Vandaag een lang telefoontje... van Greet (dat was al een hele poos geleden). Ik vertelde haar over die heupfractuur en zij over een kennis van nog geen 60 jaar die onlangs precies hetzelfde had meegemaakt. We haalden herinneringen op aan Antwerpen, aan onze toen kleine kinderen, ze verzekerde me dat het nu goed gaat met haar en haalde nog meer herinneringen op en... ik kreeg zowaar heimwee naar die jaren in Antwerpen!
Onlangs zei ik nog tegen Roger dat we moeten genieten van het hier en nu en nog niet te veel denken aan de toekomst (die op onze leeftijd sowieso onzeker is) maar het lukt me blijkbaar niet: ik blijf steeds geplaagd door die nostalgie!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten