Rond 16 uur kwamen ze aan, de drie zussen van mijn ventje, met een prachtige orchidee en een lekkere fles Moezelwijn . Zonder hun partners, want die hadden andere verplichtingen.
Roger en ik dachten dat dus een wandelingetje in Kerniel ook voor hen aangenaam zou zijn. De twee oudsten, Leona en Maggy, hebben daar immers ook gewoond als kind. Bij Roger zijn jongste zus Hilde (9 jaar jonger dan ik) roept dat dorp wel helemaal geen herinneringen op: zij is veel later geboren, toen de familie al naar Heverlee bij Leuven was verhuisd.
En inderdaad, Leona, Maggy en Roger hebben constant herinneringen opgehaald terwijl we door de straatjes liepen, het dal naar het klooster van Colen overstaken, en via de spoorwegberm weer naar de kerk liepen. Net zoals Roger hebben de twee ‘meisjes’ in het klooster van Colen school gelopen voor ze naar Heverlee verhuisden. Ze vertelden over de vroegere klasjes, over de onverdiende straffen bij zuster Henriette, over de verboden en gevaarlijke spelletjes in het dal (zij woonden aan de andere kant van die vallei en om naar school te gaan namen ze dezelfde weg als wij vandaag). Hilde kon natuurlijk niet meepraten over die lang vervlogen tijd… Maar ik denk dat ze ook wel genoten heeft, onder andere van de mooie vergezichten vanuit de tuin van het klooster.
Deze keer is Roger zonder één keer te moeten halt houden het dal overgeraakt (en dat ondanks de kou): zijn conditie gaat echt in stijgende lijn! Jammer dat de cafetaria pas overmorgen weer open gaat: hij had volgens mij zeker een stukje taart verdiend! Maar kom, ik zou ‘s avonds bij ons konijn frietjes serveren, en dat krijgt hij ook niet elke dag! 
In het terugkomen toonden we de zussen in Borgloon nog even waar vroeger het huis van hun grootouders van moederszijde stond en gingen we de begraafplaats op waar we even mijmerden of baden aan het graf van die grootouders.
En daarna was het tijd om voor het eten te zorgen. Ik wilde in olijfolie gebakken champignons serveren bij dat konijn en daar heeft Hilde voor gezorgd tijdens ons aperitief aan de keukentafel: Oloroso, olijven, en gemarineerde haringstukjes. En zoals ik al zei, ik heb frietjes gebakken.
Maggy – dat is de echtgenote van onze Spaanse schoonbroer – vertelde over de viering van de verjaardag van haar jongste gisteren. Thomas, als je dit leest, ik wist dat je verjaarde, ik heb gisteren avond geprobeerd je veel geluk te wensen via Facebook, maar op Facebook ben ik echt een driedubbele nul! Maar dus toch gemeend: proficiat!
De zussen leken mijn konijn lekker te vinden. En ik beloofde hen het recept op te sturen. Maar vermits ze het ook kunnen vinden op deze blog, hier nog eens de link: http://jessymaesen.blogspot.com/2011/01/konijnenbout-met-pruimenmoes-lieve.html Let wel, dat zijn de ingrediënten voor slechts 2 personen hé!
Ik heb van deze dag genoten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten