Ik besloot dus iets vroeger naar huis te gaan... Om daar op groot scherm te kijken waarover de teksten precies gingen, hoeveel regels al voorkwamen in mijn vertaalgeheugen enzovoort. De ene vertaling moest immers al deze avond geleverd, de andere morgen na de middag.
Ik stond iets voor 11 uur klaar om te vertrekken toen Roger nog een groepsfoto wilde maken van twee bezoekende schoolklassen. We waren pas rond 11:15 uur thuis waar ik snel keek naar de teksten, besliste dat ik de deadline kon halen mits hard werken en de aanvragers snel een positieve mail stuurde.
Gelukkig moesten we vandaag niet langs de school: voor Elena en Matthias was het een vrije dag. Bij onthaalmoeder Lutti kwamen we wel vrij laat aan. Eva lachte zo lief naar mij toen ze me zag binnenkomen en begon meteen van alles te vertellen. Ze spreekt opvallend goed, vind ik, maakt korte zinnen, en als ze niet meteen begrepen wordt, gebruikt ze de nodige lichaamstaal.
Matthias en Elena ontvingen ons uitbundig (het was dan ook al lang geleden dat we elkaar gezien hadden) en na het eten, tijdens Eva's dutje (ze slaapt nog altijd graag veel) speelden we "kindermonopoly". Bij gewone Monopoly verlies ik al altijd (tja, geld en ik!) en je gelooft het niet, hier verloor ik ook! Matthias won, en dat was de eerste keer, vertelde hij mij.
We speelden ook met de poppen en met boerderijdiertjes. Daarna keken de kindjes naar filmpjes (over Sinterklaas, uiteraard), werd Eva wakker die na enkele druiven en een koekje een van de poppen wilde "soep te eten" geven. Ze vertelt dan wat ze wil/gaat doen en ik heb de indruk haar mama weer bezig te zien als peuter. Heel leuk maar tegelijkertijd nostalgisch gevoel!
Eigen foto |
Eigen foto |
De eerste vertaling is twee uur geleden geleverd. De tweede heb ik klaar op het nalezen na... Maar dat is voor morgen: nu ben ik veel te moe.
Tijdens het babysitten kreeg ik een telefoontje van Jan Gerits die zich excuseerde omdat hij me de laatste toe te voegen wijzigingen aan de jongste monografie nog niet had kunnen doorsturen. Ik stelde hem gerust: we hebben nog tijd genoeg vermits ik de drukproeven van Oostland nog niet heb aangekregen en Edith (die nu terug thuis is, heb ik vernomen) verlangt dat ik de tekst van de monografie naar de drukker stuur precies wanneer zij de tekst van Oostland opstuurt!
Terwijl ik dat tegen Jan zei, besefte ik dat ik ook die drukproeven mag verwachten heel binnenkort... en de volgende dagen zullen al zo druk zijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten