Vandaag gingen we weer eens wandelen rond Mettekoven. Eerst klom het de heuvel op, weer richting Veulen, maar op een zeker ogenblik zijn we een fruitplantage ingelopen om daarna de hoofdweg over te steken en via andere plantages weer in het centrum van het dorp te geraken.
Het was niet koud, maar er stond een felle wind (een paar keer werd ik door die wind bijna omver gestoten). En in een (jonge)plantage hoorden we de metalen draden (waarvoor dienen die? Om de boompjes recht te houden of om te zorgen dat hun takken uit elkaar groeien?) ‘zingen’. Eigenaardig voor mijn doen, maar ik vond dat geluid na de volledige stilte die we hadden genoten, heel aangenaam. Het leek echt ‘muziek’.
Het werd niet echt een lange wandeling, maar we hebben (ocharme!) toch drie patrijzen en een fazant gestoord. En vrij veel roofvolgels zien rondcirkelen boven de velden.
Roger heeft deze keer geen foto’s gemaakt, maar ik heb genoten van de stilte, van het bosje dat we even volgden, van de weidse panorama’s, van de lentegeuren die je ondanks alles al opsnuift. En van de ontluikende botten op de bomen. Ja! De lente komt eraan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten