We zouden vandaag onze wekelijkse boodschappen doen. Vlak voor ons vertrek kreeg ik een telefoontje van Jan Gerits. Voor een uitgebreide babbel over zijn vrouw Andreia die drie jaar geleden overleed op de dinsdag na Pasen, zijn eenzame maar vruchtbare Paasdag en een auteur over wie hij een monografie wil schrijven: Romain Maes (niet de wielrenner dus).
Jan en ik praatten vrij lang en Roger en ik besloten daarom de boodschappen tot morgen uit te stellen en in de plaats vandaag onze werkkamer onder handen te nemen (dat stond op ons programma voor morgen): de boodschappen duren elke week ongeveer twee uur en die werkkamer zou slechts een uur in beslag nemen.
Terwijl we schoonmaakten, zei ik tegen Roger dat ik die Romain Maes helemaal niet ken en dus benieuwd ben naar de monografie die Jan over hem wil schrijven. En Roger antwoordt me dat hij al wel over die auteur heeft gelezen.
Hier heb je weer een mooi voorbeeld van Rogers geheugen: terwijl ik enkel zaken, waar ik zelf bij betrokken was, gemakkelijk onthoud, onthoudt hij praktisch alles waar hij (zelfs terloops) over leest of hoort (en waarvan hij de indruk heeft dat het belangrijk is) maar vergeet hij heel veel gewone gebeurtenissen uit ons leven. Ik vermoed dat mijn geheugen is wat men noemt "episodisch" terwijl het zijne eerder "semantisch" is?
Uiteraard onthoud ik nu ook dat er een auteur was die Romain Maes heette: we hebben het immers uitgebreid over hem gehad, Jan Gerits en ik!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten