Ik had deze avond eerst de indruk dat ik bijna niets had gedaan vandaag. En toch, als ik erover nadenk...
Na onze brunch liet ik eerst de wasmachine werken terwijl ik enkele mails beantwoordde en een beetje opruimde. Nadat ik de was te drogen had gehangen, stelde Roger voor even naar de Action te rijden (om onder andere sparadrap te kopen, want we zaten zonder) en daar werden we natuurlijk weer verleid tot andere aankopen, waaronder een heel goedkoop paar espadrilles voor mij.
RA misvormt niet alleen mijn handen maar ook mijn voeten (en het wordt er uiteraard niet beter op sinds het begin van mijn polyartritis) en schoeisel kopen is daardoor helemaal niet gemakkelijk meer. Eigenaardig genoeg past het soort goedkope schoenen, dat ik bij Action vind, mij het best.
Thuis wachtte, buiten een mailtje van Eva dat ik meteen beantwoordde, een bericht van buurjongen L. Of ik nog een schooltaak wilde nalezen.
Dat deed ik nadat ik onze linzensoep had opgezet. En daarna kreeg ik even tijd voor lectuur (een derde, deze keer heel kort, verhaal uit "De Schuiftrompet", dat ik bijzonder goed vond).
Na ons avondmaal, de afwas en nog een beetje over en weer mailen met Eva die me vertelde over haar vrije woensdagmiddag, kreeg ik een telefoontje van Wiemla, de moeder van Debby. Ook zij heeft klachten over het ouder worden en allerlei pijntjes hier en daar!
Nadat we een dik halfuur aan telefoon hadden doorgebracht, heb ik nog enkele bladzijden uit mijn vroegere dagboeken overgetikt (ondanks het opkomend schuldgevoel omdat ik niet, zoals zij, en zoals het eigenlijk hoort als huisvrouw, onze ramen, die het hard nodig hebben, ging schoonmaken). Ik heb natuurlijk als excuus dat ik ook eindelijk mijn gewrichten een beetje rust wilde gunnen! 😕
Nadat ik daarna nog een nachtwensje van Eva had beantwoord, besloot ik eindelijk te kijken naar het televisiejournaal.
Conclusie: mijn dag was toch niet zo lui? 😀
