Tijdens de brunch de eerste eekhoorn in de tuin gezien. Roger heeft geprobeerd een foto ervan te maken, maar echt gelukt is ze niet.
Na een poosje verdween het diertje in de notelaar en dat vond Roger niet zo leuk: ‘Onze noten!’ Ach, we hebben er toch elk jaar te veel!
Na de middag reden we naar Aalst (bij Sint-Truiden). We parkeerden de auto in de Tumulusstraat en liepen de velden in (ik hoopte een tumulus tegen te komen maar dat gebeurde niet).
We maakten een lus van een dik halfuur. Rustgevend, mooi glooiend landschap en een lente-achtige zon. Enkel een stel met twee honden tegengekomen, een haas en een roofvogel.
Daarna even naar onze dochter gebeld. Elena lijkt veel beter te zijn: de kindjes gingen net spelen in de tuin.
Ik zorgde voor het avondeten. Na een soep van knolselder en aardpeer, voor Roger niertjes “al Jerez” waar ik champignons heb aan toegevoegd en voor mij, die niet echt een niertjesliefhebber ben, een omelet met tomaat en champignons.
Deze avond van mijn zus een link gekregen naar een interview met haar dochter (ons nichtje Nadia). Het interview (meer een gezellig onderonsje) gebeurde na de uitzending van dat programma dat wij niet bekeken hebben. Wel interessant, maar ik had eigenlijk gehoopt dat je de uitzending later online kon vinden.
Er viel mij iets op… Roger verwijt me de laatste tijd dat ik vaak de Brabantse fout maak: “wat dat” in plaats van “wat” (alles wat dat je zegt is waar, wat dat je doet is verkeerd, dat soort constructies dus). Bij onze vrienden uit Leuven had ik onlangs opgemerkt dat zij die fout ook telkens opnieuw maakten, en terwijl ik deze avond naar het interview luisterde, viel me op dat de interviewer hetzelfde deed. Haal ik het dan misschien van de radio? Ik moet daar eens op letten!
Iemand vroeg me in een mail wat wij vandaag deden voor Valentijn. Niets: aan die commercie doen wij immers niet mee!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten