Buurten ging voor vandaag

De tekst van de volgende Limburgse monografie is nog steeds niet aangekomen en toch hebben we nog niet verder gewerkt aan die soldatendossiers. We kregen wel even bezoek van buurvrouw Marie-Claire (en gaven haar het speelgoed mee), met wie we eindelijk nog eens een dik uur nieuwtjes konden uitwisselen. We vergeleken ons huidige leven met dat van 20 jaar geleden, toen we nog niet dachten aan oud worden, vertelden over onze kwaaltjes en stoeften over de vorderingen van onze kleinkinderen. En Roger en ik vernamen via haar dat er binnenkort vrij veel zal veranderen in onze buurt.

Omdat ons avondeten klaar was, stelde Roger voor nog even naar de Action te rijden, waar we ons weer lieten verleiden door enkele hebbedingentjes. En terwijl we daarna onze gevulde courgettes opwarmden, zei Roger dat we eindelijk eens verder moesten werken aan de soldatendossiers, wat ik beaamde.

Maar ik deed het dus nog steeds niet: ik heb een deel van de avond besteed aan nog een video van Céleste Grant, en nu wil ik eerst nog enkele bladzijden uit mijn vroegere dagboeken overtikken.

Zoveel honderdjarigen?

Het werd vandaag een heel luie zondag! 

Een beetje over en weer gemaild met Eva, die vertelde over haar zondag, een paar mails beantwoord (ik bedoelde gisteren niet dat ik helemaal geen "mailcorrespondenten" meer heb), gelezen, gekookt (we aten een soep van venkelsteeltjes, uien en een diepvrieszakje groene groenten zoals erwten, spruitjes en bonen, gevolgd door gegratineerde venkel - waarvan de steeltjes dus in de soep werden verwerkt). 

En deze avond, na een beetje lectuur met nog steeds zwarte chocolade smeltend op mijn mond, keek ik naar deze uitzending over honderdjarigen.

Ik wist niet dat er tegenwoordig zoveel zijn! 

Eenzaam leven in een verlaten dorp?

De uitleg over kwantumfysica was interessant maar bracht me niet veel meer bij dan dat boekje. Wat me wel opviel, was dat Crèvecoeur aanklaagt dat "kwantumfysica met alle sauzen wordt geserveerd" (letterlijke vertaling van de Franse uitdrukking "servir à toutes les sauces") terwijl het gewoon gaat over wiskunde. Wiskunde die hijzelf wel in verband brengt met filosofie en zelfs metafysica in zijn uitleg!  

Kortom: ik begrijp er nog steeds niet meer van! 😀

Maar... ik had naar Roger een link gestuurd naar die video over Michel die helemaal in zijn eentje leeft in een onherbergzaam bergdorp in de Pyreneeën. 

En die video lijkt Roger ook heel fel te fascineren! Ik herinner me inderdaad nog goed dat we daar ooit samen van droomden: leven in een verlaten dorp, ergens in Zuid-Frankrijk of in Spanje! 

Heel onrealistisch, vermoed ik! Hoewel...

Kwantumfysica

Hendrik had me in 1997 een boekje over kwantumfysica geleend en, hoewel ik er heel weinig van begreep, had het me gefascineerd! Het boekje heb ik uiteraard teruggegeven... maar de titel ben ik vergeten. 

Onlangs vroeg ik aan Hendrik of hij dat boekje nog heeft en of ik het dan nog eens mocht lezen. Ik kon hem wel niet de titel noch de naam van de auteur geven, wat het Hendrik niet gemakkelijk maakt om het boekje terug te vinden - als hij het nog heeft.

Nadat ik deze avond een video had gezien over een eenzaat in een verlaten dorp in de Pyreneeën en voor ik naar het journaal wilde kijken, luisterde ik naar een podcast van Jean-Jacques Crèvecoeur die vertelde dat er een andere podcast bestaat waarin hij een hele uitleg geeft over de kwantumfysica. Ik heb die podcast gevonden en denk dat ik die straks ga beluisteren: Crèvecoeur kan de dingen meestal helder uitleggen! 

Weer zo'n rustige zondag

Weer zo'n rustige zondag waarover niet veel te melden valt. Deze avond wel toevallig gekeken naar een interview met een arts die het op zijn beurt heeft over wat me tegenwoordig zo tegenstaat in de uitoefening van geneeskunde! 

In dat interview vertelt hij (ik denk rond minuut 8 - weliswaar weer in het Frans, maar de automatische vertaling is heel goed) dat een bevriende arts zichzelf, op basis van zijn kennis en ervaring, succesvol had behandeld tegen ziekte X met medicijn Y. Toen die bevriende arts vervolgens gevraagd werd of hij datzelfde medicijn ook aan zijn patiënten zou geven bij die ziekte, antwoordde hij dat hij dat niet zou durven omdat geneesmiddel Y niet voorkomt in het - volgens hem minder efficiënt en gevaarlijker - protocol dat door de Orde der Geneesheren wordt "aanbevolen". En dat hij gevaar loopt geschorst te worden als hij dat protocol niet volgt.

Is het allemaal gelogen?

Roger vond al een poosje dat ik deze keer wel erg goedgelovig ben, ik die enkele jaren geleden nog zei dat ik geen vertrouwen meer had in de mainstream media. En toch bleef ik het allemaal geloven en, zoals bijna iedereen, vreselijk vinden... Tot ik vandaag dit artikel las dat me deed twijfelen. 

Ben ik weer te naïef geweest en is het toch allemaal gelogen, wat ik elders hoor en lees? 

Confituuraardbeien?

 Vandaag deden we weer onze wekelijkse boodschappen. En we kochten, net zoals vorige week, "confituuraardbeien" voor een heel schappelijke prijs.

De laatste jaren vonden we (en zeker Roger) aardbeien niet meer zo lekker als vroeger: veel te waterig en iets te zoet. Toen we vorige week die "confituuraardbeien" zagen liggen, besloten we ze te proberen en, o wonder, ze smaakten zoals de aardbeien uit onze jeugd: net zoet genoeg, en helemaal niet waterig!

Uiteraard kochten we ze dus deze week opnieuw!

Maar waarom worden die aardbeien verkocht met de bedoeling er confituur (jam) van te maken en zijn ze zoveel goedkoper dan die dikke, veel minder smakelijke en waterige aardbeien? 

Over onder andere geboorte en dood

De keuken heeft gisteren een beurt gekregen, de bibliotheek nog steeds niet. En die zal nog even moeten wachten, want morgen ben ik van plan eindelijk nog eens te strijken. 

Vandaag heb ik niet veel gedaan buiten enkele berichtjes uitwisselen met Eva en buurjongen L., lezen en koken. Het is tenslotte zondag en dan doe ik geen "slavenwerk"!

Ook geluisterd naar deze uitleg van Céleste Grant en zijn Charlotte over hun laatste trektocht op de GR 20 (Charlotte was toen 4,5 maanden zwanger!) en naar dit gesprek met Meester Di Vizio over de gevaren van de euthanasiewet in Frankrijk. Hij haalt dezelfde details aan waar ik zelf al een poosje over struikel! 

Beide video's zijn in het Frans, maar de automatische vertaling (instellingen onderaan de video) valt best mee!

Het moet me van het hart!

Het was een vrij drukke dag, met onder andere boodschappen, berichtjes beantwoorden, huishoudelijke klusjes en enkele telefoongesprekken, waarvan er één op mijn maag bleef liggen.

Ik was eerst zinnens er enkel in mijn echte dagboek over te schrijven… maar het moet me echt van het hart, dus post ik het ook even hier, zonder namen te noemen.

Ik belde vandaag naar een koppel heel oude vrienden. Heel oud in beide betekenissen van het woord: we kennen ze al heel lang en ze zijn nog ouder dan Roger en ik.  

Tot mijn grote schrik bleken ze allebei in het ziekenhuis te liggen!

Toen ik  vroeg waarom, antwoordde hij: ‘Goede vraag, want dat vragen wij ons ook af! We kregen vorige week plots een uitnodiging van het ziekenhuis, en moesten er meteen naartoe. Hier werden we van naaldje tot draadje onderzocht. Nu zeggen ze ons dat we morgen naar een revalidatiecentrum gaan om van daaruit binnenkort naar een rusthuis te verhuizen’.

Ik begreep meteen dat hun kinderen dit allemaal hadden geregeld:  onderzoeken die moeten bevestigen dat hun ouders rijp zijn voor een rusthuis, en, in afwachting van een vrije tweepersoonskamer in het rusthuis, een verblijf in een revalidatiecentrum.

Misschien zijn onze vrienden inderdaad echt aan een rusthuis toe, maar waarom gebeuren al die voorbereidingen zonder er op voorhand met hen over te spreken?

Het is niet de eerste keer dat ik zoiets hoor bij kennissen of familie, en telkens stoot het me tegen de borst! Vooral omdat de betrokken oudjes nog helemaal niet seniel zijn et dat het enige probleem dat zich kan stellen een weigering is om zomaar te “gehoorzamen”. Dus stelt men hen liever voor een voldongen feit.

En ik blijf me afvragen of zoiets wel moreel aanvaardbaar is!

Het is heet!

Tot 38°C in de schaduw hier vandaag! Te warm, zelfs in huis waar we in de keuken net geen 29°C bereikten. Ik weet het, ik mag eigenlijk niet klagen. Het blijft immers nog draaglijk vergeleken met het afzien van mensen in rusthuizen en sommige appartementen!

Toch werd het voor ons opnieuw een heel luie dag. Erfgoed Haspengouw organiseerde deze avond een ontmoeting in Borgloon. We konden ons niet op tijd inschrijven omdat we pas te laat wisten dat de kindjes niet hier zouden logeren deze week... Maar nu ben ik blij dat we daar niet naartoe hoeven!

Goed gevulde donderdag

Opnieuw gebeld met vriend Karel vandaag: blijkbaar hadden we bij onze vorige telefonische afspraak geen rekening gehouden met een andere afspraak volgende week! We konden een andere dag vastleggen!

Ook een beetje over en weer gemaild met Eva en Elena (Matthias is iets minder "sociaal", maar is daarmee absoluut geen uitzondering in onze familie). De examens lijken goed te gaan. 

Ik keek ook naar de presentatie van een boek dat me weer fel interesseert: "L'empreinte de Dieu dans le monde quantique". Een beetje moeilijk maar toch heel interessant. Kwantumfysica wordt er in verband gebracht met filosofie (die de laatste tijd nogal denigrerend bekeken wordt door wetenschappers) en er wordt een link gemaakt met het boek "Dieu, la science, les preuves" dat ik heb gelezen en dat me heel fel heeft geboeid. 

En zopas gekeken naar een "voorspelling" van "Jim le Veilleur". Ik ben benieuwd of hij gelijk zal krijgen! Voor de zoveelste keer heeft hij het ook over het feit dat Israël de nabije komst van de "Messias" verwacht maar de eerste "Messias" niet heeft willen erkennen!

Vooral lectuur

Buiten gisteren een volledige onderhoudsbeurt voor de auto in de garage en vandaag onze wekelijkse boodschappen hadden we bewust geen enkele afspraak of verplichting deze dagen. Het werd dus, behalve toch enkele mails beantwoorden en een paar huishoudtaakjes, vooral lezen.

"De Schuiftrompet" van C.C.S. Crone heb ik nu uit, en Karel had gelijk: het boek is echt goed, vooral de heel korte verhalen. Een heel speciale (en aangename) inhoud én stijl!

Maar ik las ook een beetje in de media en viel op dit heel interessant artikel. Het gaat over - en probeert een antwoord te geven op - vragen die ik me al een poosje stel in verband met wat er de laatste tijd allemaal gebeurt in de wereld. Het is in het Frans maar met een paar klikken is het zo vertaald! 

"Ik werd kamer 235"

Ik keek deze avond toch nog eens naar "De Afspraak" op tv. Ik weet dat ik dat eigenlijk niet zou mogen doen (evenmin als, zoals ik onlangs zei, meer dan één keer per dag naar het journaal luisteren), gezien de impact op onze gemoedsrust door de huidige wereldsituatie!

Maar ik ben blij dat ik keek, want ik hoorde daar voor de eerste keer over het boek "Ik werd kamer 235" van Lieve Flour. 

Ik heb ooit beslist dat ik geen boeken meer zou kopen maar voor de zoveelste keer heb ik echt zin om weer een uitzondering te maken! 

Nosedive

De voorbije dagen waren vrij druk, met vooral huishoudklusjes! Ik dacht immers dat we, zoals elk jaar (behalve vorig jaar) rond deze tijd, de kindjes eventjes te logeren zouden krijgen. Toen ik vernam dat ze dit jaar opnieuw naar hun andere grootouders zouden gaan, heb ik toch maar de schoonmaak afgerond.

Het werd dus een ijverige dag voor mijn gewrichten maar tussendoor kreeg ik toch wat tijd voor lectuur en deze avond voor een nieuwe aflevering van "Black Mirror": "Nosedive" waarvan ik hier een goede analyse vond.

Een heel goede aflevering, vond ik, maar wat een akelige wereld wordt daar uitgebeeld! En toch, niet echt denkbeeldig volgens mij (dat is een van de redenen waarom ik zo weinig actief ben op bijvoorbeeld Facebook)! Trouwens, gaat het er in het "echte" leven ook niet een beetje zo aan toe? 

Ik had er een minder "miraculeuze" uitleg voor!

Aan het einde van een doodgewone dag, nadat ik nog naar het televisiejournaal had gekeken en wilde beginnen kijken naar een volgende aflevering van "Black Mirror", wat ik telkens op mijn pc-scherm doe, werden mij op YouTube enkele uittreksels uit de serie "The Chosen" voorgesteld. 

Ik vermoed dat ik die serie nooit volledig te zien zal krijgen maar ze intrigeert me al heel lang. Dus keek ik. Ik zag onder andere de episode over de "vermenigvuldiging van de broden" en het was helemaal niet wat ik verwachtte! 

Ik had voor mezelf immers al heel lang een veel minder "miraculeuze" uitleg voor die "vermenigvuldiging" bedacht!  😀

Ontspannende Hemelvaartsdag

Het werd een ontspannende Hemelvaartsdag! Na een paar huishoudtaakjes heb ik eindelijk een paar wachtende mails beantwoord en verder gelezen in "De Schuiftrompet". Het tweede verhaal (Het feestelijke leven) is al even eigenaardig als het eerste. Verhaal, allerlei herinneringen, verhaaltjes binnen herinneringen, tafereeltjes volgen elkaar op, lopen in elkaar over, maar je blijft lezen. Die eigenaardige structuur van het boek ligt waarschijnlijk aan de werkwijze van de auteur Crone.

Tussendoor kreeg ik geregeld een mailtje van Eva, dat ik uiteraard beantwoordde. Blijkbaar was het bij hen redelijk mooi weer, want ze vertelde onder andere over een fietstochtje en een ijsje. Zus Bie daarentegen mailde me dat het bij haar grijs weer is (net zoals hier trouwens).

Ik speelde ook nog even Balaxie maar ik ben daar echt niet goed in! 😀 

Ik luisterde ook naar een christelijke Franse arts die het had over de euthanasiewet in Frankrijk. Net zoals ik, zei hij dat euthanasie sowieso betekent dat je iemand doodt. Wat niet enkel volgens onze religie maar ook volgens de wet verboden is. Hij sprak ook over het verschil tussen diepe sedatie en euthanasie. Ik vraag me al heel lang af waarom euthanasie toegelaten moet worden als er al diepe sedatie bestaat (die immers niet de bedoeling heeft iemand te doden).  Eens kreeg ik van iemand als antwoord op die vraag dat je met diepe sedatie misschien nog weken kon leven, en dus nog geld kost aan de maatschappij! 

Vlak na ons eenvoudig avondmaal (groentesoep gevolgd door kikkererwten gebakken met spekjes, look en ui) werd me een eigenaardige video voorgesteld.  Over wat Nikolas Tesla ooit in een interview zou gezegd hebben maar dat nooit werd gepubliceerd. Hij zou gezegd hebben dat het bewustzijn niet door onze hersenen wordt geproduceerd maar een deel is van een groter geheel (weer datzelfde idee dus!). Wat ik daar allemaal hoorde deed heel fel denken aan de beweringen van mensen die een bijna-doodervaring hebben gehad. 

Nu is het tijd om nog enkele bladzijden uit mijn vroegere dagboeken over te typen. Wat Hendrik me leerde lukt niet goed als ik het in mijn eentje doe: de geschreven bladzijde moet perfect vlak gehouden worden terwijl je ze fotografeert of ChatGPT herkent de tekst niet. Ideaal zou waarschijnlijk zijn de bladzijden te scannen maar dan moet ik weer een beroep doen op Roger, want ik heb vanop mijn pc geen toegang tot onze scanner! Uiteraard zou Roger dat voor mij willen doen, maar het gaat over veel meer dan een honderdtal bladzijden hé! 

Jan Gerits aan telefoon

Ik vergat te vertellen dat ik dit weekend ook drie kwartier heb gepraat met Jan Gerits. Hij belde mij net toen ik wilde beginnen onze goulash klaar te maken. Om me te vertellen dat ik weldra de volgende monografie ter nalezing mocht verwachten maar ook, voelde ik, om zijn vrees te uiten over de toekomst van de Limburgse Monografieën. Jan is in april 93 jaar geworden, hij wil nog heel veel Limburgse schrijvers vereeuwigen maar beseft goed dat hem dat niet zal lukken... en dat er zich niemand aandient om zijn werk verder te zetten. Hij had min of meer gerekend op Jo Corstjens of iemand anders van " De Commanderie", maar begint te vrezen dat daar niets zal van komen. Onlangs mailde hij me nog dat ik misschien ook monografieën zou kunnen schrijven maar, eerlijk gezegd, ook al lijkt het (vele) werk me interessant, de tijd ervoor heb ik gewoon niet. 

Ik begrijp zijn angst maar ik begrijp ook dat mensen zoals Jo, hoewel nu gepensioneerd, te weinig tijd hebben. Omdat ze onder andere meer tijd besteden aan hun gezin, kinderen en kleinkinderen. 'Zijn kinderen zijn volwassen en getrouwd', argumenteert Jan dan als oude kinderloze man die nu zelfs geen familie meer heeft! 

Mijn kinderen zijn ook volwassen en zelfstandig, en toch heb ik echt geen tijd om Jans werk verder te zetten! 😒

Vlak voor het slapengaan: een trailer van "C'est notre petit secret"

Een ongelooflijk mooi verhaal was dat waar ik zopas naar keer, over Maria Magdalena! 

En vlak daarna viel ik op de trailer van "C'est notre petit secret" (waarover ik Crèvecoeur onlangs ook had horen vertellen). Het is in het Frans, maar denk eraan: ondertitels kun je via "instellingen" - het radertje onderaan dus  - in jouw eigen taal laten vertalen.

Ik vind dit weer een opvallend toeval, want ik stel me al een hele tijd vragen over die serie! Ik vrees echter dat ik die nooit zal kunnen zien op YouTube!

Laatste dag op de GR20

Het was een vrij rustige dag met vooral huishoudelijke taakjes. Ik had gisterenavond al een tweedehandsexemplaar van "De schuiftrompet" online gevonden en besteld. Het boek wordt morgen of maandag geleverd. Ik ben echt benieuwd!

Met zuster A. en schoonzus L. praatten we gisteren even over televisieprogramma's. Zij hadden het over het Eurovisiesongfestival waar ik nooit naar kijk. Zuster A. en ik hadden het ook over debatten op televisie en het verschil tussen de zeer geanimeerde discussies in Frankrijk en de brave debatjes bij ons. We gingen akkoord dat het er hier allemaal te zacht aan toe gaat, alsof iedereen het altijd min of meer eens is met elkaar. En dat het in Frankrijk soms zo boeiend is dat je op den duur als toeschouwer niet meer kunt volgen! 😀

Daar moest ik aan terugdenken toen ik deze avond eindelijk nog eens keek naar "De afspraak" en deze keer duidelijk zag dat niet alle deelnemers het met elkaar eens waren! Eerlijk gezegd, dat deed even deugd, al bleek een echte discussie op z'n Frans toch nog niet mogelijk!

Ik keek naar "De afspraak" vlak na ons avondeten (heel eenvoudig vandaag maar zo lekker: pompoensoep gevolgd door spinaziepuree en gebakken ei) en de afwas. 

Ik had echter al opgemerkt dat Céleste Grant en zijn Charlotte de laatste dag van hun avonturen op de GR 20 hadden gepubliceerd en dat wilde ik echt nog zien deze avond: ik ga nu dus nog even virtueel op tocht voor het slapengaan!

Moederdag

Ik weet dat het vandaag Moederdag is, maar wij hebben dat nooit gevierd. We vonden het te commercieel - en daarbij, in het Antwerpse valt Moederdag pas op 15 augustus.

Mijn moeder Nany zou gisteren verjaard zijn en toen we vroeger haar verjaardag vierden, voelde dat voor mij ook een beetje als het vieren van haar "Moederdag" (want één feestdag overslaan, dat zou Nany nooit gedaan hebben). Maar sinds ze doorhad dat het in Antwerpen op 15 augustus "Moederdag" is, moest ik elk jaar horen hoeveel aandacht en cadeautjes haar buurvrouwen en vriendinnen die dag kregen en hoe vreemd het was dat wij dat niet vierden!

Voor Roger en mij was het dus een doodgewone zonnige zondag. Roger heeft nog een beetje in de tuin gewerkt, en ik heb onder andere geluisterd naar een heel interessant interview met dokter Perronne. Over de covid-periode, geneeskunde, politiek enzovoort.