Dat vermoedde ik natuurlijk al lang dankzij zijn mooie boeken die ik als het ware "inademde" (hij schrijft prachtig, eenvoudig en heel inspirerend proza). En nu val ik (toevallig?) op een interview met hem, waarin hij onder andere vertelt in welke omstandigheden (hij het gevoel had dat) hij God ontmoette. Je moet weten, daarvoor was hij atheïst.
Uiteraard spreken zulke auteurs me fel aan en niet in het minst omdat ze in deze tijd durven uit te komen voor hun spiritualiteit. Nee, we spreken hier niet over religie, dat is iets anders en ik vermoed dat Schmitt nooit in die val is getrapt (ik vroeger wel, maar ja, ik kreeg in mijn leven vaak te maken met "spirituele religieuzen" onder andere in de persoon van mijn vriend Marcel Inghels zaliger, onze pastoor in Matadi, zuster Godwine zaliger en later, in Antwerpen, pastoor Soetewey).
Hoe kan het ontmoeten van God niet religieus zijn?
BeantwoordenVerwijderenOmdat God niets met religie te maken heeft. Hoewel, ik had misschien beter het woord "godsdienst" gebruikt, inderdaad. Nederlands is toch rijker aan woorden dan Frans, stel ik telkens opnieuw vast! Maar het komt er dus op neer dat God (als hij inderdaad bestaat) geen nut ondervindt van onze godsdiensten en rituelen. Waarbij ik niet zeg dat die rituelen voor ons geen belang hebben, want volgens mij: integendeel!
VerwijderenHet probleem is dat meestal de woorden "godsdienst" en "spiritualiteit" met elkaar verward worden.