Ik hoopte zo dat de lente eraan kwam, maar nee dus. Gisteren was het al heel koud, maar vandaag steeg de temperatuur niet boven de -2°C, en door de ijzige Noordoostenwind voelde het nog veel kouder aan. Het heeft de hele dag gesneeuwd, en die bleef liggen. Dus geen wandeling, geen hout of plaatmateriaal gaan kopen voor de werken die Roger nog moet uitvoeren in de bibliotheek. Eigenlijk nog een geluk! Deze avond trotseerden we immers het winterweer om onze familiezieke te gaan bezoeken (dat was beloofd, en ze maakt het vrij goed, al gaat de vooruitgang met “voetjesmaat”) en tijdens de conversatie raadde haar man ons aluminium voor de vensterbanken aan. Daar hadden we nog niet aan gedacht, omdat we nog niet gewend zijn aan het feit dat je die nu in alle kleuren vindt, en dat zulke vensterbanken dus niet hoeven op te vallen, zelfs niet bij zulk oud gebouw als ons huis. Morgen… Sorry, niet morgen, want vanaf deze nacht wordt nog meer sneeuw verwacht, en ook nog ijzige koude, maar heel binnenkort dus zullen we informeren naar zulke venstertabletten. Misschien is dat toch de oplossing? Zeggen dat ik ooit heb beweerd dat ik nooit aluminium wilde voor de ramen! 
Nu, hier gaat het natuurlijk niet over de feitelijke ramen!
Ik heb vandaag eindelijk nog eens een aantal wasmachines laten draaien (voor diegenen die denken dat dit geen werk vertegenwoordigt: jawel hoor, want je moet de was eerst sorteren, en daarna – in mijn geval toch, want ik heb geen droogkast en ik strijk niet graag – de stukken zo vlak mogelijk te drogen hangen). En, buiten andere kleine huishoudwerkjes, heel veel gelezen. Onder andere weer een “Maigret” van Simenon. Ik hou van zijn stijl: niet te veel uitweidingen, maar mooie zinnen met veel inhoud die aangenaam lezen en echt een sfeer weergeven. Plus dat zijn psychologische analyses altijd (lijken te) kloppen.
Ik heb bij het koken, zoals ik gisteren beloofde, weer gelet op het dieet van Roger. We aten tomaten-groentesoep en daarna dat Indisch recept met bloemkool en aardappelen (Alu Gobi), maar klaargemaakt met koolzaadolie en sojaballetjes.
Liliane hebben we nog steeds geen bezoek gebracht! Haar man mailde me gisteren wel dat ze het heel goed maakt (en dat verwondert me niet: als dat soort operatie lukt, is de patiënt daarna aan een soort herleving toe!)
Lieve Liliane, we komen zo snel mogelijk even langs!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten