Terwijl ik vorige blog schreef, herinnerde ik me ineens een heel komische situatie in verband met de tante Laure van Roger (en Limburgs dialect).
Tante Laure ging toen al tegen de negentig aan, en had me gezegd dat ze elke middag een dutje deed. Als we tijdens dat dutje zouden aankomen, moesten we maar achterom gaan en op haar slaapkamerdeur kloppen.
En op een dag kwamen we inderdaad aan iets na de middag, met onze kindjes. Ik zei tegen Hendrik dat hij mocht gaan kloppen op dat balkonraam naast het terras. En hij liep er naartoe.
Wij volgden, iets trager. Hendrik kwam weer naar ons toe, met een beteuterd gezicht, en zei: ‘Tante Laure zegt dat ze pas een ei heeft gelegd!’. 
Natuurlijk stond tante Laure meteen op, werden we zoals altijd ontvangen met koffie, thee en taart. En ik hoorde van haar dat ze tegen Hendrik vanuit haar bed had gezegd (op zijn Limburgs): ‘Ik had me maar pas neergelegd’.
Roger kan die zin “plat” nazeggen en dan hoor ik precies wat maakte dat onze oudste het zo begreep.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten