Ik heb deze week weer veel en dringend vertaalwerk. En Roger was vandaag een tijdje bezig in de tuin (snoeihout verzamelen). Dus dacht ik eerst dat we misschien best niet zouden gaan wandelen deze dag: Roger zou wel genoeg beweging hebben gehad.
En toch moest ik hem geen twee keer vragen of hij zin had in een (korte) wandeling. Ik legde de nadruk op ‘kort’ want gisteren waren we, ondanks mijn werk, anderhalf uur onder weg van Grootloon tot Bommershoven en terug. Dat was wel een prachtige wandeling, maar daarna moest ik werk inhalen en heb ik dus nog tot heel laat zitten vertalen.
Oké, het zou vandaag dus een korte wandeling worden. We zijn naar Mettekoven gereden. In feite konden we daar te voet naartoe, maar dat zou op zich al voldoende beweging voor vandaag hebben betekend.
Mettekoven is een heel mooi dorp, al vind ik het piepkleine Grootloon zeker even mooi, althans toch de site rond de kerk, en het dal daar vlakbij.
We wandelden in de velden en fruitplantages rond Mettekoven, wat veel klimmen en dalen betekent. Onderweg zagen we een gedicht van Boudewijn Knevels (er zijn er een aantal door de gemeente opgehangen langs wandelwegen van Heers). En toen we na amper een half uurtje weer in Mettekoven aankwamen, ontmoetten we Boudewijn zelf. Hij vertelde ons dat hij met zijn kleinkinderen een lentewandeling zou maken. En inderdaad, terwijl wij weer naar Veulen reden, zagen we hem, zijn vrouw en een resem kleinkinderen op stap gaan. Ik kreeg zoiets als een ‘déjà-vu’ –gevoel, maar in feite kan dat niet: wij hebben nog geen kleinkinderen. Of gaan die er weldra komen?
Het was vandaag echt lente!
Bommershoven heeft nog andere bezienswaardigheden. Zo moet je zeker het monument voor de gesneuvelden gaan bekijken. De soldaat op dat monument heeft enkele jaren geleden een nieuw hoofd gekregen met zowaar een bolhoed er op ipv een helm.
BeantwoordenVerwijderen