullen geraken!

Herinneringen ophalen

Om 14 uur kwamen we vandaag aan bij Nany. Nadat ze ons enkele foto's had getoond, gingen we (zij in haar rolstoel) terug naar de auto en reden we naar de begraafplaats waar mijn vader rust. We hadden er afgesproken met onze Matadi-vrienden Lily en Roger die enkele minuten na ons kwamen aangereden. Vroeger zouden ze daar een wandeling van gemaakt hebben (ze wonen in de gemeente waar die begraafplaats ligt) maar die tijd is voorbij (hij wordt in januari 93 jaar, zij is er 89)!

Samen wandelden we rustig naar het graf van mijn vader (met rolstoel, rollator en wandelstok) en daar bleven we een hele poos mijmeren. Onze vriend Roger vooral diepte herinneringen op aan de ziekte en het overlijden van mijn vader / hun vriend.  'De eerste van onze vriendenkring die ons verliet,' herinnerden Roger en Lily zich. 

In het terugwandelen naar onze auto's werden nog heel veel andere herinneringen opgehaald en vertelde Roger ons over al zijn overleden broers en zussen. Enkel hij en zijn veel jongere zus Anny die in Nerja (Spanje) woont (waar Roger - de mijne - en ik in 2008 even bij haar en haar nu overleden echtgenoot Pepe logeerden) blijven over. Lily is de enige overlevende van zeven zussen. Eigenlijk waren het dus vrij triestige zaken waar we het over hadden maar langs de andere kant, het deed deugd ons al die overledenen te herinneren. 
We hadden veel geluk: het was veel minder koud dan de vorige dagen en we hebben helemaal geen regen gehad! We bleven dus vrij lang praten daar, aan de ingang van die begraafplaats voor we afscheid namen van elkaar en terug naar "huis" reden.

Terug naar het rusthuis dus voor Nany. We praatten nog een poosje na op haar kamer (en ze leek heel blij van haar middag) en dan was het etenstijd. We vergezelden haar naar de eetkamer en maakten er even kennis met een tafelgenote van haar, een familielid van mijn vriendin Denise. Heel vriendelijke dame, je hebt gelijk, Denise!

Tegenwind aflevering 7

(Zeer) uitgebreide (en dus voor mijn rug en ledematen heel vermoeiende) boodschappen vandaag.  Voor de rest niet heel veel gedaan buiten bellen met Nany, wat opruimen, lezen, koken (kikkererwten met ui, look en spekblokjes gebakken in olijfolie) en afwassen.

Deze avond heb ik wel gekeken naar de zevende aflevering van "Tegenwind". Een rondetafelgesprek met de deelnemers aan de vorige afleveringen (heb ik al verteld dat Crèvecoeur in een van zijn "Conversations du lundi" vanuit zijn Canada verwijst naar een van die deelnemers, onze Vlaamse professor Mattias Desmet?). Boeiend zoals altijd en misschien voor mij nog de meest interessante aflevering. Er worden veel vragen gesteld die ik me ook stel (en niet altijd hoopgevende mogelijke antwoorden geformuleerd).

Het gaat onder andere over wetenschap, geneeskunde, maatschappij, politiek, censuur en spiritualiteit. Deze keer is het in het Nederlands, vrienden, en ik raad jullie echt aan ook even te kijken! Het duurt wel bijna anderhalf uur maar als je dat echt te lang vindt, kijk dan vanaf ongeveer 60 minuten. Je krijgt er weer die mooie Andalusische landschappen gratis bij! 

Ik ga nu nog een paar mails beantwoorden!

Avondbezigheden

O ja, waarom zit ik hier, in die te warme werkkamer, vragen jullie je waarschijnlijk af? Wel, we hebben geen (voor ons) fatsoenlijk tablet en meestal brengen Roger en ik dus onze avonden hier door, tegenover elkaar, elk aan zijn pc. Maar... daarna liggen we wel héél dicht bij elkaar in bed!

Nadat ik vandaag al had gekeken naar de heel interessante video die Hendrik me stuurde over "Nederlands leren op één week", wilde ik kijken naar iets dat Roger me heeft aangeraden. Een virtuele reis naar Andalusië. 

'Het is wel heel politiek correct', waarschuwt Roger maar dat kan me niet schelen: ik ga gewoon even virtueel op reis!

Op reis?

'Zullen we nog ooit naar Spanje gaan?' vroeg Roger me gisteren bij het slapengaan. 

Normaal gezien waren we rond deze tijd al op reis vertrokken, maar dit jaar dus niet. Niet alleen omwille van Corona. Volgende week zaterdag trouwt immers onze neef, de zoon van Bie, met zijn Sarah en uiteraard wilden we erbij zijn!
Helaas, het feest mag niet doorgaan (en dat is wel de fout van Corona) en wordt een jaar uitgesteld (het huwelijk gaat wel door). We dachten een paar dagen na de bruiloft te vertrekken maar daar heeft het virus dus wel een stokje voor gestoken!

Ik kon Roger geen antwoord geven: volgend jaar zijn we immers weer een jaartje ouder! Maar vandaag, terwijl ik keek naar de regen die geregeld uit de lucht viel, tussendoor even genoot van de bloeiende boerenjasmijn (die we missen als we in juni op reis zijn), bedacht ik dat het goed is dat we thuis zitten. Het is fris tot koud (tot zelfs in Extremadura, zagen we) en ik denk dat we zouden zitten te rillen onder onze tent! 

'We hebben koudere dagen meegemaakt op reis', antwoordt Roger me dan. Ja, maar toen waren we veel jonger!

Nee, we hebben niet gedaan wat op ons programma stond. We hebben wel wat schoongemaakt (om eerlijk te zijn: vooral Roger heeft gestofzuigd) maar de "schatten" van dochterlief zijn niet opgeruimd en de belastingaangifte is niet ingediend.

Ik heb wel een dik halfuur naar Nany geluisterd die klaagde dat ze niets hoorde over rusthuizen als men het op de radio of tv had over de versoepeling van de maatregelen vanaf volgende week. Ik heb er ook naar gezocht maar vind nergens of die oudjes vanaf dan meer bezoek mogen krijgen!

Het was koud deze zondag!

Daarom heb ik niemand (ook Nany niet) opgebeld met mijn gsm op het binnenplein. En zeker niet met de vaste telefoon, wat mijn linkerarm deugd deed (en ook mijn rechterarm, want die ging al dezelfde weg op als de linker). Als Nany mij zou opbellen, had ik besloten, zou ik haar terugbellen met de gsm, nadat ik eerst een jas had aangetrokken (om de kou buiten te trotseren).

Die jas heb ik wel aangetrokken: om even rond te wandelen in de tuin en de wei (en dat deed dan weer deugd aan mijn gewrichten). Wat ik dacht boragie te zijn, is geen boragie, merkte ik aan de (toch ook blauwe) bloemetjes, en niet alleen aan de ingang van de (schapen)wei groeien veel netels, ook in de wei zelf en in de "tuin" (deze keer had ik dichte schoenen aan).  Opvallend veel netels! Natuurlijk rijdt Roger die gewoon mee af, samen met het gras en het kleefkruid, en vernietigt hij de netels dus niet. Maar toch, zo opvallend veel!

Roger kwam niet mee "wandelen", maar die krijgt voldoende beweging door onder andere het vuur in de kachel te onderhouden! De kachel brandt immers nog bijna elke avond en vandaag de hele dag. Eigenlijk zou ik dus elke dag moeten schoonmaken in de salon en onze aanpalende werkkamer, maar eerlijk gezegd, ik begin dat te zot te vinden! Dus stapelt het stof zich op (de vloer bezem ik wel enkele keren per dag).

Edith Oeyen stuurde mij en de andere KVLS-leden een digitale versie van het volgende nummer van Oostland, omdat de boekjes niet op de post geraken. Ik heb me even afgevraagd of ik hetzelfde zou moeten doen met de Limburgse monografie maar vond geen tijd vandaag om even contact op te nemen met Jan Gerits.

Ik kreeg ook een mail van Ivo Hermans (niet alleen aan mij gericht) waarin hij spreekt over de oorsprong van het lispelen in Castellano (het imiteren van het spraakgebrek van Filips II in het Spaans).  Roger heeft een groot deel van deze dag besteed aan opzoekingen daaromtrent (nee, vervelen doen we ons zeker niet!) en besloot dat het een stadslegende betrof.

Keuvelen

Ik hoefde vandaag niet lang te keuvelen met Nany aan telefoon: ze was naar de "Ronde tegen Corona" aan het kijken!

Daarentegen vrij lang over en weer gemaild met Zeger, die me onder andere op een receptidee bracht: "cocido madrileno", waar ik verschillende recepten voor vond (het lijkt me lekker).
Hij vertelde me dat hij dat ooit in Madrid heeft gegeten nadat een Madrileen hem had gezegd dat het een typisch gerecht uit Madrid is. Ik ga dat binnenkort eens klaarmaken!

Zeger kwam onlangs, tijdens een wandeling in het Leuvense, langs het huis van mijn marraine zaliger. Weer die nostalgie! Jammer genoeg heeft Zeger deze keer geen foto's gemaakt!

Nee, voor ons geen wandeling vandaag, ondanks het prachtige lenteweer. Ik vermoed immers dat het virus  gemakkelijk veel meer dan 2 meter kan overbruggen (Zeger heeft zelfs gelezen dat het 8 meter kan zijn).
Het mooie weer lokte weer heel veel mensen de straat op... en ik wil niet dat Roger te veel risico's neemt. Anderzijds: hij moet bewegen, dus is thuis zitten ook niet ideaal voor hem!