Vandaag presenteerden Luis Ruiz zijn jongste boek en Franky Leyssens zijn nieuwe gedichtenbundel. Wij zijn naar geen van beide presentaties gegaan. Vandaag namen we immers afscheid van Guy, de broer van Paul (man van Liliane, deze precisering omdat we verschillende Pauls kennen).
Guy, een vroegere klasgenoot van Roger, ging op 70 jaar heen na een korte ziekte.
Het werd een mooie, sobere dienst in de kerk van Grote Spouwen. Ik ken die pastoor niet maar ik denk dat ik hem zou mogen; hij slaagde er immers in de viering te laten draaien rond de kern van het Christelijk geloof* (ik bedoel hier dus niet de “kerk”) zonder daar tierlantijntjes rond te hangen. Ikzelf vond het een veel spiritueler moment dan vele uitvaarten die ik heb meegemaakt in “uitvaartcentra”.
De dienst eindigde met een tekstje van én gebracht door Adinda, de jongste dochter van Paul en Liliane (en zus van tante Izzy die ook aanwezig was). Een prachtige tekst die bij mij - en ik vermoed bij veel andere mensen - tranen deed opwellen.
We waren uitgenodigd op de “koffietafel” die meer was dan een broodmaaltijd: we kregen eerst een heel lekkere en voedzame soep opgediend. Interessante conversaties aan tafel met onder andere fruittelers en een lid van een of andere heemkundige kring. Toch viel mij constant op, aan welke tafel hij ook ging zitten, en hoe sereen hij ook probeerde over te komen, dat de zoon van de overgegane indroevig leek. Hij heeft immers op enkele jaren tijd moeten afscheid nemen van zijn enige broer, zijn moeder en nu zijn vader.
En onze vriend Paul, zo verduidelijkte Adinda in haar korte toespraak, van zijn grote en stoere broer naar wie hij zo opkeek.
* Namelijk dat ons “karma” werd overgenomen door Jezus. In de Bijbel heet karma “erfzonde”. Wat ik dan wel niet begrijp, is waarom de Christelijke kerken beweren dat reïncarnatie larie is. Wie “karma” zegt, moet reïncarnatie erbij nemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten