Vandaag moesten we nog even Elena-sitten. Ongelooflijk hoe zo’n meisje verandert op één week.
Nu begint onze kleindochter naar haar speelgoed te ‘slaan’. Het is duidelijk dat ze wil grijpen naar al die kleurrijke dingetjes die boven haar box en haar wiegje hangen, maar dat ze nog de coördinatie tussen haar ogen en haar handen mist. Maar als het haar bijvoorbeeld lukt een rammelaar te doen bewegen, dan kraait ze zo!
Haar een flesje geven ging minder gemakkelijk dan vorige keer. Ze begon wel gretig te drinken maar deze keer bleek ze heel gauw door te hebben dat ze niet aan de borst van haar mama lag. Met Elvira spraken we daarna af dat ze zelf geregeld een flesje zou geven aan Elena, zodat het meisje eraan zo wennen. Anders komt er een dag dat Roger en ik haar niet meer kunnen voeden als haar moeder afwezig is. Elena lacht nu ook geregeld heel luid, en ‘vertellen’ dat ze doet!
(Eigen foto’s)
Schattig! Uiteraard verwijt Roger mij dat ik haar verwen…
(Foto Roger)
Maar wat zagen Elvira en ik terwijl we even samen in de keuken zorgden voor een kopje koffie of thee? Roger boog zich stiekem over Elena’s wiegje!
(Eigen foto’s)
Daarna hebben we nog een wandeling van anderhalf uur gemaakt. Met Elena warm gekleed in haar draagzak op Elvira’s buik. Het werd een mooie tocht door velden en bossen, en weer kwamen we langs de Bereklauw.
Een hond op een van de daken van het ‘complex’ Bereklauw, foto Roger
(Foto’s Roger)
We liepen in het terugkomen nog even langs een kapel die op instorten staat. En kregen van daarboven een goed zicht op een huis dat me telkens opvalt als we naar Elvira en Geert rijden en dat ik heel mooi vind (maar in het voorbijrijden zie je het niet zo goed). Elvira vindt het huis ‘te druk’.
(Foto Roger)
En de regen, die heeft gewacht tot we terug bij Elvira en Geert thuis waren.
Hier thuis wachtte nog een beetje correctiewerk: weer niet voort kunnen schrijven dus..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten