Over een rode lederen sofa

Ik wil het deze avond niet hebben over het huishouden noch over onze wandeling van een dik uur in Sint-Truiden of over de boeiende uren nalezen van die drukproeven. Wel over een rode sofa.

Enkele weken geleden zagen we die voor het eerst in de Kringwinkel. Een rode lederen sofa waarvan de afzonderlijke zitjes fungeren als relax. Mooi, heel aangenaam zitten en liggen, en veel minder duur dan één van onze twee sofa's destijds.
Alleen: we hebben geen plaats in ons salon voor een derde sofa!

Nu is het zo dat ik al enkele jaren pleit om onze salonmeubels naar de "bibliotheek" te verhuizen en de eettafel die in de "bibliotheek" staat naar wat nu ons salon is, te verplaatsen.

Dat zou als voordeel hebben dat de eetkamer veel dichter bij de keuken komt te liggen, en dat we in de huidige grote bibliotheek-eetkamer-zithoek enkele zithoekjes bij kunnen creëren.

En... in een van die zithoekjes zou die rode sofa heel mooi staan (en desnoods moeten dan maar andere, minder mooie luie stoelen verdwijnen. Maar daar ben ik zelfs niet zeker van: als we die rode sofa zouden kopen, moet ik sowieso mijn "plannetje" voor de bibliotheek herzien en daarna pas kan ik beslissen wat we wegdoen - maar als eerste bepaalde "zetels" die ik nooit mooi heb gevonden uiteraard).

Maar... Roger bleef gekant tegen mijn idee. Oké, het vergt enige verhuizing maar niet echt veel. Wat misschien wel zou tegenvallen: in de huidige "bibliotheek" kunnen we niet naar muziek luisteren... en in de huidige salon (die dan eetkamer zou worden), zouden we geen zithoek meer hebben.

Voor het eerste probleem zouden we wel een oplossing vinden (met draadloze boxen bijvoorbeeld), op de tweede vereiste heb ik het antwoord al.

Als ons salon echt wordt omgevormd tot eetkamer komt er veel ruimte vrij; en plaats genoeg om, tussen de twee ramen een tafeltje - ik dacht aan de naaimachine van marraine - te zetten en aan weerskanten daarvan twee echt luie stoelen die we nu zelden gebruiken. Een echt heel gezellig mini- zithoek voor ons beiden dus!

En als we met meer mensen zijn, tja, dan is er daarvoor de huidige bibliotheek die dan bibliotheek-salon zou worden. Of de eetkamer natuurlijk die veel meer plaats zal bieden dan de keuken waar we nu eten.

Afijn, ondanks heel die uitleg (die ideeën van mij zijn heel oud) wilde Roger er niets van horen...  tot we die rode sofa zagen, en er allebei op verliefd werden.

Eerst (ik merkte het wel) wilde Roger die meteen kopen. Maar dat vond ik dan weer geen goed idee: nu hebben we er echt geen plaats voor.

We besloten te wachten. Elke keer als we in de Kringwinkel kwamen, keken we eerst of die sofa er nog te koop stond.

De laatste keer was hij er nog. Weer stond ik op het punt tegen Roger te zeggen: 'We kopen hem' en weer dacht ik: 'In ons huidig salon hebben we er geen plaats voor.'

Deze avond, na al ons werk, hadden we het weer even over die sofa en weer zei ik tegen Roger dat die alleen in de bibliotheek zijn plaats kan vinden.

En... hij leek niet meer zo gekant tegen mijn ideeën: hij vroeg me of ik een nieuw plannetje kon maken voor de "bibliotheek".

Ik ben benieuwd of de rode lederen sofa nog te koop zal staan de volgende keer dat we naar de Kringwinkel gaan!