Nog voor we vertrokken naar de "redactievergadering" vond ik vandaag een berichtje van de oudste dochter van "tante" José. Ze had zo realistisch gedroomd van haar onlangs overleden broer René. Vlak daarvoor mailde zus me dat ze over Nany had gedroomd en dat het ook zo'n realistische droom was. Zulke dromen onthoud je (in tegenstelling tot gewone dromen) en als de droom aangenaam was, word je heel blij wakker. Gisteren kreeg ik ook een mail van vriendin Bernadette: ook zij had een "realistische" droom gehad over haar al lang geleden overleden moeder.
Ik zou ook heel graag eens een "realistische" droom over Nany hebben maar die heb ik nog steeds niet gehad (misschien heel normaal: ik denk dat zus veel dichter bij haar stond dan ik). Maar vorige nacht had ik wel een andere droom van die aard: ik ontmoette weer Boudewijn Knevels zaliger! Het was zo realistisch (echt, alle details van die droom zijn me bijgebleven) dat ik bij het wakker worden even was vergeten dat hij overleden is!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten