Schoenen gevonden!

We gingen vandaag wandelen in Attenhoven en daarna in Velm. In het eerste dorp wilden we zien hoe het nu stond met het lemen huis dat jaren geleden  ingestort is. Er bleek weinig te zijn aan gedaan.

 Foto Roger

We liepen onder andere ook even rond op het kerkhof en vonden er onderstaande “mooie” zin op een van de graven. (concurrentie voor Boudewijn Knevels?)

 Foto Roger

Na onze wandeling  wilde Roger nog een elektra-winkel binnen in Sint-Truiden. Ik volgde hem (eigenlijk weer een beetje tegen mijn zin: ik heb toch zo’n hekel aan winkelen). Toen we daar weer buiten kwamen, merkten we dat vlak ernaast een schoenwinkel was.

‘Zullen we even gaan kijken?’, stelde Roger voor die zich herinnerde dat ik dreig zonder schoenen te vallen.
En je gelooft het niet: het eerste wat ik daar zag, was het soort zwarte pumps waar ik naar zocht! En in precies mijn maat! Roger zei nog wel: ‘Maar dat zijn toch niet echt geklede schoenen?’ en reikte me pumps aan met veel hogere hakken. Helaas, de tijd is voorbij dat ik me waagde op zulke stelten!

Ik heb dat eerste paar gekocht. Oké, het was wel duurder dan in de “solden'”, maar die schoenen zullen wel jaren meegaan. Hoop ik toch.

Roger stelde voor ook even uit te kijken naar sandalen. Wat ik dus heel snel deed. Maar ik vond geen enkel paar dat mij echt aanstond… Die aankoop zal dus voor volgende zomer zijn: ik heb dit jaar voldoende gewinkeld!

Kerkom

Nadat ik vandaag een beetje had schoongemaakt, en van mijn moeder “Nany” aan telefoon had gehoord dat volgens haar broer, mijn “Nononc”, het aan de kust al regende, stelde ik Roger voor even te wandelen voor het slechte weer ons zou bereiken.

Roger wilde graag naar Kerkom gaan. Daar, vlak voor de kerk, stond immers een huis dat afgebroken werd in 2007 en we meenden  onlangs in het voorbijrijden te merken dat er een nieuw huis werd gebouwd.

 Hiernaast het huis in afbraak (foto Roger uit december 2007)

Er werd inderdaad een nieuw huis opgetrokken, in tegenstelling tot wat wij bijna vier jaar geleden verwachtten.

Het stukje grond is immers vrij klein, en leunt aan de achterkant tegen het kerkhof: geen tuin, en ramen aan de achterkant zouden uitgeven op een eerder deprimerend landschap voor de meeste mensen. Wel, er staat inderdaad geen enkel raam in de achtergevel!

 Foto Roger

Aan de voorkant des te meer:

 Foto Roger

Ik vroeg me natuurlijk af hoe het gebrek aan licht werd opgelost (want daarmee hadden wij ook te maken in ons vroeger immens Antwerps huis).

Onder een afwisselende zonnige en dreigende  lucht (en windvlagen) wandelden we nog even rond in het dorp, van de kerk naar het kasteel en terug.

 Foto’s Roger

En gingen daarna een lekkere Bink drinken op het binnenplein van de brouwerij van Kerkom.

 Foto Roger

Pas kort na onze thuiskomst begon het effectief te regenen!

Weer eens over subsidies

http://knack.rnews.be/nl/actualiteit/nieuws/mensen/ramsey-nasr-de-kunsten-moeten-dood/article-1195075485361.htm

Enkele persoonlijke opmerkingen bij wat ik deze avond las (zie link hierboven).

Akkoord dat we mensen die het echt moeilijk hebben, helpen. Maar waarom zouden we allemaal geld moeten besteden aan kunstenaars zodat ze hun hobby kunnen uitoefenen? Omdat ze, omwille van hun hobby, zo belangrijk zijn geworden dat ze ondersteuning nodig hebben?

Want, sorry voor al wie zich “kunstenaar” noemt, “kunst” kan in deze maatschappij alleen het product zijn van “vrije tijd” .  Dus: een hobby. Moet dan iedereen mee betalen voor de mensen die van hun “hobby” een bezoldigd hoofdberoep willen maken?

Ik weet het, ik ben lid van de KVLS, en die vereniging ontvangt, net als zoveel andere, subsidies. Heel weinig, maar toch…

En toch ben ik eigenlijk tegen die subsidies voor schrijvers, kunstenaars enzovoort. En niet alleen omwille van wat ik hierboven schrijf, maar  ook omdat de begunstigden daardoor hun vrijheid van spreken verliezen.

Al moet ik toegeven dat ik het zelf heel “tof” zou vinden als ik belangrijk genoeg zou gevonden worden om subsidies te krijgen!

Ik ben al aan het nadenken aan wie ik dan het geld zou uitdelen!

Cafetaria van klooster van Colen weer gesloten

De zomer lijkt weer voorbij! Niet dat het koud is, maar het heeft praktisch de hele dag geregend. Tussen twee buien door maakten we toch onze dagelijkse wandeling: van de kerk van Kerniel, door de prachtige vallei,  naar het klooster van Colen en terug via de oude spoorwegberm.
In Colen wilden we iets gebruiken, maar de cafetaria bleek gesloten sinds 13 juli, kort nadat we daar het laatst voorbijliepen, omwille van ‘onvoorzienbare omstandigheden’ zoals een briefje op de deur afficheerde.

Roger ging even meer uitleg vragen in het fruitmuseum dat in ook in een van de bijgebouwen van het klooster is gevestigd. De “onvoorzienbare omstandigheden” waren dat er te weinig bezoekers kwamen.

Dit is de tweede keer dat de cafetaria sluit. De reden van de eerste keer hebben we nooit echt gekend, maar we vermoeden dat de nonnetjes die toen de zaak uitbaatten én te oud werden, én te veel belastingen moesten betalen.

Toen ergens in de loop van vorig jaar de zaak weer open ging, hoopten we dat het er opnieuw een toeloop zou zijn. Maar, dat hebben we zelf ondervonden, er kwamen inderdaad minder bezoekers dan vroeger. En… Het was duurder geworden. Vroeger kreeg je bijvoorbeeld koffie à volonté voor een bepaalde prijs (die ik me niet herinner, maar die lager was dan de 2 euro die nu gevraagd werd voor één enkele kop).

Maar het is jammer… Ik vrees dat het nu echt voor goed voorbij is. En, wat zal er met dat klooster gebeuren als de laatste non (ze zijn allemaal héél oud) overgegaan is?

Sic transit…

Zomerse wandeling in Rukkelingen en Oloroso

De zomer die gisteren eindelijk begonnen leek, duurde vandaag even voort. We hebben echt gezweet tijdens ons goed uur wandelen in het bos van Rukkelingen!

In het bosje zelf genoten we nog, bovenop de stilte onderstreept door vogelgezang en het lachen van  spechten, van de schaduw van… onder andere verwilderde perenbomen! Uiteraard zijn de peren nog niet rijp, maar ik ga wel proberen te onthouden dat we er binnenkort daar kunnen plukken! Wat Roger trouwens nu al deed: hij lust alle fruit het liefst nog voor het echt rijp is.

 Foto Roger

Maar… Zodra we geklommen waren naar een uitkijkpost op de omgeving en daarna verder wandelden in volle zon, begon het zweet van ons af te druipen! Het is duidelijk dat we deze temperatuur ontwend zijn!

Op de plek waar we zo’n mooi zicht hadden op de omringende velden en weiden, keken we vooral uit op een stukje grond waarvan we ons afvroegen of het nu braakliggend was of bewerkt. Heel veel zonnebloemen, maar daartussen ook distelbloemen én mooie rode bloemen die ik niet ken.

 Foto’s Roger

Terwijl we verder liepen, en nu uit het bos waren (en zweetten!), zagen we langs de weg al rozenbottels aan de struiken. En een beetje verder bessen van de meidoorn. Is het dan al bijna herfst?

 Foto Roger

Thuis maakte ik linzensoep klaar, volgens een eigen recept waarmee ik probeer na te bootsen wat Roger en ik in 1975 (onze eerste reis samen) aten in Labastida. En daarvoor proefden we eindelijk van de Oloroso die we van Ivo Hermans hebben gekregen. Die bleek nog lekkerder te zijn dan de Oloroso die wij uit Spanje meebrengen. Voller van smaak, en met een langere afdronk. Maar ook veel duurder, en hij bevat meer alcohol.

 Foto Roger (met op de achtegrond een “gerenderde” afbeelding van Zeger)

Na de maaltijd las ik nog even voort in het boek dat we van Ivo hebben gekregen. Hij schrijft verdomme goed, en geïnspireerd! En het is een boeiende tocht!

Over solden en schoenen

“Solden”, zo noemen wij, Vlamingen, “koopjes”.

En ik zie en hoor rond mij heel veel vrouwen naar de solden gaan. Ikzelf heb een afkeer van shoppen, zeker als ik te veel volk mag verwachten in de winkels, dus zie je mij zelden op “solden-jacht”.

Maar dit jaar wilde ik schoenen kopen. Ik heb immers nog maar één paar een beetje geklede, een beetje ouderwetse, en dan nog van mijn zus Bie geërfde, zwarte schoenen (echt! Ik weet dat dit ongeloofwaardig klinkt vanwege een vrouw, maar zo is het). En natuurlijk een paar wandelschoenen, een paar laarzen, een paar wandelsandalen. En daarmee moet ik het dus doen. Ha ja, ik had nog een paar goedkope zwarte ballerina’s, maar die bleken vorige vrijdag gewoon stuk (ik wilde die eigenlijk eerst aandoen voor onze uitstap naar Leuven).

Gedurende heel de reis door Spanje zocht ik terloops naar sandalen. Natuurlijk heb ik niet echt “gewinkeld'” maar af en toe gingen we toch een schoenwinkel binnen. De enige sandalen die mij echt aanstonden waren echter niet verkrijgbaar in mijn maat.

Eergisteren, op de laatste dag van de “solden”, gingen Roger en ik toch eindelijk – eigenlijk tegen mijn “goesting” - enkele schoenwinkels in Sint-Truiden af.

Ik zag er schoenen in alle mogelijke kleuren (en bedacht dat als mode me zou interesseren, ik voor een habbekrats inderdaad voor elke outfit de in kleur aangepaste paar schoenen zou kunnen kopen). Maar wat ik zocht, vond ik maar niet.

Tot ik in de laatste winkel (Roger wilde er eerst niet naartoe, want te goedkoop en dus waarschijnlijk geen kwaliteitsschoenen) zwarte pumps vond, met een niet te hoog hakje, een niet te puntige voet, echt wat ik zocht dus.

Maar… Maat 39 bleek veel te groot. En maat 38 te smal voor mijn nogal hoge wreef.

En toen werd ik het weer beu, dat shoppen!

Ik heb dus geen nieuwe schoenen. En hopelijk vallen die “een beetje geklede, een beetje ouderwetse, en dan nog van mijn zus Bie geërfde, zwarte schoenen” niet in duigen binnenkort!

Ordingen en Zepperen

Het was vandaag (eindelijk) zo mooi weer! We wandelden een dik half uur rond Ordingen, vertrekkend van de kruiskapel, de plantages in en dan terug naar het dorp.

 Foto Roger

De wandeling zelf vond ik weinig inspirerend, al is de site van de kerk heel charmant (Roger heeft er wel geen foto van gemaakt).

Daarna reden we naar Zepperen. We waren er al geweest, maar ik herinnerde me er niets van… Tot ik er aankwam natuurlijk.

 Foto Roger

We brachten de meeste tijd door in de heel mooie Sint-Genoveva-kerk. Waar ik natuurlijk weer in stilte op mijn heel eigen manier heb gebeden.

 Foto’s Roger

Vandaag hebben we dus niet veel lichaamsbeweging gekregen: we hadden allebei nog andere zaken te doen dan te wandelen. Roger heeft vandaag trouwens ook het gras afgereden! Als ik dat erbij reken, komt hij wel aan zijn portie dagelijkse beweging, vermoed ik!