Ik was deze avond zomaar wat aan het googelen en kwam terecht op de website van de school van onze jongens waar ik een poosje les heb gegeven. Achtereenvolgende interims, dus niets vaststaand, maar ik werkte er wel heel graag. Tot er echt een post vrijkwam... en ik ontslagen werd in het voordeel van de zoon van de toenmalige directeur, ook een (pas afgestudeerde) romanist. Die zoon is nu zelf directeur, heb ik vandaag trouwens gelezen.
Maar... ik vernam ook dat de toenmalige directeur vorig jaar is overleden... en dat zijn echtgenote een jaar vroeger al is overgegaan (toen wij naar hier verhuisden, was die directeur al heel ziek, zijn vrouw kerngezond, en dan gaat zij nog als eerste!). Die directeur was even oud als ik, zijn vrouw twee jaar jonger.
Ik vertelde daarover aan Roger en hij: 'Je hebt toch geen medelijden met die E.P. zeker?'
Ik weet waarom Roger zo reageerde: eigenlijk was me beloofd dat, als er en vrije post (ik heb het hier steeds over lessen Frans in de derde graad van het middelbaar) kwam in die school, ik zou aangesteld worden maar toen het zo ver was, ging de job dus naar de zoon van E.P.
Nee, ik had geen medelijden met die directeur omdat hij overleden is, wel omdat hij een jaar eerder zijn echtgenote verloor en ik weet hoezeer hij aan haar gehecht was!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten