Tandjes krijgen

Toen we deze middag Elena gingen afhalen bij Lutti was onze kleine meid druk het nieuwe broertje van haar vriendje Thibault aan te observeren. Schattig!

Maar Elena bleek gisteren ineens veel temperatuur te hebben gemaakt. Omdat we geen tekenen van ziekte merkten, dachten Lutti en ik dat ze haar volgende tandjes aan het krijgen is. En “thuis'” vond ik een briefje van Elvira met dezelfde bedenking. Dat briefje lag er omdat onze dochter van haar ochtendlessen meteen naar een bijscholing moest, en daarna avondlessen moest geven: we zouden haar pas rond 22:30 zien.

En inderdaad, de hele middag ging Elena haar humeur op en af. De ene keer huilde ze, of leek ze droevig en wilde ze niet eten, dat alles op het eerste gezicht zonder reden, maar haar “zeveren” en op eender wat bijten zeiden mij genoeg.

 Foto’s Roger

En daarna was ze weer ineens heel goed gezind, speelde, trok zich recht, wilde wel eten, oefende met lopen, babbelde (ze heeft de klank G ontdekt en gebruikt die nu te pas en te onpas) en lachte weer.

 Foto Roger

Wel vocht ze weer constant tegen de slaap. Enkele keren viel ze bijna in slaap  op mijn schoot, maar als ik haar in bed legde, was ze ineens weer klaarwakker.

Rond 19 uur kwam Zeger eraan. En na het eten maakte hij ook foto’s van zijn nichtje, die hij al zeker drie weken  niet meer had ontmoet. Zijn foto’s heb ik nog niet gezien, maar ze zullen zoals meestal wel heel mooi zijn.

 Zeger, foto Roger

Zeger vertelde nog over zijn recente reis naar Barcelona (en over de bedelaars en daklozen die hij daar heeft gezien), over zijn werk, en over zoveel meer. En daarna keken we samen naar twee afleveringen van Friends. Elena zat toen op mijn schoot en viel in slaap. Deze keer werd ze amper wakker toen ik haar in bed legde, heel even begon ze weer te wenen, maar terwijl ik haar een kruisje gaf, vertrok ze weer naar dromenland.

‘Jouw dochter vindt “Friends” vervelend,’ zei Zeger tegen Geert toen die thuiskwam, ‘ze valt ervan in slaap!’ ‘Tja voor haar is dat ouderwets hé’, grapte Geert terug. En toen hoorden we Elena weer wenen. Ik had haar net een laatste fles klaargemaakt toen haar moeder ook thuiskwam. En terwijl zij Elena die fles gaf, zijn wij vertrokken, Zeger weer op zijn fiets.