Buurten ging voor vandaag

De tekst van de volgende Limburgse monografie is nog steeds niet aangekomen en toch hebben we nog niet verder gewerkt aan die soldatendossiers. We kregen wel even bezoek van buurvrouw Marie-Claire (en gaven haar het speelgoed mee), met wie we eindelijk nog eens een dik uur nieuwtjes konden uitwisselen. We vergeleken ons huidige leven met dat van 20 jaar geleden, toen we nog niet dachten aan oud worden, vertelden over onze kwaaltjes en stoeften over de vorderingen van onze kleinkinderen. En Roger en ik vernamen via haar dat er binnenkort vrij veel zal veranderen in onze buurt.

Omdat ons avondeten klaar was, stelde Roger voor nog even naar de Action te rijden, waar we ons weer lieten verleiden door enkele hebbedingentjes. En terwijl we daarna onze gevulde courgettes opwarmden, zei Roger dat we eindelijk eens verder moesten werken aan de soldatendossiers, wat ik beaamde.

Maar ik deed het dus nog steeds niet: ik heb een deel van de avond besteed aan nog een video van Céleste Grant, en nu wil ik eerst nog enkele bladzijden uit mijn vroegere dagboeken overtikken.

Over een verjaardag en drukproeven

Vandaag werd  schoonzus L. 80 jaar. Roger reed dus naar zijn jongste zus, die een feestje gaf voor die gelegenheid. Ik bleef thuis: ik had de dag wel vrijgehouden voor Roger maar zelf verwachtte ik de drukproeven van de volgende Limburgse monografie om na te lezen (ondertussen heb ik echter vernomen  dat dit nummer niet door Jan Gerits is geschreven en dat ik nog even zal moeten wachten) en bovendien zou ik echt misstaan hebben tussen die broers en zussen die onder elkaar hun oudste zus vierden, ver van de bemoeienissen van hun echtgenoten. 😉

Ik heb dan maar andere achterstallige taakjes uitgevoerd en tegen deze avond gevulde courgettes klaargemaakt. Helaas, Roger had zoveel gesnoept dat hij geen honger meer had toen hij thuiskwam. Die schotel ging dus de koelkast in voor morgen, en zelf at ik een blik makreelfilets in tomatensaus met een stukje brood. 

Nu is het tijd om naar het journaal te kijken. Eigenlijk zou ik daarna verder moeten werken aan die soldatendossiers. Langs de andere kant: ik verwacht dus elk moment die drukproeven en dan zal dat nalezen toch de prioriteit krijgen!

Monografie en euthanasie

Eigenlijk heb ik bijna de hele dag besteed aan die Limburgse monografie. Het waren dan ook 70  A4-bladzijden die ik moest nalezen én Jan Gerits en ik hebben enkele keren met elkaar gebeld over bepaalde details (ik denk dat we alles bij elkaar meer dan één uur aan telefoon hebben doorgebracht). Maar kom, de monografie is op tijd klaar, Jan mag ze naar de drukker sturen  en ik vermoed dat Ina Stabergh tevreden zal zijn.

Ondertussen ving ik geregeld geruchten op over de nieuwe euthanasiewet in Frankrijk. Ik hoorde dat de wet te laks zou zijn, maar vooral dat er weer wordt "gespeeld" met de betekenis van woorden.  Of eerder dat er andere woorden worden gebruikt om een bepaalde daad aan te duiden zodat men niet meer ten volle beseft wat die daad in feite inhoudt. Dat herinnerde me aan een discussie die ik ooit had met vrienden, over euthanasie én abortus. Toen ik zei dat, los van de vraag of die daden wel of niet toegelaten moeten zijn, men moest toegeven dat het telkens ging over "doden", werd mij unaniem geantwoord dat ik er volledig naast zat: het ging niet over doden, maar over bevrijden!

Ik herhaal dat ik slechts geruchten opving, ik kon me echt op niets concentreren (te druk met die monografie) maar dat spelen met de betekenis van woorden viel me weer op!

Te korte kindjesdag

Het was weer "kindjesdag". We pikten Eva en Matthias op terwijl ze in de regen (die de hele dag aanhield) van school naar huis liepen. Elena arriveerde iets later, gevolgd door Zeger. Allebei waren ze kletsnat.

Na het vieruurtje en de schooltaken speelden we spelletjes en voerde ik boeiende gesprekken met de kindjes. Onder andere over de speciale toon die volwassenen vaak aannemen wanneer ze met kinderen spreken (ze merken dat dus ook al op!) en over genealogie. Elena is op zoek naar haar vrouwelijke voorouders en is al verder geraakt dan ik. Ik vertelde wat over de mensen die ik zelf nog heb gekend: mijn grootouders en overgrootmoeder.

Daarna gingen we aan tafel. We aten broccoli met zwarte en witte pens. Een combinatie die ik nog nooit eerder had geprobeerd, maar die heel geslaagd bleek!

Helaas moesten Roger en ik meteen na het eten vertrekken. Roger zou al veel te laat aankomen op de bestuursvergadering van Heemkunde Groot Heers. Ikzelf had van Edith Oeyen de teksten voor de volgende Oostland ter nalezing gekregen, en van Jan Gerits de proefdruk van zijn monografie over Ina Stabergh. Oostland is intussen nagelezen, de monografie bekijk ik morgen.

O ja, ik vergat te vertellen dat Eva me haar "recept" (gekregen van haar "juf") gaf voor de zelfgemaakte scrub die ze haar mama cadeau deed op Moederdag! Ik heb alle ingrediënten in huis, waarom dus niet eens proberen?  

Jan Gerits aan telefoon

Ik vergat te vertellen dat ik dit weekend ook drie kwartier heb gepraat met Jan Gerits. Hij belde mij net toen ik wilde beginnen onze goulash klaar te maken. Om me te vertellen dat ik weldra de volgende monografie ter nalezing mocht verwachten maar ook, voelde ik, om zijn vrees te uiten over de toekomst van de Limburgse Monografieën. Jan is in april 93 jaar geworden, hij wil nog heel veel Limburgse schrijvers vereeuwigen maar beseft goed dat hem dat niet zal lukken... en dat er zich niemand aandient om zijn werk verder te zetten. Hij had min of meer gerekend op Jo Corstjens of iemand anders van " De Commanderie", maar begint te vrezen dat daar niets zal van komen. Onlangs mailde hij me nog dat ik misschien ook monografieën zou kunnen schrijven maar, eerlijk gezegd, ook al lijkt het (vele) werk me interessant, de tijd ervoor heb ik gewoon niet. 

Ik begrijp zijn angst maar ik begrijp ook dat mensen zoals Jo, hoewel nu gepensioneerd, te weinig tijd hebben. Omdat ze onder andere meer tijd besteden aan hun gezin, kinderen en kleinkinderen. 'Zijn kinderen zijn volwassen en getrouwd', argumenteert Jan dan als oude kinderloze man die nu zelfs geen familie meer heeft! 

Mijn kinderen zijn ook volwassen en zelfstandig, en toch heb ik echt geen tijd om Jans werk verder te zetten! 😒

Rijke erfgoeddag

Nadat ik deze middag nog snel een schooltaak van buurjongen L. had nagekeken, reden we naar Liliane en Paul (voor de afspraak die we onlangs maakten). Samen met hen en hun kleinzoon B. reden we door naar Borgloon.

Na een korte wandeling door het prachtige stadje kwamen we aan in het vroegere klooster om er een tentoonstelling van oud speelgoed te bezoeken. Aan de ingang van het klooster kwamen we onder anderen heemkunde- en jurylid Ludo D. tegen die me vertelde dat hij ook zoveel moeite heeft met de puntenverdeling voor de opstellen die deelnemen aan de schrijfwedstrijd. Hij zou gewoon elke tekst globaal op 10 quoteren. Hetzelfde als wat ik voorlopig ook heb gedaan (enkel rekening houdend met inhoud, stijl en spelling en niet met historiciteit en vermelding van bronnen). Ik besloot deze avond de teksten nog eens grondig door te nemen en ze toch maar een definitieve quotering te geven (dus nog steeds zonder rekening te houden met die twee laatste criteria). 

En we gingen de expositie bewonderen. Een prachtige tentoonstelling, heel veel herinneringen ook: het was echt nostalgie troef! Roger maakte enkele foto's:

Dan stelde Liliane voor bij hen thuis koffie of thee te komen drinken, wat we graag aanvaardden. En ik heb aan haar taart kunnen weerstaan deze keer! (Ik kreeg wel een peer te eten in de plaats) 😉. We hadden elkaar heel veel te vertellen, dus praatten we nog vrij lang bij! En net toen we vertrokken, kreeg ik een telefoontje van nicht Chantal in verband met onze reünie in mei. 

Thuis heb ik nog snel een mail van Jan Gerits beantwoord. Jan bleek ook al op de hoogte te zijn van het overlijden van Alex en is van plan een monografie over hem te schrijven. Daarna zorgde ik voor een snel en eenvoudig avondmaal (soep van bloemkoolbladeren en -steeltjes en zalm met wortelen en erwtjes) en de afwas.

En nu ga ik die deelnemende teksten nog eens lezen! 

Monografie over Marcel Switten

Ik vond deze ochtend een mail van Jan Gerits met het typoscript van zijn volgende Limburgse monografie, nog niet over Ina Stabergh, maar over Marcel Switten, ter nalezing. 

Hoewel ik wist dat Jan bijna klaar was met schrijven, had ik de monografie nog niet vandaag verwacht en er stonden dus andere (huishoud-)taken op mijn programma. Maar ik kende Marcel Switten niet (blijkbaar is dat "een gat in mijn cultuur") en dus was ik ook heel benieuwd naar de tekst.

Die huishoudtaken werden dus in een (voor mijn doen) recordtempo afgehandeld en ik besteedde de rest van mijn tijd tot aan het avondeten aan het nalezen van die monografie (ik vond slechts enkele typfouten en overbodige spaties). Die Marcel Switten bleek echt een boeiend personage!

Eigenlijk wilde ik vandaag ook nog wat werken aan het archiveren van die huwelijksaankondigingen maar dat zal voor morgen zijn!

Gesprekken en inzichten

Samen een beetje gewerkt voor Heemkunde Groot Heers vandaag en ook een dik halfuur getelefoneerd met Jan Gerits. Zijn volgende monografie is bijna klaar maar hij heeft blijkbaar een moeilijke tijd achter de rug (ik vermoed dat de eenzaamheid hem parten speelde, vooral tijdens de eindejaarsperiode).

Na ons eenvoudig maar lekker avondmaal (spek met ajuinstoemp) viel ik op een  heel interessant interview met Jean-Dominique Michel door André Bercoff. Michel is de auteur van "La fabrication du désastre", een boek waarin "Jean-Dominique Michel de balans opmaakt van de catastrofale aanpak van Covid-19, een relatief goedaardige epidemie die gemakkelijk beheersbaar zou zijn geweest als de wetenschap en goede praktijken er toe hadden gedaan. Maar onze regeringen hebben systematisch het tegenovergestelde gedaan van wat we wisten dat ze moesten doen, door nutteloze, repressieve en destructieve maatregelen op te leggen – en door de bevolking letterlijk te terroriseren. Het toeschrijven van deze drift aan blunders of onvrijwillige fouten is onvoldoende: vandaag hebben we het bewijs dat het in werkelijkheid een operatie was die al lang gepland was en die zorgvuldig werd uitgevoerd". (Dit is een automatische vertaling!)

Een boeiend interview dat jammer genoeg een beetje lang uitviel.

En deze avond laat nog gekeken naar dit gesprek met dokter Allouche, waarin duidelijk wordt uitgelegd hoe te veel suikers (en dus ook koolhydraten) de lever kunnen overbelasten en zorgen voor overgewicht.

Eenzame Kerst

Ik was nog huwelijksaankondigingen aan het inventariseren toen Jan Gerits belde. Om ons een familiale, warme, zalige Kerstmis te wensen. Ik vroeg hem naar zijn plannen. Hij heeft er geen: hij heeft geen familie meer, de familie van zijn overleden vrouw woont in Nederland en Jan rijdt nog maar korte afstanden met de auto, Jo Corstjens en zijn gezin zijn onlangs verhuisd en Jan wil niemand lastig vallen. 

Wij vieren Kerstmis met de kinderen en de kindjes en, zelfs al zouden we Jan naar hier willen brengen, hij woont daarvoor te ver. Ik vroeg hem of er in zijn buurt nog een nachtmis was: niet in zijn dorp (hier trouwens ook niet). 

Het wordt voor Jan dus een eenzame Kerst, vrees ik. Gelukkig is hij opnieuw met veel ijver aan het schrijven aan een nieuwe Limburgse monografie (over Ina Stabergh).

Over de Koninklijke Vereniging van Limburgse Schijvers

Onlangs werd ik uitgenodigd op een redactievergadering van de KVLS. Omdat we die dag al een andere afspraak hadden, heb ik me verontschuldigd maar... tegelijk stelde ik vast dat het me goed uitkwam dat we die dag niet vrij waren. 

Ik heb geen rijbewijs, dus zou Roger mij moeten brengen en zich vervelen tijdens de hele vergadering (die volgens mij niet nodig was: tegenwoordig kun je heel veel bespreken via e-mail en zo). En ik was er zeker van dat, als Roger me al zou brengen, hij het enkel zou doen om mij te plezieren maar dat hij het zelf helemaal niet leuk zou gevonden hebben.

Toen op het laatste nippertje bleek dat onze eerste afspraak niet kon doorgaan, heb ik dan ook niet aan Roger voorgesteld toch naar die vergadering te rijden. En begon ik me vragen te stellen over mijn lidmaatschap van de KVLS (nee, in feite stel ik me daar al enkele jaren vragen over). 

Waarom blijf ik daar lid van hoewel we nooit meer naar een activiteit gaan en ik serieus wat vragen heb over de kwaliteit van sommige schrijfsels van leden (waaronder mijn eigen schrijfsels uiteraard 😀).  

Uiteraard heb ik goede herinneringen aan sommige vroegere activiteiten, zoals aan onze jaarlijkse poëtische lentewandeling in Haspengouw, die Boudewijn en wij elk jaar voorbereidden (maar die Roger en ik vandaag niet meer zouden aankunnen), aan sommige diners, aan enkele meer spontane ontmoetingen. 

Maar nu heb ik duidelijk helemaal geen zin meer in die activiteiten. Waarom dus lid blijven? Het enige wat ik nog doe, is elke drie maand de drukproeven van Oostland nalezen (en de Limburgse monografieën - maar die horen sinds kort niet meer bij de KVLS). 

Ik heb het al eens gezegd, tot voor kort was ik objectief degene die het beste kon zorgen dat "Oostland" zonder te veel taalfouten kon verschijnen, maar nu hebben ze een corrector die dat veel beter doet dan ik (omdat hij zelf heel goed schrijft natuurlijk). 

Blijf ik nog lid van de KVLS, vraag ik me dus af.

Oude mensen

Nadat ik gisteren nog schooltaken van buurjongen L. had nagelezen, heb ik nog enkele zaken aangepast aan de jongste Limburgse monografie. En nog eens Jan Gerits aan telefoon gehad, die weer zei dat hij dacht dat hij ermee gaat ophouden. Hij leek het te menen en, hoewel ik hem even probeerde op andere gedachten te brengen, vroeg ik me plotseling af of ik hem niet moet laten doen wat hij voelt dat hij moet doen op zijn leeftijd. Jammer voor de Limburgse monografieën, dat wel...

Een van de schooltaken van L. was een levensbeschrijving van iemand redigeren en, omdat hij me daar raad bij vroeg, stelde ik hem voor zijn grootmoeder V. (86 jaar geworden vorige week) te ondervragen over haar levensloop. Het gebeurt immers vaak dat, als V. me anekdoten over vroeger vertelt aan telefoon, ik denk (en haar ook zeg) dat ze zoiets zou moeten opschrijven. L. leek dat geen slecht idee te vinden: ik ben benieuwd!

Vandaag, terwijl ik in de keuken bezig was, kwam Roger plotseling naar mij toe met een hele lading verse vijgen.  Blijkbaar had ik niet gehoord dat er was gebeld: L. met dat fruit als cadeau! 

Oud worden!

Gisteren heb ik onder andere nog enkele zaken aangepast aan de jongste Limburgse monografie. Vandaag kreeg ik weer een telefoonoproep van Jan Gerits. De zoon van Piet Severijns had hem gevraagd nog enkele zaken toe te voegen of aan te passen aan de monografie over zijn vader en Jan vond het moeilijk om die aanpassingen te doen. Of ik daar wilde voor zorgen. Uiteraard wilde ik dat doen, maar dan na onze korte boodschappen (eigenlijk een paar zaken naar het containerpark brengen - wat Roger echt vermoeide, viel me op - en een blik zuurkool kopen). 

Ik heb dus deze avond voor die aanpassingen gezorgd en dat vergde echt niet veel tijd.  Maar in feite maakte net dat me een beetje bang. 

Jan had immers zeker een halfuur aan telefoon geklaagd dat hij zoveel energie had gestoken in deze monografie, dat hij het steeds moeilijker vond om rond te rijden om mensen te interviewen voor een nieuwe monografie en dat hij misschien moest overwegen om er mee te stoppen. Waarop ik natuurlijk heel spontaan antwoordde dat hij dat zeker niet mocht doen. 

Ik weet dat Jan hoopt dat Jo Corstjens het opzoek- en schrijfwerk ooit zal overnemen maar ik weet ook dat Jo veel minder vrije tijd heeft dan Jan. En dat, als Jan niet meer schrijft, hij de ouderdom (hij is nu 92 jaar) plotseling heel fel zal voelen. Net zoals Roger die voelt nu sommige karweien hem niet meer zo gemakkelijk afgaan als vroeger.  

Afspraak met Karel

Om 12 uur haalden we Karel af aan zijn flat in Leuven (eigenlijk woont hij aan de rand van Leuven: gelukkig, want Roger rijdt niet meer graag de stad in). De Brug in Herent was weer open en we hebben er zoals steeds heel lekker gegeten. Mijn konijn met zilveruitjes en champignons was gewoon heerlijk!

Deze keer was er wat meer volk dan gewoonlijk in het restaurant, maar gelukkig nog niet echt veel, zodat Karel niet hoefde te klagen over het lawaai. We praatten bij, Karel vertelde over zijn recent verblijf bij zijn zoon in Frankrijk, we hadden het over het noodweer in Spanje (nee, er wonen gelukkig geen familieleden in die streek), hadden het over onze lectuur en over politiek en we haalden herinneringen op aan verdwenen vrienden. 

Na nog een kopje koffie, thee of een "coupe brésilienne" voor Karel, brachten we hem terug naar zijn flat en reden wij naar Haspengouw: hier wachtte immers nog wat werk op mij (nog een paar zaken die Jan had gevraagd aan te passen in de jongste monografie). 

'Zo kan ik nog even dutten voor het avondmaal,' zei Karel toen we afscheid van hem namen. Tja, hij zal de jaren ook wel beginnen te voelen (Karel is deze maand 83 jaar geworden).

Boeiende dag

Buiten de gewone dagelijkse karweitjes, besteedde ik vandaag al enkele uren aan het nalezen van de drukproeven van de volgende Limburgse monografie, gewijd aan de dit jaar overleden auteur Piet Severijns. Weer geschreven door Jan Gerits, wat betekent dat er bijzonder weinig te verbeteren valt! En heel boeiende lectuur.

Ik viel vandaag ook op een heel interessant gesprek over Bill Gates, waarbij ik veel vernam dat ik nog niet wist. 

En deze avond laat, nog een lang telefoongesprek met Hendrik (die Roger hielp met een computerprobleem maar toch tijd had voor een gezellige babbel)!

Boeiend, vind ik zulke dagen!

Jan en Jo op bezoek

Vandaag kwamen Jan Gerits en Jo Corstjens de voorraad Limburgse monografieën ophalen om ze te brengen naar hun nieuwe opslagruimte in hun gemeente. Vandaar die taart gisteren, die Roger trouwens deze middag ging kopen: een heerlijke pruimentaart!

Jo en Jan hadden een prachtige ruiker voor mij bij, alsook een exemplaar van het eerste jaarboek van hun onlangs opgerichte "Heem-en Cultuurkring De Commanderie". Heel interessante artikels staan er in dat boek (ik heb er deze avond al wat in gelezen)!

Jo en Roger verhuisden de dozen met Limburgse monografieën naar de auto van Jo terwijl Jan en ik gingen "keuvelen" in de leefkeuken waar ik tegelijkertijd koffie zette. Na een uurtje kwamen Jo en Roger zich bij ons voegen, we smulden van de taart, dronken koffie of thee, en praatten over literatuur, heemkunde, onderwijs enzovoort. Jo (die in het middelbaar lesgeeft) beaamde dat het onderwijs serieus achteruit gaat de laatste tijd. Echt angstaanjagend wat hij allemaal vertelde, en niet hoopgevend voor de kindjes!

We haalden ook herinneringen op aan onze studententijd (hoewel Jan ouder is dan wij en Jo jonger is, hadden we met veel dezelfde professoren te doen tijdens onze universitaire studies). Er werd nog gesproken over de plannen van Jan wat betreft de Limburgse monografieën, Jan vertelde nog eens over zijn recente valpartij en haalde natuurlijk weer herinneringen op aan zijn in 2021 overleden echtgenote Andreia.  En uiteindelijk was het tijd om afscheid van elkaar te nemen. 

Nog steeds te druk

Het leven gaat zijn gewone gang, achterbuurjongen L. belt af en toe, ik zoek verder gegevens op over die edellieden, we maken verder schoon, een kamer per dag, en Roger is nu het poortgebouw aan het opruimen, wat echt geen sinecure is met alles wat hij daar heeft opgestapeld! 😅

Maar ik wilde het niet zozeer over het huishouden hebben! Onze afspraak met Juan, Bernadette, Koen, Jopie en Ivo wordt inderdaad weer uitgesteld: Juan zal die dag pas terug thuis zijn en moet het nog heel rustig aan doen. 

Dezelfde dag waren we uitgenodigd bij de ouders van Debby. Normaal had ik die uitnodiging dus niet kunnen aannemen, maar nu dus wel.

En dan vernemen we dat ook diezelfde dag Jan Gerits zijn Limburgse monografie over Hubert Creten én Ina Stabergh haar hertaling van "De zot" voorstellen. Waarop we zijn uitgenodigd. Maar waar we dus niet kunnen naartoe gaan (vroeger zouden we misschien van het een naar het ander gereden zijn, maar dat doe ik Roger niet meer aan). 

Het blijft te druk!

Le dialogue des Carmélites

De Limburgse monografie is nagelezen en teruggestuurd, ik heb nog enkele data opgezocht en we hebben pas lekkere "blanquette de veau" gegeten. Nu is het tijd voor een film, "Le dialogue des Carmélites" (met een paar klikken heb je de tekst in het Nederlands vertaald). 

O ja, ik heb vandaag ook een antwoord gekregen van volle nicht Chantal. Ze stelt voor elkaar eindelijk nog eens te ontmoeten. Ik heb haar nog niet geantwoord maar wel aan broertje en zus gevraagd of een reünie van neven en nichten van vaderskant organiseren volgens hen een goed idee zou zijn. Broertje vindt van wel, zus heeft nog niet gereageerd.

Maar nu kijk ik verder naar de film!

Goed bestede dag

Deze ochtend heel vroeg een fel onweer met veel regen en we bereikten nog maar 25°C vandaag. Een ideale temperatuur en toch deden we nog steeds geen terrasje (hoewel het voor de rest droog bleef)! 

De werkkamer kreeg immers eindelijk een beurt (altijd een hele gymnastiek en nu nog moeilijker dan vroeger voor mij), we gingen bier kopen en vernamen van haar zus dat Maj vrij ziek is, ik kreeg een mail van Jo Corstjens: onze afspraak moet uitgesteld worden, en ik belde met overbuurvrouw Marie-Claire die pas oma is geworden!

Ik beantwoordde ook een mail van vriendin Bernadette (wier buurman plotseling is overleden bij het joggen) en dan kreeg ik een mail van Jan Gerits met de tekst van de volgende Limburgse monografie die ik nu, na ons avondmaal (na een glas gazpacho, niertjes "al jerez" voor Roger en omelet met tomaat voor mij) en een chatmomentje met zus Bie, ga beginnen nalezen. 

Weer geen "terrasje gedaan" vandaag dus maar de dag werd goed besteed.

Plannen

Die getuigenis van Xavier Magnée was heel interessant! Ook hij stelt zich nog veel vragen over het niet verder zetten van het onderzoek, ook hij is ervan overtuigd dat er een pedofiel netwerk met heel de zaak gemoeid was, hij heeft het ook over de talrijke eigenaardige overlijdens en zelfmoorden ten tijde van het onderzoek. Weer vroeg ik me af of de volledige waarheid ooit aan het licht zal komen.

Nadat we tijdens ons ontbijt hoorden over de mislukte aanslag op Trump werd het voor ons nog een vrij drukke dag op "communicatiegebied". 

Ik kreeg een mail van Eva die ik prompt beantwoordde (ik moet haar nog wel de beloofde "papieren brief" schrijven), mailde even met Hendrik die waarschijnlijk binnenkort samen met Debby op bezoek komt en sprak een datum af met Jo Corstjens en Jan Gerits. Ze hebben immers (als ik goed begrepen heb van hun  gemeente) opslagruimte gekregen voor de Limburgse monografieën en zouden de tientallen archiefdozen die hier staan binnenkort komen ophalen. Roger sprak ook voor heel binnenkort af met vriend Karel en die afspraak dachten we te combineren met een bezoekje aan schoonzus L. 

Heel wat plannen dus voor de volgende dagen!

Regenachtige dag

Het regent weer! En niet weinig! 

Hier binnen kon ik me echter perfect bezig houden! Deze middag kwamen er twee omslagen met de post: de zo lang verwachte brieven van Elena en Eva! Waar ik zopas al op  antwoordde.

En daarvoor ben ik enkele uren zoet geweest met het nalezen van een volgende Limburgse monografie van  de hand van Jan Gerits, over de Limburgse auteur Pieter Hubert Creten. Heel interessant en leerrijk!