Na een lang telefoontje met vriend Karel had Roger voor verse soep gezorgd deze avond. Veel groenten, beetje kurkuma, enkele gehaktballetjes: het was heel lekker!
Zoals altijd wachtten we een hele poos tussen de soep en het hoofdgerecht. Voor deze avond hadden we worst en uienstamppot voorzien. Roger ging enkele werkjes verrichten in de tuin, ik hield me binnenshuis bezig... en werd constant bekoord door de geur van vers gebakken brood. Op een zeker moment kon ik er niet aan weerstaan en besmeerde ik me een sneetje brood met boter.
Roger kwam binnen en zei: 'Zouden we niet gewoon brood en beleg eten deze avond?' Daar ging ik meteen mee akkoord en smaken dat het deed, dat verse brood met jamón serrano, haringsalade en kaas! Het leek wel een feestmaaltijd (we eten dan ook nog zelden brood)!
Ik moest terugdenken aan de geboorte van Zeger. Op 31 december 1981 mocht ik met dat baby'tje naar huis en Oma, de mama van Roger, die voor Hendrik en Elvira had gezorgd terwijl ik afwezig was, had voorgesteld witte kool klaar te maken voor ons "eindejaarsfeestje". Witte kool met bechamelsaus is helemaal niet mijn favoriete gerecht, dus stelde ik voor dat we gewoon brood met lekker beleg zouden eten ('zo heb jij ook minder werk', zei ik tegen Oma - was dat hypocriet?). Wel, van dat avondmaal heb ik ook zo ontzettend genoten, herinner ik me!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten