We gingen deze middag op bezoek bij de nicht Jeannine van Roger. We wisselden familienieuwtjes uit, praatten met veel nostalgie over haar moeder, “tante Laure” zaliger... En hadden het uiteraard ook over euthanasie.
Ik weet dat Jeannine altijd goede bedoelingen heeft gehad en toch blijf ik me vragen stellen. Zijzelf geeft toe dat ze al verschillende keren haar wilsverklaring heeft gewijzigd. Eerst wilde ze bijvoorbeeld niet gereanimeerd worden, tot ze later meemaakte dat het leven van een vriendin op die manier werd gered. Ze wilde ook niet kunstmatig beademd worden, tot ze hetzelfde meemaakte met een andere kennis. Prompt veranderde ze telkens haar wilsverklaring in verband met euthanasie.
Ik ben ook heel bang dat euthanasie op de duur ouderen aangepraat zal worden. Uiteraard beweert Jeannine (en mijn zus, ex-verpleegkundige) dat zoiets in geen geval gebeurt. Toch lijkt me het mogelijk dat dit wel het geval is, maar dan op een meer slinkse manier. Bekijk dit maar en dan vooral het verhaal van Adelin!
Het was ongelooflijk hoe de honden van Jeannine rond mij hingen (we waren al maanden niet meer daar geweest). ‘Denk je dat ze mij echt nog herkennen?’ vroeg ik aan onze nicht en zij: ‘Zeker!’. Ja, het leek inderdaad wel zo!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten