zondag 13 juli 2014

Tongeren

Veel regen vandaag! Tussen twee regenbuien door reden we toch maar naar Tongeren waar we een klein uurtje rondstapten. Vrij veel volk overal in de straten, ondanks het slechte weer. Wat een verschil met veertien dagen geleden in Bourges!

Op een overdekt terras van de Grote Markt dronken we daarna een Orval (die vind je praktisch nergens meer) terwijl het weer een poosje pijpenstelen regende.

P7137186

P7137187 

P7137188 Foto’s Roger

Ik stelde daar vast dat als ik bijvoorbeeld een Française zou zijn die Nederlands had geleerd, ik niets zou begrepen hebben van het Tongerse dialect van onze terrasburen (een van mijn hobby’s is mensen observeren en gesprekken afluisteren, niet om daar daarna over te roddelen, maar om die indrukken te kunnen gebruiken in een volgend boek waar ik nog steeds hoop tijd voor te vinden om het te schrijven). Roger opperde dat het er in alle landen zo aan toe gaat maar daar ben ik het niet mee eens. In Spanje vormt, althans in de streken waar men Castellano spreekt, alleen het supersnel spreken een probleem en in Frankrijk versta ik overal alles (als de mensen niet te stil spreken natuurlijk). Roger beweert dat in Engeland en in Duitsland (lang geleden dat we daar nog waren) overal dialect wordt gesproken.

We liepen terug naar de auto en reden naar huis, waar ik voor het avondeten zorgde en weer veel “klaagmails” vond (in feite had ik die al gemerkt op mijn smartphone, maar als het geen werk betreft en niet echt dringend is, negeer ik bewust de mails op dat toestel).

Ik leef echt mee met vrienden of familieleden die problemen hebben, zo fel dat ik me die problemen zelf ga aantrekken alsof ze mijn eigen zaak zijn. En dat resulteert vaak in zenuwachtigheid en vermoeidheid (omdat ik er toch niets kan aan veranderen). Zo ook deze avond.

Eens, heel lang geleden, heb ik in een droom de boodschap gekregen dat ik niet moet proberen de “hele wereld” (dus mijn hele omgeving) op mijn schouders te torsen, maar vaak krijg ik de indruk dat zoiets toch van mij wordt verwacht.

Met een blokje zwarte, smeltende chocolade op mijn tong in de relax werd ik echter weer helemaal rustig!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten