Storingen bij een vertaling

Nadat ik een beetje had opgeruimd en een wasmachine had laten draaien, kwam er een vertaling binnen. Enkele bladzijden tegen morgenochtend.

Ik begon er na de middag aan, nadat ik de was te drogen had gehangen en na een lang telefoongesprek met Jan Gerits. Hij vertelde over zijn ongeluk, over de korte tijd die hij doorbracht in het ziekenhuis en over zoveel meer maar daar ga ik het hier niet over hebben. Onze boodschappen stelden we uit tot later: ik heb voorlopig nog genoeg in huis.

Rond 17 uur dacht ik dat ik nog een kwartiertje werk zou hebben. Daarna wilde ik beginnen aan de bereiding van het avondmaal en de vertaling nalezen zou ik daarna pas doen (als het enigszins mogelijk is, is het beter een poosje te wachten voor je je eigen schrijfsel naleest).

En toen belde Nany. Ik vrees dat ik niet heel vriendelijk overkwam aan telefoon (ik haat het als iemand mij stoort bij het vertalen!). Ze had vragen over het uur van de trein die ze een van de volgende zondagen zou moeten nemen, samen met Hendrik en Debby, van Antwerpen naar Leuven.

Binnenkort is er inderdaad een verjaardagsfeestje gepland bij dochterlief en schoonzoon, voor de drie kindjes. Eerst wilden Roger en ik Nany de dag ervoor naar hier halen maar die dag had Nany ook al een feestje. Haar eerste conclusie was dat ze dan nog maar eens niet zou komen, maar even later belde ze me opnieuw op: tante José wilde haar naar het station in Antwerpen brengen, en als ze dan met Debby en Hendrik kon reizen, zou ze toch graag naar het verjaardagsfeestje komen.

Dat vonden we allemaal een goede planning (Roger en ik zouden haar na het feestje terug naar huis rijden).

Dus begon Nany met Hendrik af te spreken... en nu had ze pas een berichtje van hem gekregen, en het uur voor de afspraak in het station van Antwerpen dat hij voorstelde leek haar veel te laat, en of ik wist of hij zich vergiste, en of ik al zelf een afspraak had met Hendrik over het uur van aankomst in Leuven die dag, en oké, ze begreep wel dat ik nog geen tijd had gekregen om met Hendrik af te spreken, maar ik moest begrijpen dat zij met tante José moest afspreken, en ja, ik had gelijk: het duurde nog een poosje voor dat feest zou plaatsvinden maar ik moest begrijpen dat ze zich zorgen maakte over dat vertrekuur van de trein, en oké, ik had gelijk als ik zei dat ze die afspraken eigenlijk met Hendrik moest maken en niet met mij, maar ze had naar hem ge-sms't  en hij had nog niet geantwoord, en oké, ze had er niet aan gedacht dat hij aan het werken was, en ja, ze begreep dat ik aan het vertalen was en dus eigenlijk weinig tijd had, maar ze moest echt zo snel mogelijk aan tante José zeggen hoe laat zij in het station van Antwerpen werd verwacht die dag, en ja, ze ging akkoord: dat moest ze niet met mij maar met Hendrik afspreken, maar ze had dus nog geen antwoord van hem gekregen.

Afijn, ik vermoed dat mijn antwoorden niet echt heel vriendelijk klonken : sorry, mama maar ik vond het heel vervelend dat ik niet kon verder werken aan mijn vertaling. 

Ik maakte daarna de vertaling af maar voor ik begon aan het avondeten, keek ik toch eens op Google hoe het zat met die treinuren. De trein die Hendrik aan Nany had voorgesteld komt in Leuven aan om 13:23. Dat betekent dat, als Roger en ik ze gaan afhalen aan het station, we rond 13:30 uur bij dochterlief zijn. Zij had ons gezegd dat we  vanaf 13 uur worden verwacht, dus leek 13:30 uur mij heel geschikt. De vorige treinen zijn volgens mij niet geschikt: ofwel moet je overstappen, ofwel kom je meer dan een uur te vroeg aan (zo onbeleefd zijn we niet!) ofwel zit je veel langer op de trein voor dezelfde afstand. Die uitleg heb ik nog even naar Nany ge-sms't na het avondeten.

Ik was pas beginnen koken toen ik een telefoontje kreeg van Hendrik. Over hetzelfde (waarschijnlijk dus ten gevolge van de sms van Nany). We kwamen samen tot de conclusie dat de trein die hij had voorgesteld de goede was. Tegen het uur dat wij aankomen loopt immers het aperitief langzaam op z'n einde. We zullen dus nog goed op tijd zijn.

En ik werkte verder aan ons eten. Na het avondmaal las ik eerst nog een poosje "op papier". Daarna besloot ik toch eerst even een deel uit mijn oude dagboeken over te typen voor het nalezen: de vertaling moest immers pas morgen geleverd worden... en zoals ik al zei: best zoveel mogelijk tijd laten tussen de eerste "worp" en de correctie. Het is een kwestie van afstand te nemen van wat je spontaan goed vindt na het schrijven (vertalen in dit geval uiteraard).

Tegen 21 uur besloot ik eindelijk mijn vertaling na te lezen. En... toen stelde mijn scherm voor een update te installeren op mijn pc. Dat voorstel had ik al verschillende keren gekregen maar, aangezien ik werd gewaarschuwd dat de installatie "enige" tijd zou in beslag nemen, heb ik telkens geklikt op "uitstellen". Ik vermoed dat ik nu per ongeluk verkeerd heb geklikt, want  nadat ik een appeltje had gegeten in de keuken, stond ik voor een donker scherm.

Twee uur en een kwartier heeft het geduurd, die update (gelukkig heb ik een goede gsm - behalve wat telefoon betreft, maar dat ligt volgens mij niet aan het mobieltje maar wel aan waar we wonen - die me ondertussen online bracht)!

Maar kom, de vertaling heb ik daarna nog net kunnen nalezen en leveren!