Tijdens onze gesprekken bij het vieruurtje vandaag vroeg Elena, die binnenkort gevormd wordt, mij wat dat eigenlijk betekent, het "Vormsel". Wordt aan die kinderen dan niet meer uitgelegd wat ze aan het doen zijn?
Ik heb haar in mijn eigen woorden uitgelegd wat dat sacrament betekent, en, haar kennende, hoop ik dat ze nu beseft dat het meer is dan een "feestje met cadeautjes"!
Ik herinner me dat ikzelf, vlak voor mijn vormsel, nachten na elkaar niet kon in slaap geraken. Ik stelde me constant de vraag of ik op mijn 10 jaar en half (ik mocht mijn vormsel zo vroeg "vieren" - en dat werd ons laatste grote feest in Congo - omdat onze pastoor Marcel Inghels vond dat ik er rijp voor was) kon beloven dat ik heel mijn leven christelijk zou blijven, maar ook - toen al! - of het katholicisme wel "gelijk" had. Een vraag waar ik niet uitkwam maar de nacht voor "de grote dag" besloot ik dat ik er maar "moest in geloven", want het tegendeel was al te triestig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten