Het was prachtig lenteweer vandaag en Roger stelde dus weer een uitstapje voor. Deze keer waande ik me op reis: dan moet ik Roger ook altijd intomen. Hij wil immers het ene plekje na het andere bezoeken en vermits ik een ‘trage reiziger’ ben (ik wil me langzaam laten doordringen door de sfeer van een dorp) heb ik daar niet veel aan. Zodra we meer dan drie plaatsen vlak na elkaar bezoeken, haal ik ze door elkaar. Maar Roger heeft zoals altijd foto’s gemaakt en aan de hand daarvan kan ik onze uitstap min of meer reconstrueren.
Eerst wilde Roger naar Faimes. Helaas, om de een of andere reden vonden we daar de kerk niet. Wel deze heuvel. Ik dacht dat het een tumulus was, maar volgens Roger is het een ‘motteheuvel’. Dat is een heuvel waar vroeger een versterking op stond.
Daarna reden we naar Viemme. Het dorp zelf vond ik niet zo aantrekkelijk. Het kerkhof bleek op slot, dus we dachten dat we ons gebruikelijk bezoek daaraan moesten overslaan.
Gelukkig ontdekte ik een paadje opzij van de kerk en langs daar kon je ook de begraafplaats op. De wandelweg liep verder de velden in. Toen we echter merkten dat we op de steenweg zouden uitkomen en langs die weg terug naar het dorp moesten lopen, zijn we op onze stappen teruggekeerd.
Vandaar ging het naar Aineffe (deelgemeente van Faimes) met zijn mooie, weliswaar bouwvallige, Romaanse kerk.
Het piepkleine dorp vond ik heel aangenaam.
We vervolgden onze reis naar Vieux Waleffe, een pittoresk dorpje.
Daar liepen we een zogezegd doodlopende, fel klimmende, weg op, die ons zou brengen naar de ‘Chapelle de Notre Dame du bon secours’. Helaas, na bijna een kwartier zwoegen, zagen we nog steeds geen kapel en zijn we maar naar het dorp teruggekeerd. De weg leek nog een heel eind verder te lopen. Onderweg ontmoetten we een paar eenzame huizen en liepen we langs een park dat toebehoort aan een kasteel dat we niet konden zien (dat het een kasteel betrof zag je aan een hek en een oprijlaan). De stilte (op het kloppen van een specht na) was er compleet.
Van Vieux Waleffe ging het naar Fallais. Daarvoor heb ik de GPS van mijn Smartphone gebruikt en die voerde ons zonder aarzelen naar de kerk. Fallais is een deelgemeente van Braives en weer zag je dat er aan de Nederlandstaligen was gedacht.
Ik vond dit het meest pittoreske dorp. Een molen, een kerk met een indrukwekkend kerkhof én fel klimmende straatjes.
We liepen er wat rond (alleen enkele kinderen en een kat op straat), en bezochten natuurlijk het kerkhof.
Deze grafkelder heeft een stenen deur. En, door de stenen ‘tralies’ konden we zien dat er binnenin een trap afdaalde naar de eigenlijke begraafplaats. Roger maakte een ‘blinde’ foto doorheen die openingen en dit is het resultaat:
Als je goed kijkt (klik op de foto om hem te vergroten), zie je onderaan de ladder de opgestapelde kisten. Een beetje luguber niet?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten