maandag 9 februari 2015

Nog eens een “gewone” dag

Na nog eens echt uitslapen (ik begrijp nog steeds niet hoe we dat destijds gedaan kregen met onze eigen kinderen: elke dag vroeg genoeg opstaan zodat iedereen op tijd op school of op zijn werk geraakte) en onze brunch eindelijk gewerkt aan die ene wachtende vertaling. Daarna gingen we boodschappen doen, maar eerst wilde Roger langs de “kringwinkel” om al enkele boeken van Paul Boes af te leveren. We brachten wel een ander boek mee naar huis!Glimlach

In het terug naar huis rijden, hoorde ik weer twee (dringende) vertaalopdrachten binnenkomen (en vlak voor ons vertrek kwam er nog een aan, echter pas tegen woensdag).

Ik zorgde thuis eerst voor ons avondeten: na een rest soep van gisteren, een koude schotel – ik weet het, niet echt een seizoengebonden maaltijd! -  met restjes: knolseldersla, tomaten, maatjes, eieren, doperwtjes, en voor ieder een kleine aardappel.

En daarna, in plaats van te lezen in de relax met mijn blokje chocolade smeltend op de tong, heb ik gezorgd voor die twee dringende vertalingen.

Na de levering wilde ik toch even pauzeren (ik was echt moe). En uiteraard kwamen daar bittere chocolade en boeken aan te pas.

Na een uurtje “pauzeren” heb ik toch maar gezorgd voor die vertaling tegen woensdag (ik moet wel nog nalezen) omdat die twee pas geleverde jobs mij op de ene of andere manier deden vermoeden dat er nog teksten zullen volgen. Het enige wat ik kan verklappen, is dat het teksten waren voor een website (nee, niet die van de camping in Aubigny Glimlach), en ik heb ervaring genoeg met dat soort vertalingen om te weten dat er dan meestal andere teksten volgen.

Ik was eindelijk aan het kijken naar een aflevering van Star Trek toen ik een mail hoorde binnenkomen. KVLS-lid Pierre Van Laeken is overleden, op 76 jaar! Huilende emoticon

We hadden Pierre al een hele poos niet meer gezien (en ik weet dat  aan de wankele gezondheid van zijn vrouw Elvira, maar nu blijkt dus dat zij hem overleeft!). Ik herinner me hem als een heel attente, lieve man, die heel goed schreef maar niet echt erkend werd als schrijver (zoals de meeste leden van de KVLS trouwens Bedroefde emoticon).

We worden oud! Onlangs, aan telefoon, klaagde mijn moeder (Nany, bijna 84 jaar) erover dat ze tegenwoordig zo vaak naar uitvaarten moet gaan. Toen ik antwoordde dat, gezien haar leeftijd, het geen abnormaal fenomeen is, begon ze over hoe goed al die tachtig- of negentigjarigen vrienden zich wel voelen! Sorry, mama, ook mensen van 70 tot 80 jaar gaan over (oei, ik zal maar hout vasthouden: Roger is al 71) en zelfs veel jongere mensen doen dat! Bedroefde emoticon

2 opmerkingen:

  1. vroeger had ik 40 konijnen en vandaag vraag ik vergeving aan de konijnenfamilie.. ik dacht dat het leven ging over vader en moeder, broer en zus, dochter en zoon en niet over een huisdier, hoe graag je dat mag gezien hebben en hopelijk op straat zult tegenkomen; René (een voormalige buurvriend )

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Waarom vraag je vergeving aan de konijnen? Uiteraard zijn mensen belangrijker dan dieren. Alleen lijken niet alle mensen andere mensen belangrijk te vinden...

      Verwijderen